Πίνακας αρχηγών

Υπάρχει πολυρικινελαϊκή πολυγλυκερόλη στις μπάρες και φωσφορικό τρικάλιο στα δημητριακά πρωινού. Ο αυξανόμενος έλεγχος των περίεργων συστατικών στα δημοφιλή σνακ μπορεί να είναι κακά νέα για τους κατασκευαστές τους, αλλά καλύτερα νέα για μας που τα καταναλώνουμε. «Υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα» θεωρούνται ανεπίσημα αυτά που περιέχουν συστατικά που συνήθως δεν βρίσκονται σε μια οικιακή κουζίνα—π.χ. απομονώσεις πρωτεΐνης ή γαλακτωματοποιητές. Ο όρος προέρχεται από έναν τρόπο ταξινόμησης των τροφίμων, που ονομάζεται Nova, που εμφανίστηκε στη Βραζιλία πριν από μια δεκαετία. Είναι επίσης ένας νέος τρόπος σκέψης για τη διατροφή. Αντί απλά να εστιάσουμε στο αλάτι, ζάχαρη, λιπαρά κ.λπ, η Nova ομαδοποιεί τα τρόφιμα με βάση την εντατική επεξεργασία τους. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ίδια η βιομηχανική επεξεργασία των τροφίμων μπορεί να είναι επιβλαβής και να ενθαρρύνει την υπερκατανάλωση τροφής. Τα στοιχεία είναι αμφιλεγόμενα, αλλά λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, μεταξύ άλλων σε επίπεδο πολιτικής. Οι κυβέρνηση των ΗΠΑ θα δώσει στους Αμερικανούς νέες συμβουλές διατροφής το 2025 ως μέρος μιας ανασκόπησης που θα γίνεται μία φορά κάθε πέντε χρόνια. Για πρώτη φορά, ομοσπονδιακοί ερευνητές και ειδικοί στον τομέα της υγείας θα εξετάσουν τη σχέση μεταξύ των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων (UPF) και του κινδύνου παχυσαρκίας. Φέτος αναμένεται επιστημονική έκθεση. Οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων παρακολουθούν στενά τη συζήτηση. Διακυβεύονται πολλά: Τα προϊόντα που εμπίπτουν στην κατηγορία UPF της Nova αποτελούν περίπου το 57% της μέσης αμερικανικής και βρετανικής διατροφής και ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό για τα παιδιά. Εάν οι Αμερικανοί άλλαζαν ένα σνακ ή γεύμα υψηλής επεξεργασίας για μια νέα εναλλακτική λύση, έτσι ώστε το μερίδιο των UPF στη συνολική τους διατροφή έπεφτε στο 47% έως το 2027, οι μεγάλες εταιρείες συσκευασμένων τροφίμων και ποτών θα μπορούσαν να αναμένουν πτώση των πωλήσεων κατά 7%, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Barclays. Αν οι Αμερικανοί έτρωγαν περισσότερο σαν τους Ιταλούς, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό σνομπάρουν τα UPF, οι επιχειρήσεις των εταιρειών τροφίμων θα είχαν πληγεί. Τα εξαιρετικά επεξεργασμένα σνακ και τα γεύματα είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα. Μεγάλες εταιρείες συσκευασμένων τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων των Kraft Heinz, General Mills και Nestlé, πραγματοποίησαν μέσο περιθώριο λειτουργίας 17% τα τελευταία πέντε χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία του FactSet. Οι πωλητές βασικών ειδών διατροφής, όπως οι γίγαντες του κρέατος Tyson Foods και Pilgrim’s Pride, ήταν κατά μέσο όρο 6% την ίδια περίοδο. Τα συσκευασμένα τρόφιμα με εμπορικά σήματα και επωνυμία δίνουν στις εταιρείες περισσότερη δύναμη να αυξήσουν τις τιμές από ό,τι τρόφιμα με τα οποία δεν έχουν παραποιηθεί, όπως τα φρέσκα προϊόντα ή το κρέας. Ορισμένα συστατικά τους δεν θα βρείτε στο σπίτι. Το κιτρικό οξύ είναι το πιο κοινό πρόσθετο που βρίσκεται σε προϊόντα παντοπωλείων, σύμφωνα με μια ανάλυση της Barclays για 17.000 προϊόντα της Walmart και της Albertsons. Υπάρχει για να παρατείνει τη διάρκεια ζωής και να αποτρέψει τη σπατάλη τροφίμων. Κάνουν επίσης τα ψώνια πιο προσιτά. Η ανάλυση Barclays διαπίστωσε ότι τα προϊόντα που περιέχουν τα πιο κοινά συντηρητικά, γαλακτωματοποιητές και πρόσθετα γλυκαντικών ήταν 5% φθηνότερα από τον μέσο όρο της κατηγορίας τους. Ορισμένα εξαιρετικά εκλεπτυσμένα συστατικά αντικαθιστούν τα γνωστά που οι καταναλωτές θέλουν να αποφύγουν. Τα γλυκαντικά όπως η σουκραλόζη βοηθούν τους κατασκευαστές να εμπορεύονται προϊόντα με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Καθώς η σουκραλόζη είναι ισχυρή, χρησιμοποιείται μόνο μια μικρή ποσότητα. Άλλα βιομηχανικά συστατικά, όπως η μαλτοδεξτρίνη, ένα παράγωγο καλαμποκιού, προστίθενται για να αντικαταστήσουν τον όγκο που χάνεται όταν αφαιρείται η ζάχαρη. Ακόμη και τα τρόφιμα που απευθύνονται σε καταναλωτές vegan ή άτομα που ενδιαφέρονται για την υγεία – όπως το γάλα βρώμης και το κρέας φυτικής προέλευσης – μπορούν να υποστούν έντονη επεξεργασία, καθώς οι κατασκευαστές προσπαθούν να μιμηθούν τη γεύση, την υφή και τη μυρωδιά των ζωικών προϊόντων. Στη συνέχεια, υπάρχουν λόγοι που δεν έχουν καμία σχέση με τις προτιμήσεις των καταναλωτών και το κόστος είναι ένα κυρίαρχο θέμα. Συστατικά υψηλής επεξεργασίας συχνά εξοικονομούν χρήματα για μεγάλες εταιρείες τροφίμων, ενισχύοντας τις αποδόσεις των μετόχων. «Αυτό είναι φαγητό που έχει σχεδιαστεί για να αποφέρει κέρδη για τα συνταξιοδοτικά ταμεία… και έχει γίνει η εθνική διατροφή», λέει ο Chris Van Tulleken, ο συγγραφέας του βιβλίου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις «Ultra Processed People». Καθώς οι κατασκευαστές σνακ και αναψυκτικών ξοδεύουν από 15% έως 25% των εσόδων τους σε συστατικά τροφίμων, αναζητούν πάντα τρόπους που μπορούν να αυξήσουν το κέρδος χωρίς να αλλάξουν τη γεύση. Η Coca-Cola και η Pepsi μεταπήδησαν από το να γλυκαίνουν τα ποτά τους με ζάχαρη στο σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη, το 1984, και έκτοτε έχουν αποκομίσει κέρδη. Οι γεωργικές επιδοτήσεις συνέβαλαν στη διατήρηση του κόστους κατά 33% χαμηλότερο από τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο κατά μέσο όρο μεταξύ 2000 και 2023, σύμφωνα με στοιχεία από το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Μια άλλη κοινή τακτική εξοικονόμησης χρημάτων είναι η αλλαγή των ακριβών ζωικών λιπών με φθηνότερα φυτικά έλαια. Το χονδρικό βούτυρο κοστίζει σχεδόν 6.000 δολάρια ο μετρικός τόνος, ενώ το φοινικέλαιο είναι λιγότερο από 800 δολάρια. Οι τεχνολογίες επεξεργασίας τροφίμων μπορούν να αλλάξουν την υφή των ελαίων και να τους αφαιρέσουν το χρώμα και τη γεύση τους. Αυτό επιτρέπει σε προϊόντα -όπως το αμφιλεγόμενο για την υγεία φοινικέλαιο, ένα κόκκινο υγρό στη φυσική του κατάσταση- να εμφανίζονται σε φουρνιστές λιχουδιές και παγωτά. Τους επενδυτές εταιρειών συσκευασμένων τροφίμων έχει απασχολήσει ο πιθανός αντίκτυπος των φαρμάκων αδυνατίσματος Ozempic και Wegovy, τα οποία δείχνουν ότι μειώνουν τη λαχτάρα των χρηστών ειδικά για συσκευασμένα σνακ. Εάν η αντίδραση ενάντια στα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα απογειωθεί, θα έχουν έναν ακόμα δυσάρεστο κίνδυνο να… «χωνέψουν». Πηγή: NeaDiatrofis

Η λιποπρωτεΐνη(α) ή Lp(a), είναι ένας τύπος λιπιδίου. Είναι παρόμοια στη δομή με τη χοληστερόλη λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (LDL) που συχνά αποκαλείται “κακή χοληστερόλη”. Όπως η LDL χοληστερόλη, η Lp(a) εναποθέτει χοληστερόλη στις αρτηρίες και μπορεί να εμφανιστεί στην πλάκα. Βρίσκεται επίσης σε κύτταρα που επενδύουν τα μικρά αιμοφόρα αγγεία και σε ιστούς όπου συμβαίνει η αναγέννηση και η επούλωση. «Υπάρχει πολλή ίντριγκα γύρω από την Lp(a)», λέει ο Σωτήριος Τσιμίκας, ερευνητής Lp(a) και καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο. «Η Lp(a) είναι πιο περίπλοκη από την LDL», λέει ο Lijuan Liu, που ειδικεύεται στον μεταβολισμό των λιπιδίων και την αθηροσκλήρωση στο Τμήμα Καρδιαγγειακών Επιστημών στο NHLBI. «Φαίνεται να έχει όλα τα κακά χαρακτηριστικά της LDL», προσθέτει ο Alan T. Remaley, ανώτερος ερευνητής στο Εργαστήριο Μεταβολισμού Λιποπρωτεϊνών του NHLBI, «αλλά και μερικά επιπλέον επιβλαβή χαρακτηριστικά που δεν καταλαβαίνουμε πλήρως. Για παράδειγμα, η Lp(a) δρα ως μόριο που υποστηρίζει την πήξη και αυτό, μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών, φαίνεται να την κάνει ακόμη χειρότερη από την LDL ως δείκτη κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Για δεκαετίες τα αυξημένα επίπεδα Lp(a) έχουν συνδεθεί με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Αυτό περιλαμβάνει καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και μια σειρά παθήσεων όπως ακανόνιστους καρδιακούς ρυθμούς, νόσο των καρδιακών βαλβίδων και περιορισμένη κυκλοφορία στο κάτω μέρος του σώματος. Οι συνδέσεις αποκρυσταλλώθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν οι ερευνητές άρχισαν να βλέπουν περισσότερους ασθενείς με αυξημένα επίπεδα Lp(a) που χρειάζονταν επαναγγειώσεις στεφανιαίων αγγείων, μια διαδικασία για την αποκατάσταση της ροής του αίματος προς και γύρω από την καρδιά. Την ίδια περίοδο, οι ερευνητές έμαθαν για το πώς η Lp(a) συνδέεται με τη φλεγμονή. Γενετικές μελέτες διαπίστωσαν ότι μερικοί άνθρωποι είχαν διαφορετικές εκφράσεις του γονιδίου LPA, γεγονός που θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο να έχουν αυξημένα επίπεδα Lp(a). Σήμερα, περίπου το 20-30% των ανθρώπων παγκοσμίως υπολογίζεται ότι έχουν αυξημένα επίπεδα Lp(a), τα οποία γενικά πιστεύεται ότι ξεκινούν από 30-50 mg/dL. Η Lp(a) είναι πιθανότατα ο κύριος κληρονομικός κίνδυνος για καρδιαγγειακά νοσήματα. «Είναι πιο κληρονομική από την υπέρταση, τον διαβήτη και την παχυσαρκία», λέει ο Σωτήριος Τσιμίκας. Ωστόσο, «ακόμα κι αν το επίπεδο είναι αυξημένο, δεν σημαίνει ότι θα έχετε μια εκδήλωση. Απλώς σας θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο». Επί του παρόντος, εάν ένα άτομο έχει αυξημένα επίπεδα Lp(a), πιθανότατα θα συνεργαστεί με τον γιατρό του για να δημιουργήσει ένα πλάνο για να υποστηρίξει την υγιή ζωή της καρδιάς και να ελαχιστοποιήσει τυχόν κινδύνους, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση ή υψηλή χοληστερόλη. Οι ερευνητές μελετούν επίσης στοχευμένες προσεγγίσεις για χαμηλότερη Lp(a) και προσεγγίσεις για περαιτέρω υποστήριξη των ασθενών. Επίσης την επίδραση της ασπιρίνης στη μείωση της φλεγμονής σε άτομα με αυξημένα επίπεδα Lp(a). Μια δευτερεύουσα εστίαση της συνεχιζόμενης έρευνας για την Lp(a) είναι να εντοπιστεί εάν και πότε προκύπτουν οφέλη σε διαφορετικά σημεία παρέμβασης. Οι συμμετέχοντες στις μελέτες φάσης 3 έχουν επίπεδα Lp(a) μεταξύ 70-80 mg/dL. Μελλοντικές μελέτες μπορεί να βρουν ότι η μείωση της Lp(a) σε επίπεδα κάτω από 50 mg/dL ή 20-30 mg/dL έχει οφέλη. Πηγή: NeaDiatrofis

H εξάρθρωση της επιγονατίδας μπορεί να προκληθεί από ένα ξαφνικό χτύπημα, παίζοντας ένα άθλημα επαφής όπως ποδόσφαιρο ή χόκεϊ, ή από μια χρόνια πάθηση, όπως ένας τέντωμα των συνδέσμων. Μερικοί άνθρωποι έχουν μια συγκεκριμένη ανατομία του γόνατος που το κάνει αυτό πιο κοινό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια εξάρθρωση θα μπορούσε να προκληθεί από κάτι τόσο απλό όπως το κανονικό περπάτημα ή το να σηκωθείτε από μια καρέκλα. Με το χρόνιο εξάρθρημα, μπορεί να αισθάνεστε σαν το γόνατό σας να λυγίζει ή να υποχωρεί. Συχνά δεν υπάρχουν μοτίβα ή τακτικές αιτίες των εξαρθρώσεων. Όταν η επιγονατίδα εξαρθρώνεται, γίνεται επώδυνη και η περιοχή του γόνατος και μπορεί να πρηστεί. Είτε συμβαίνει από οξεία είτε χρόνια κατάσταση, η εξάρθρωση μπορεί να βλάψει τον χόνδρο της αυλάκωσης στην οποία βρίσκεται η επιγονατίδα ή τον χόνδρο κάτω από την επιγονατίδα. Το οξύ ή χρόνιο εξάρθρημα υποδηλώνει ότι έχετε τεντωμένο ή σχισμένο έσω επιγονατιδομηριαίο σύνδεσμο ή MPFL (medial patellofemoral ligament), μια σκληρή ταινία ιστού που συνδέεται με το εσωτερικό της επιγονατίδας και την εμποδίζει να γλιστρήσει προς το εξωτερικό του γόνατος. Εάν το εξάρθρημα προκλήθηκε από οξύ τραυματισμό, ίσως μπορείτε να επαναφέρετε την επιγονατίδα στη θέση της ή μπορεί να χρειαστεί να πάτε σε ένα τμήμα επειγόντων περιστατικών όπου οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να διορθώσουν το εξάρθρημα και να αξιολογήσουν εάν υπάρχει επιπλέον τραυματισμός στο γόνατό σας. Μετά το εξάρθρημα, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ειδικό ορθοπεδικό. Η ακτινογραφία παρέχει μια συνολική εικόνα της ανατομίας της επιγονατίδας και της άρθρωσης του γόνατος. Ο ειδικός ορθοπεδικός μπορεί να προσδιορίσει εάν υπάρχει βλάβη στην αυλάκωση στην οποία στηρίζεται η επιγονατίδα, πόσο ψηλά βρίσκεται η επιγονατίδα πάνω από την άρθρωση και εάν ο επιγονατιδικός τένοντας, που συνδέεται κάτω από την επιγονατίδα, τραβάει προς τη μία πλευρά. Εάν αυτή είναι η πρώτη φορά που η επιγονατίδα σας έχει εξαρθρωθεί, η ακτινογραφία μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν κινδυνεύετε να συμβεί ξανά. Ο ορθοπεδικός σας μπορεί επίσης να παραγγείλει μαγνητική τομογραφία για να ελέγξει εάν ένα κομμάτι του χόνδρου έχει σπάσει. Οι νεότεροι ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσουν ή να διορθώσουν ένα κομμάτι χόνδρου που έχει σπάσει και να ανακατασκευάσουν τον έσω επιγονατιδομηριαίο σύνδεσμο. Η ανάρρωση μετά από χειρουργική επέμβαση συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση ενός νάρθηκα, φυσικοθεραπεία και περιορισμένη αντοχή βάρους για να δώσει στον χόνδρο την καλύτερη ευκαιρία να επουλωθεί. Μπορεί να χρειαστούν έως και έξι μήνες για να μπορέσετε να επιστρέψετε πλήρως στον αθλητισμό. Για τους ηλικιωμένους ασθενείς, ο χόνδρος είναι λιγότερο πιθανό να επουλωθεί και η χειρουργική επέμβαση δεν συνιστάται πάντα. Ωστόσο, εάν αισθάνεστε μια αίσθηση πιασίματος στο γόνατό σας, ένας ορθοπεδικός χειρουργός μπορεί να αποφασίσει να αφαιρέσει χειρουργικά το κομμάτι του χόνδρου. Η αποκατάσταση θα περιλαμβάνει περιορισμένο βάρος, χρήση νάρθηκα και φυσικοθεραπεία. Αντιμετώπιση χρόνιου εξαρθρήματος Την πρώτη φορά που το γόνατό σας εξαρθρώνεται -που δεν σχετίζεται με τραυματισμό- μπορεί να γλιστρήσει στη θέση του από μόνο του. Ωστόσο, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ειδικό ορθοπεδικό ο οποίος μπορεί να αξιολογήσει εάν έχει υπάρξει τραυματισμός στον χόνδρο και να προσδιορίσει τον κίνδυνο για επανεμφάνιση εξαρθρώσεων. Εάν δεν υπάρχει βλάβη στον χόνδρο, ο ορθοπεδικός μπορεί να παραγγείλει φυσικοθεραπεία για την ενίσχυση των μυών του ισχίου και του τετρακέφαλου σας. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστεί κάθε τέντωμα του συνδέσμου MPFL και να σταθεροποιήσει την επιγονατίδα σας, καθώς και να μειώσει τον κίνδυνο αρθρίτιδας με την πάροδο του χρόνου. Τελικά μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση για την ανακατασκευή του MPFL, καθώς και άλλες διαδικασίες για τη διόρθωση των χρόνιων εξαρθρώσεων. Αυτά περιλαμβάνουν την εμβάθυνση της αυλάκωσης όπου κάθεται η επιγονατίδα ή τη μετακίνηση της θέσης όπου συνδέεται ο επιγονατιδικός τένοντας. Η ανάκτηση από την ανακατασκευή MPFL μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες προτού μπορέσετε να επιστρέψετε στις κανονικές σας δραστηριότητες και να ανακτήσετε το εύρος της κίνησής σας. Η συνολική αποκατάσταση για πιο σύνθετες χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να διαρκέσει τέσσερις έως έξι μήνες. Ο καλύτερος τρόπος για να μειώσετε την πιθανότητα οξέων και χρόνιων εξαρθρώσεων της επιγονατίδας είναι να διατηρήσετε τη συνολική δύναμη του ποδιού, του τετρακέφαλου και του ισχίου. Για χρόνιες εξαρθρώσεις, τείνει να τις προκαλεί η συστροφή, και αποφύγετε αυτές τις κινήσεις. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί επίσης να συνεργαστεί μαζί σας για να βελτιώσει τη συνολική δύναμη των ποδιών και να σας διδάξει πώς να διορθώσετε μόνοι σας ένα εξάρθρημα της επιγονατίδας. Για τους αθλητές που έχουν υποστεί οξύ εξάρθρημα, η έγκαιρη φροντίδα, πιθανή χειρουργική επέμβαση και αποκατάσταση μπορεί να τους επαναφέρει στο παιχνίδι. Πηγή: NeaDiatrofis

Ένα εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο, που παράγεται από συγκεκριμένη ποικιλία ελιάς στην περιοχή κυρίως της Γορτυνίας αποδείχθηκε επιστημονικά, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, ότι λειτουργεί ευεργετικά συμβάλλοντας στην πρόληψη της στεφανιαίας νόσου και ορισμένων μορφών καρκίνου. Το εν λόγω ελαιόλαδα παράγεται και σε κάποια χωριά της Ορεινής Ολυμπίας. Πρόκειται για την ποικιλία ελιάς με την τοπική ονομασία «Χωραίτικη», που καλλιεργείται στη Γορτυνία από τα χωριά της Καρύταινας μέχρι την περιοχή της Θέλπουσας και Κοντοβάζαινας καθώς και σε τμήμα της Ορεινής Ολυμπίας, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την πικρή γεύση του ελαιολάδου Σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας απεδείχθη ότι το λάδι που παράγεται στην συγκεκριμένη περιοχή εμπεριέχει σε μεγαλύτερο ποσοστό από άλλα λάδια της χώρας, την ουσία «ελαιοαλακάνθη», η οποία διαθέτει, σύμφωνα πάντα με τις επιστημονικές έρευνες, φαρμακευτικές ιδιότητες. Τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας παρουσιάζονται αυτές τις ημέρες σε συνέδριο για την ελιά που πραγματοποιείται στην Αρχαία Ολυμπία, και σήμερα το απόγευμα θα γίνουν βραβεύσεις παραγωγών. Ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας Βαγγέλης Γιαννακούρας με δηλώσεις του τόνισε ότι «οι δύο Περιφερειακές Ενότητες της Αρκαδίας και της Ηλείας εκτός από κοινά γεωγραφικά χαρακτηριστικά, διαθέτουν ένα ελαιόλαδο που εν τοις πράγμασι, αποδείχθηκε επιστημονικά, πως μπορεί να φέρει ανάπτυξη και πλούτο στην Γορτυνία και στην Ηλεία, εάν αξιοποιήσουμε και αναδείξουμε το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα και τις μοναδικές φαρμακευτικές του ιδιότητες, που προέρχονται από την πικρή γεύση του». Πρόσθεσε , ότι «ο πρωτογενής τομέας στην Αρκαδία έχει μέλλον, διότι μετά την καλλιέργεια τα τελευταία χρόνια και τη δημιουργία του πρώτου εργοστασίου, του μοναδικού που εγκαινιάστηκε τα τελευταία χρόνια της κρίσης στη χώρα και επεξεργάζεται το αρκαδικό και ολύμπιο ρόδι, τώρα επιστημονικά αποδεικνύεται ότι ο τόπος μας και οι κλιματολογικές συνθήκες φέρνουν στο προσκήνιο άλλο ένα εξαιρετικής ποιότητας προϊόν, το ελαιόλαδό μας, που διαθέτει μοναδικά χαρακτηριστικά». Τόνισε πως, «δεν είναι τυχαίο το αναγεννησιακό κίνημα «Αρκαδία» που εδράζεται όχι τόσο στους ανθρώπους όσο στο φυσικό περιβάλλον της Αρκαδίας», προσθέτοντας πως η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα προωθήσει το προϊόν αυτό και θα ενισχύσει τους παραγωγούς στην μεγάλη προσπάθεια για εξωστρέφεια του προϊόντος ώστε να κατακτήσει τις διεθνείς αγορές, βοηθώντας παράλληλα τόσο τους Αρκάδες και Ηλείους καλλιεργητές, όσο και τους καταναλωτές, προστατεύοντας την υγεία τους». Πηγή: NeaDiatrofis

Ένα πολύ θετικό βήμα για την ανάπτυξη ενός καθολικού αντικαρκινικού εμβολίου, με τη βοήθεια νανοσωματιδίων, έκανε μια διεθνής επιστημονική ομάδα, βρίσκοντας ένα τρόπο να ωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να επιτίθεται στον καρκίνο, σαν να ήταν παθογόνος μικροοργανισμός. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον τουρκικής καταγωγής καθηγητή Ουγκούρ Σαχίν του Πανεπιστημίου Γιοχάνες Γκούτενμπεργκ της Γερμανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», χρησιμοποίησαν τμήματα του γενετικού κώδικα RNA του καρκίνου, τα οποία εισήγαγαν σε λιπώδη νανοσωματίδια. Αυτά, στη συνέχεια, εισήχθησαν στο αίμα τριών καρκινοπαθών προχωρημένου σταδίου. Το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών αντέδρασε θετικά, παράγοντας αμυντικά Τ-κύτταρα που επιτέθηκαν στα καρκινικά κύτταρα. Στον ένα ασθενή ο όγκος στον λεμφαδένα συρρικνώθηκε, στον δεύτερο -από τον οποίο είχε γίνει χειρουργική αφαίρεση όγκων προηγουμένως- δεν είχαν επανεμφανισθεί ίχνη καρκίνου επτά μήνες μετά τον εμβολιασμό, ενώ στον τρίτο ασθενή παρέμειναν κλινικά σταθεροί τρεις όγκοι που από το δέρμα του είχαν κάνει μετάσταση στους πνεύμονες. Πειράματα σε ποντίκια επιβεβαίωσαν ότι το εμβόλιο ήταν αποτελεσματικό στην καταπολέμηση επιθετικών όγκων. Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, «τέτοια εμβόλια είναι φθηνά και εύκολο να παραχθούν και μπορούν να αφορούν οποιονδήποτε όγκο». Όπως επεσήμαναν, «η ανοσοθεραπεία RNA μέσω νανοσωματιδίων μπορεί να θεωρηθεί μια κατηγορία νέων εμβολίων καθολικής εφαρμογής για την αντικαρκινική ανοσοθεραπεία». Η ανοσοθεραπεία του καρκίνου αποτελεί ένα πεδίο που γνωρίζει εκρηκτική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, γεγονός που έχει κάνει την ιατρική κοινότητα να τρέφει μεγάλες προσδοκίες. Ήδη έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται με επιτυχία σε μερικές μορφές καρκίνου, ενώ στα θετικά της είναι και ότι προκαλεί λιγότερες και πιο ελαφρές παρενέργειες (τύπου γρίπης), σε σχέση με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία. Το μεγάλο ζητούμενο παραμένει ένα καθολικό εμβόλιο για οποιαδήποτε μορφή καρκίνου. Όπως όμως επεσήμαναν και άλλοι επιστήμονες, είναι ακόμη πρόωρο κάτι τέτοιο. Θα χρειασθούν περισσότερες έρευνες σε περισσότερους ασθενείς και περισσότερα είδη καρκίνου, προτού μπορεί να μιλήσει κανείς για ένα πραγματικό καθολικό αντικαρκινικό εμβόλιο. Πηγή: NeaDiatrofis

Ευχάριστο καλοκαίρι χωρίς αιμορροΐδες μπορούν να απολαύσουν όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα , καθώς ακόμα προλαβαίνουν. Κι αυτό γιατί χάρη στη νέα μέθοδο “ANGIODINPROCTO’’ μπορούν να απαλλαγούν απ αυτές μέσα σε μισή ώρα. «Πράγματι όσοι δεν πρόλαβαν η το αμέλησαν μπορούν τώρα να απαλλαγούν από τις αιμορροΐδες γρήγορα, ανώδυνα, αναίμακτα και να απολαύσουν ένα ευχάριστο καλοκαίρι» αναφέρειο ΔρΔιαμαντής Θωμάς Διευθυντής χειρουργός στο MetropolitanHospitalκαι προσθέτει «Οι αιμορροΐδες το καλοκαίρι λόγω του αλκοόλ, της ανέμελης διατροφής και της ζέστης ερεθίζονται πιο ευκολα και προκαλούν συχνά αιμορραγία ,κνησμό και πόνο. Γι αυτό καλό είναι να τις θεραπεύουμε πριν από τις διακοπές μας». Οι αιμορροΐδες είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις –εμφανίζονται περίπου στο 50% του πληθυσμού της γης και μπορεί να επηρεάσουν, αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, σημαντικά την ποιότητα της καθημερινής ζωής του ασθενή και φυσικά περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες. Σύμφωνα με τους γιατρούς οι περισσότεροι ασθενείς αποφεύγουν ριζική χειρουργική επίλυση του προβλήματος λόγω του έντονου μετεγχειρητικού πόνου, που προκαλεί η παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση.. ΜΕΘΟΔΟΣ ANGIODIN PROCTO Η εξέλιξη της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια και η χρήση υπερήχων έχει απλουστεύσει σε μεγάλο βαθμό στα χέρια ενός εξειδικευμένου και έμπειρου χειρουργού, την αφαίρεση των αιμορροΐδων. Μάλιστα τα αποτελέσματα που προσφέρει η μέθοδος ANGIODINPROCTOυπερέχουν όλων των άλλων μεθόδων σύμφωνα με τις μαρτυρίες τόσο των χειρουργών όσο και των ασθενών. « Το νέο σύστημα διαθέτει ένα υπερευαίσθητο ανιχνευτή Doppler τρίτης γενιάς , ο οποίος βοηθά τον χειρουργό να εντοπίσει τους κλάδους της άνω αιμορροϊδικής αρτηρίας και να τους απολινώσει, αποκαθιστώντας την αρτηριακή υπεραιμία που αποτελεί την κύρια αιτία της αιμορραγίας και της διόγκωσης του αιμορροϊδικού πλέγματος. Η μεγάλη εξέλιξη είναι το γεγονός ότι γίνεται ακριβής εντοπισμός της αρτηρίας ,δηλαδή το ακριβές βάθος που θα την βρούμε καθώς και το μέγεθος του αγγείου , έτσι ώστε να τoαπολινώσουμε με ασφάλεια. Επίσης το πρωκτοσκόπιο δεν έχει κωνικό σχήμα ,όπως όλα τα υπόλοιπα συστήματα. Το σχήμα του είναι κυλινδρικό και έτσι μας δίνει την δυνατότητα περισσότερων κινήσεων για να κάνουμε με μεγαλύτερη ασφάλεια την αιμορροιδοπηξία δηλαδή την ανάταξη των αιμορροΐδων στην σωστή ανατομική θέση» εξηγεί ο Δρ Θωμάς. Η αφαίρεση των αιμορροΐδων με το νέο σύστημα υπερήχων γίνεται ανώδυνα και επιτρέπει την ταχεία επάνοδο του ασθενή στις συνήθεις δραστηριότητες, σε αντίθεση με άλλες θεραπείες, οι οποίες σχετίζονται με μεγάλο διάστημα ακινητοποίησης και πόνου. Η όλη διαδικασία πραγματοποιείται πάνω από την οδοντωτή γραμμή του πρωκτού, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν νεύρα στη περιοχή άρα δεν υπάρχει και πόνος. Η διάρκεια του χειρουργείου είναι περίπου 30 με 60 λεπτά και απαιτεί νοσηλεία στο νοσοκομείο μιας ημέρας. Σύμφωνα με στοιχεία κλινικών μελετών όσοι ασθενείς ,μέχρι σήμερα, έχουν αφαιρέσει τις αιμορροΐδες τους με το νέο επαναστατικό-πρωτοποριακό σύστημα υπερήχων Angiodin-Proctoείχαν: Ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο Μικρότερο ποσοστό επιπλοκών Γρήγορη ένταξη σε μια-δύο ημέρες. Με τους προϋπάρχοντες, παραδοσιακούς τρόπους αντιμετώπισης των αιμορροΐδων, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι έντονος, με μεγάλη διάρκεια, πάνω από μία εβδομάδα και απαιτείται χρήση ισχυρών παυσίπονων. Η δε επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες καθυστερεί περίπου δύο εβδομάδες και το ποσοστό των επιπλοκών είναι αυξημένο, όπως αιμορραγία, μολύνσεις, κακώσεις του σφιγκτήρα, ρήξη του ορθού κ.ά., σε αντίθεση με την τεχνική «Angiodin-Procto», η οποία στα χέρια ενός έμπειρου και εξειδικευμένου χειρουργού προσφέρει άριστα και μόνιμα θεραπευτικά αποτελέσματα. Πηγή: NeaDiatrofis

Η σοκολάτα θεωρείται απόλαυση από την πλειοψηφία των ανθρώπων. Έχει ιδιότητες που ενισχύουν τη διάθεση και έτσι την καθιστά ένα από τα αγαπημένα γλυκά μεταξύ νέων και ηλικιωμένων. Αυτό το γλυκό καφέ ή και μαύρο κομμάτι μπορεί να χρησιμεύσει ως τροφή για το δέρμα! Θα χρειαστείτε: 2 μπάρες μαύρης σοκολάτας 2/3 του φλιτζανιού γάλα 1 κουταλιά της σούπας αλάτι Διαδικασία: 1. Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί. 2. Σε ένα ξεχωριστό μπολ, ανακατεύουμε το γάλα και το αλάτι μαζί. 3. Βγάλτε τη λιωμένη σοκολάτα από τη φωτιά, και προσθέστε το μίγμα του γάλακτος με το αλάτι. Αναμίξτε καλά. 4. Αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει. 5. Αν και βρίσκεται ακόμα σε υγρή μορφή, απλώστε το μείγμα σε όλο το πρόσωπό σας. Αποφύγετε την περιοχή των ματιών. 6. Αφήστε τη μάσκα για να σκληρύνει. Αφήστε το να μείνει για 10 έως 15 λεπτά. 7. Ξεπλύνετε με ζεστό νερό. 8. Στεγνώστε το δέρμα ταμπονάροντας με μια πετσέτα. Μετά την εφαρμογή αυτής της μάσκας, θα παρατηρήσετε ότι το δέρμα σας έχει γίνει λείο, απαλό και μεταξένιο. Πηγή: NeaDiatrofis

Σύμφωνα με νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό The Lancet, φαίνεται ότι η χαμηλή πρόσληψη αλατιού ή νατρίου πιθανόν να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου, συγκριτικά με μια μέση πρόσληψη. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 130.000 εθελοντές από 49 χώρες, προκειμένου να εξετάσουν πώς συνδέεται η πρόσληψη νατρίου με τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου, σε άτομα με ή χωρίς υπέρταση. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν πως, συγκριτικά με τα άτομα που κατανάλωναν μια μέση ποσότητα αλατιού, οι εθελοντές με πολύ χαμηλή πρόσληψη νατρίου είχαν υψηλότερη πιθανότητα εμφάνισης εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου, ανεξάρτητα από το αν είχαν υπέρταση ή όχι. Μάλιστα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, η πολύ χαμηλή πρόσληψη νατρίου διαμορφώθηκε στα 3.000 mg ανά ημέρα, η οποία είναι υψηλότερη από τις τρέχουσες συστάσεις. Από την άλλη, η αυξημένη πρόσληψη νατρίου φάνηκε να συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο μόνο μεταξύ των ατόμων που εμφάνιζαν υπέρταση. Όπως αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, τα ευρήματα της μελέτης τονίζουν μεν τη σημασία του περιορισμού της κατανάλωσης αλατιού σε άτομα με υπέρταση, αλλά παράλληλα δε φαίνεται να υποστηρίζουν τη μείωση της πρόσληψης νατρίου σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Κλείνοντας, σχολιάζει πως ενδεχομένως οι τρέχουσες συστάσεις για την ημερήσια πρόσληψη νατρίου να είναι πολύ αυστηρές. Πηγή: NeaDiatrofis

Επιστήμονες στον Καναδά εντόπισαν μια σπάνια κληρονομική γενετική μετάλλαξη, που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο να εμφανίσει ένας άνθρωπος πολλαπλή σκλήρυνση. Η μετάλλαξη βρέθηκε σε δύο καναδικές οικογένειες, πολλά μέλη των οποίων έχουν διαγνωσθεί με τη νευρολογική πάθηση, γνωστή και ως σκλήρυνση κατά πλάκας. Στις δύο αυτές οικογένειες το 70% όσων ατόμων διαθέτουν τη συγκεκριμένη μετάλλαξη, έχουν εμφανίσει τη νόσο. Η ανακάλυψη ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων ότι μερικές τουλάχιστον μορφές της νόσου είναι κληρονομικές. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες πίστευαν ότι το γενετικό υπόβαθρο της σκλήρυνσης είναι πολύπλοκο και ότι για την εμφάνισή της πολλά γονίδια εμπλέκονται ταυτόχρονα, ενώ οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν τον δικό τους ρόλο. Η νέα μελέτη αποδεικνύει ότι αρκεί μία και μόνη μετάλλαξη για να προκληθεί η νόσος και να περάσει από γενιά σε γενιά. Πάντως η εν λόγω μετάλλαξη φαίνεται να είναι πολύ σπάνια, αφού εκτιμάται ότι μόνο ένας ασθενής στους 1.000 με σκλήρυνση την έχει στο DNA του. Η νόσος προκαλείται, όταν το ανοσποιητικό σύστημα καταστρέφει τη μυελίνη που προστατεύει και μονώνει τους νευρώνες, με συνέπεια να εμποδίζεται πλέον η ταχεία μετάδοση των ηλεκτρικών σημάτων μέσω των νεύρων από και προς τον εγκέφαλο. Το «ένοχο» γονίδιο είναι το NR1H3, το οποίο παράγει μια πρωτεΐνη, την LXRA, που δρα ως «διακόπτης» ενεργοποίησης-απενεργοποίησης άλλων γονιδίων. Η μετάλλαξη του γονιδίου αυτού εμποδίζει την ενεργοποίηση ζωτικών γονιδίων, με συνέπεια την πρόκληση φλεγμονής και την καταστροφή της μυελίνης. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή ιατρικής γενετικής Καρλς Βιλαρίνο-Γκουέλ του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Neuron" (Νευρών), δήλωσαν ότι η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων γενετικών θεραπειών για τη νόσο, ιδίως όσον αφορά την ταχέως εξελισσόμενη προϊούσα μορφή της νόσου (περίπου το 15% των ασθενών). Πιο συνήθης και πιο ήπια είναι η υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση. Αν μελλοντικά κάποιος με αυτή τη μορφή της νόσου διαγνωσθεί πως έχει το γονίδιο NR1H3 στο γονιδίωμά του, θα πρέπει να κάνει έγκαιρα πιο επιθετική θεραπεία για να καθυστερήσει την επιδείνωση της νόσου. Πηγή: NeaDiatrofis

Τα ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη χοληστερόλη, οι στατίνες, θα μπορούσαν να αποτελέσουν όπλο κατά του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα στην οποία συμμετείχε και ελληνίδα θεραπεύτρια. Η μελέτη δείχνει ότι ορισμένοι όγκοι του μαστού παράγουν ένα μόριο από χοληστερόλη (25-ΗC), το οποίο μιμείται τα οιστρογόνα και έτσι ενθαρρύνει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Αν και η παραγωγή χοληστερόλης από τους όγκους δεν είναι η μόνη αιτία που οι θετικοί σε υποδοχείς οιστρογόνων καρκίνοι υποτροπιάζουν, είναι ενθαρρυντική η προοπτική της προσθήκης των στατινών στις θεραπευτικές επιλογές. Όμως προηγουμένως η χρησιμότητα των στατινών πρέπει να επιβεβαιωθεί από νέα έρευνα και να γίνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Λέσλι-Αν Μάρτιν του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο (ICR) στο Λονδίνο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Breast Cancer Research», σύμφωνα με την Guardian και την Telegraph εμφανίστηκαν αισιόδοξοι. Στην ερευνητική ομάδα -και μάλιστα ως πρώτη συγγραφέας της σχετικής δημοσίευσης- συμμετέχει η ελληνίδα μοριακή βιολόγος Νικιάνα Σιμιγδαλά, η οποία αποφοίτησε από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2006, πήρε το διδακτορικό της από το ΕΤΗ και το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης το 2012 και σήμερα είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ερευνών για τον Καρκίνο του Λονδίνου. Η συχνότερη μορφή καρκίνου του μαστού (περίπου το 80% των συνολικών περιστατικών) χρησιμοποιεί τα οιστρογόνα για την ανάπτυξή του. Στις περιπτώσεις αυτές, τα κύτταρα του μαστού έχουν περισσότερους υποδοχείς οιστρογόνων, πράγμα που διευκολύνει τον πολλαπλασιασμό των όγκων. Τα αντικαρκινικά φάρμακα όπως το tamoxifen σταματούν την τροφοδοσία των όγκων, μπλοκάροντας τους υποδοχείς οιστρογόνων, άλλα φάρμακα όπως οι αναστολείς αρωματάσης μειώνουν το επίπεδο των εν λόγω ορμονών και κάποια (fulvestrant) καταστρέφουν τελείως τους υποδοχείς οιστρογόνων. Όμως συχνά αυτοί οι καρκίνοι αναπτύσσουν αντίσταση στη θεραπεία και οι ασθενείς υποτροπιάζουν. Σε αυτό το πρώιμο ακόμη στάδιο της έρευνας, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα καρκινικά κύτταρα, απουσία οιστρογόνων, παράγουν εναλλακτικά «καύσιμα» με τη μορφή ενός μορίου χοληστερόλης. Όταν ανεστάλη η παραγωγή της χοληστερόλης, η ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων επιβραδύνθηκε κατά 30% έως 50%. Η χοληστερόλη λαμβάνεται από τις τροφές, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της παράγεται από το ίδιο το σώμα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η σημασία της χοληστερόλης ενισχύεται από δύο άλλες μελέτες, που έχουν βρει ότι η ενεργοποίηση ορισμένων γονιδίων σχετικών με την παραγωγή χοληστερόλης στον οργανισμό, συνδέεται με την μειωμένη ανταπόκριση του ασθενούς στα αντικαρκινικά φάρμακα. Όλες αυτές οι έρευνες πείθουν πλέον ορισμένους επιστήμονες ότι μερικοί καρκίνοι του μαστού συνεχίζουν να επιβιώνουν, ακόμη και χωρίς οιστρογόνα, χάρη στη χοληστερόλη. Συνεπώς στην περίπτωση αυτή θα βοηθούσε, εάν μέσω των στατινών μειωνόταν η παραγωγή της χοληστερόλης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό μπορεί να μειώσει έως κατά το ήμισυ την πιθανότητα να επανεμφανισθεί ο καρκίνος του μαστού μέσα στην επόμενη δεκαετία. Πηγή: NeaDiatrofis

Σημαντική ένδειξη καρδιαγγειακού κινδύνου αποτελούν για τις γυναίκες οι ημικρανίες. Η μεγάλη προοπτική μελέτη, σε βάθος 20ετίας, διαπίστωσε ότι όσες γυναίκες υποφέρουν από ημικρανίες έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου και πρόωρου θανάτου καρδιαγγειακής αιτιολογίας, σε σχέση με όσες δεν πάσχουν από τέτοιους πονοκεφάλους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τομπίας Κουρθ, διευθυντή του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Ιατρικού Πανεπιστημίου Charite του Βερολίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ), ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 115.500 γυναίκες ηλικίας 25 έως 42 ετών. Από αυτές το 15% διαγνώστηκαν με ημικρανίες. Η 20ετής μελέτη έδειξε ότι η συσχέτιση ημικρανιών-αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου ισχύει ανεξάρτητα από την απομόνωση άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου (παχυσαρκίας, υπέρτασης, υψηλής χοληστερόλης κ.α.). Σε σχέση με όσες δεν είχαν καθόλου ημικρανίες, οι γυναίκες με ημικρανίες εμφάνιζαν κατά μέσο όρο 39% μεγαλύτερο κίνδυνο για έμφραγμα, 62% για εγκεφαλικό και 37% για πρόωρο θάνατο από έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Στο παρελθόν οι ημικρανίες είχαν συσχετισθεί μόνο με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, αλλά στη νέα μελέτη οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει γενικότερος αυξημένος κίνδυνος τόσο καρδιαγγειακής νόσου, όσο και καρδιαγγειακής θνησιμότητας. Όπως είπαν, οι μελλοντικές έρευνες θα διερευνήσουν κατά πόσο η θεραπεία της ημικρανίας βοηθά και στην μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Σε σχετικό άρθρο σχολιασμού στο ίδιο ιατρικό περιοδικό, η Ρεμπέκα Μπερτς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και η Μελίσα Ρέϊχιλ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης-Μπάφαλο επισημαίνουν ότι ναι μεν ο αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος από τις ημικρανίες παραμένει μικρός για κάθε μεμονωμένο ασθενή, όμως σε επίπεδο πληθυσμού το πρόβλημα είναι σοβαρότερο, με δεδομένο ότι οι ημικρανίες είναι πολύ συχνές. Συμφωνούν πάντως ότι «οι ημικρανίες πρέπει πλέον να θεωρούνται σημαντικός δείκτης κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, τουλάχιστον στις γυναίκες», ενώ, όπως λένε, δεν βρίσκουν λόγο να μην ισχύει το ίδιο και στους άνδρες. «Ήλθε η ώρα», τονίζουν, «να προσθέσουμε την ημικρανία στον κατάλογο των πρώιμων ιατρικών καταστάσεων, που αποτελούν δείκτες για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο αργότερα στη ζωή». Και ο Κουρθ δεν απέκλεισε ότι τα ευρήματα της έρευνας ισχύουν και για τις ημικρανίες των γυναικών. «Δεν βλέπουμε το λόγο αυτό να ισχύει μόνο για τις γυναίκες», δήλωσε. Οι ημικρανίες είναι πονοκέφαλοι που συχνά συνοδεύονται από ναυτία, εμετούς και υπερευαισθησία στο φως και στους ήχους. Πηγή: NeaDiatrofis

Ανησυχητικές τάσεις όσον αφορά την πεπτική υγεία των παιδιών στην Ευρώπη, καταγράφει μια νέα επιστημονική έκθεση, η οποία αναδεικνύει πρωτίστως -αλλά όχι μόνο- το επιδεινούμενο πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας, το οποίο τείνει να λάβει πανδημικές διαστάσεις. Η μελέτη «Παιδιατρική Πεπτική Υγεία στην Ευρώπη» του ευρωπαϊκού γαστρεντερολογικού οργανισμού United European Gastroenterology (UEG), που δημοσιοποιήθηκε στο πλαίσιο του μεγάλου γαστρεντερολογικού συνεδρίου UEG Week, παρουσιάζεται σήμερα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αποσκοπώντας να «σηκώσει» ψηλά το ζήτημα στην ατζέντα θεμάτων υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έκθεση, μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι στις 46 χώρες της ΕΕ και της υπόλοιπης Ευρώπης ένα στα τρία παιδιά ηλικίας έξι έως εννέα ετών είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο. Η έκθεση εκτιμά ότι ο αριθμός των παιδιών παγκοσμίως κάτω των πέντε ετών, που είναι υπέρβαρα, θα αυξηθούν από 41 εκατομμύρια σήμερα σε 70 εκατομμύρια το 2025. Επισημαίνει επίσης ότι το υψηλό κόστος αντιμετώπισης της παχυσαρκίας και των σχετικών μεταβολικών διαταραχών αντιπροσωπεύει πλέον το 10% των συνολικών δαπανών υγείας, απειλώντας τη βιωσιμότητα των δημοσίων συστημάτων υγείας στην Ευρώπη. Εξάλλου, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου εμφανίζεται πλέον όλο και συχνόπτερα σε παιδιά, με συνέπεια το 20% έως 30% των συνολικών περιστατικών να αφορούν παιδιά. Μάλιστα η διάγνωση της πάθησης καθυστερεί έως πέντε χρόνια για έναν στους πέντε νέους κάτω των 18 ετών. Επίσης, η μη-αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος έχει γίνει πια η συχνότερη αιτία χρόνιας ηπατοπάθειας μεταξύ των παιδιών και των εφήβων στις δυτικές χώρες, σε σημείο που έχουν αναφερθεί σχετικά περιστατικά ακόμη και σε τρίχρονα παιδιά. Η νόσος τείνει να εμφανισθεί σε ένα παιδί στα δέκα (10%). Η μελέτη καλεί να ληφθούν επειγόντως μέτρα και να γίνουν επενδύσεις, ώστε να βελτιωθεί η πεπτική υγεία των παιδιών στην Ευρώπη, προτείνοντας και ένα σχετικό σχέδιο δράσης. Πηγή: NeaDiatrofis

Η έκθεση στη ρύπανση της ατμόσφαιρας από την καύση ορυκτών καυσίμων, τις εξατμίσεις οχημάτων, τη σκόνη κ.α. συνδέεται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης, σύμφωνα με μια νέα κινεζική επιστημονική μελέτη. Οι Κινέζοι επιστήμονες συστήνουν σε όσους έχουν υπέρταση, να περιορίζουν την έξοδό τους από το σπίτι, όταν η ρύπανση βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Τάου Λίου του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας της Γκουαντόνγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό "Hypertension" (Υπέρταση), αξιολόγησαν τα έως τώρα ευρήματα από τις προηγούμενες έρευνες σε όλο τον κόσμο. Από τις περίπου 5.700 μελέτες σχετικά με τη ρύπανση του αέρα, οι 17 -που αφορούσαν συνολικά πάνω από 300.000 άτομα- εστίαζαν στις επιπτώσεις της στην πίεση του αίματος. Η μελέτη (μετα-ανάλυση) δείχνει ότι ο αυξημένος κίνδυνος αφορά τόσο τη βραχύχρονη, όσο και την μακρόχρονη έκθεση στους ρυπαντές της ατμόσφαιρας. Ο εμπλεκόμενος βιολογικός μηχανισμός αφορά πιθανώς τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες που προκαλεί η ρύπανση στις αρτηρίες. «Ακόμη και ένα πολύ χαμηλό επίπεδο ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υπέρτασης», δήλωσε ο Λίου, επεσήμανε όμως ότι η νέα μελέτη διαπίστωσε μεν μια σαφή συσχέτιση μεταξύ ρύπανσης-υπέρτασης, όχι όμως μια άμεση σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Η υπέρταση φαίνεται κατ' εξοχήν να επηρεάζεται βραχυπρόθεσμα από το διοξείδιο του θείου (προέρχεται κυρίως από τις καύσεις) και τα μικροσωματίδια (ΡΜ2,5) που είναι μικρότερα από τους κόκκους σκόνης. Μακροπρόθεσμα η υπέρταση επιδεινώνεται από το διοξείδιο του αζώτου (προέρχεται κυρίως από τις εξατμίσεις και τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής) και τα κάπως μεγαλύτερα σωματίδια (ΡΜ10). Για το όζον και το μονοξείδιο του άνθρακα, οι ερευνητές είπαν ότι κατ' αρχήν δεν προκύπτει κάποια συσχέτιση με την υπέρταση, αλλά το ζήτημα χρειάζεται περαιτέρω μελέτη. Ως υπέρταση ορίσθηκε συστολική πίεση πάνω από 140 mm Hg και διαστολική πάνω από 90 mm Hg. Η υψηλή πίεση αποτελεί σημαντικό παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου για έμφραγμα, εγκεφαλικό κ.α. Πηγή: NeaDiatrofis

Η δυσκοιλιότητα είναι ένα κοινό πρόβλημα που ταλαιπωρεί αρκετούς ανθρώπους. Είναι όμως κι ένα λεπτό ζήτημα για το οποίο είναι άβολο και αμήχανο να μιλήσει κανείς ανοιχτά. Μία από τις αιτίες που την προκαλούν όμως είναι η κακή διατροφή. Δείτε λοιπόν ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγετε για να μην έχετε προβλήματα δυσκοιλιότητας. Χοτ-ντογκ Μπορεί να τρώγεται χειμώνα καλοκαίρι, αλλά το χοτ - ντογκ αποτελείται από λουκάνικο που είναι μια επεξεργασμένη τροφή με μηδενικές ίνες και επηρεάζει την λειτουργία του εντέρου. Αντικαταστήστε το λουκάνικο με καρότο που έχει 25 με 38 γραμμάρια φυτικές ίνες και θα σας δώσει περισσότερο ενέργεια από το επεξεργασμένο κρέας. Καφές Μπορεί όλοι να έχουμε ακούσει ότι ο καφές «ενεργοποιεί» το έντερο, αλλά η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση και κατ’ επέκταση απόφραξη του εντερικού συστήματος. Δώστε προσοχή στην ποσότητα. Λευκά ζυμαρικά Οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες που περιέχονται στα λευκά ζυμαρικά και δημητριακά δεν ευνοούν τη δυσκοιλιότητα, αντιθέτως την επιδεινώνουν. Αντικαταστήστε τα με ζυμαρικά ολικής αλέσεως ή σίκαλης. Μπανάνα Είναι γνωστό πως τα φρούτα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, φαίνεται όμως ότι οι μπανάνες αποτελούν εξαίρεση . Αυτό επειδή οι μπανάνες και ειδικά οι άγουρες περιέχουν μεγάλη ποσότητα μιας κατηγορίας φυσικών χημικών ουσιών που ονομάζονται ταννίνες. Οι ταννίνες είναι αυτές που ευθύνονται για την πικρή γεύση της άγουρης μπανάνας και επηρεάζουν τη λειτουργία του εντέρου. Από την άλλη, οι ώριμες μπανάνες δεν περιέχουν σημαντική ποσότητα αυτών των χημικών ουσιών. Βέβαια, ο οργανισμός κάθε ανθρώπου παρουσιάζει διαφορετική ευαισθησία στις ταννίνες, γι’ αυτό καταναλώστε μπανάνες αλλά με μέτρο. Σοκολάτα Η σοκολάτα προκαλεί δυσκοιλιότητα με δυο τρόπους . Πρώτον περιέχει πολλά λιπαρά που επιβραδύνουν την πέψη και δεύτερον περιέχει καφεΐνη που προκαλεί αφυδάτωση. Γάλα Μπορεί το ασβέστιο να δυναμώνει τα κόκαλα, αλλά η υπερβολική κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων επιβραδύνει την πέψη και σκληραίνει τα κόπρανα. Πίτσα Όπως το χοντ - ντογκ, έτσι και η πίτσα και γενικότερα τα τρόφιμα που ανήκουν στην κατηγορία φαστ φουντ περιέχουν μεγάλη ποσότητα λιπαρών που επιβραδύνουν την πέψη. Επίσης περιέχουν ελάχιστες φυτικές ίνες. Πατατάκια Εάν χρειάζεστε ένα σνακ κατά τη διάρκεια του σινεμά, επιλέξτε ποπ κορν αντί για πατατάκια που έχουν διπλάσια ποσότητα σε φυτικές ίνες. Μπριζόλα Το κόκκινο κρέας έχει περισσότερα κορεσμένα λιπαρά συγκριτικά με το λευκό, επισημαίνει η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία και αυτά τα λιπαρά επηρεάζουν μέχρι και το έντερο καθιστώντας δύσκολο το «έργο» της τουαλέτας. Παγωτό Το παγωτό μπορεί να είναι μια απόλαυση αλλά εάν έχετε ήδη συμπτώματα δυσκοιλιότητας, το γαλακτοκομικό αυτό προϊόν το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να την επιδεινώσει. Τηγανητό κοτόπουλο και βάφλα Οι βάφλες έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και τα τηγανητά τρόφιμα είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά τα οποία με τη σειρά τους επηρεάζουν αρνητικά τη δυσκοιλιότητα. Πηγή: NeaDiatrofis

Η μορφίνη και άλλες παρεμφερείς αναλγητικές ουσίες, όπως η οξυκωδόνη, μπορούν να επιδεινώσουν τον χρόνιο πόνο, υποστηρίζει διεθνής επιστημονική ομάδα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύσε στο επιστημονικό έντυποProceedings of the National Academy of Sciences. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους καθηγητές Πίτερ Γκρέις και Λίντα Γουάτκινς του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, πειραματίσθηκαν με αρουραίους και διαπίστωσαν ότι, λίγες μόνο ημέρες θεραπείας με μορφίνη προκάλεσαν χρόνιο νευροπαθητικό πόνο, που συνεχίστηκε για αρκετούς μήνες, καθώς ενισχύθηκαν τα σήματα του πόνου από συγκεκριμένα ανοσοποιητικά κύτταρα στη σπονδυλική στήλη των ζώων. Αυτό, κατά τους ερευνητές, σημαίνει ότι πιθανώς η συνεχής αύξηση της χορήγησης τέτοιων αναλγητικών ουσιών στους ανθρώπους μπορεί να επιφέρει το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου, δηλαδή να επιδεινώσει τους πόνους. «Δείξαμε για πρώτη φορά ότι ακόμη και μια σύντομη έκθεση σε οπιοειδή μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στον πόνο. Βρήκαμε ότι η ίδια η θεραπεία συμβάλλει στον πόνο» σχολίασε ο Δρ Γκρέις. «Οι επιπτώσεις είναι σοβαρές για όσους παίρνουν μορφίνη, οξυκωδόνη και μεθαδόνη, καθώς μπορεί να χειροτερεύσει τον πόνο και να τον κάνει να διαρκέσει περισσότερο χρόνο. Αυτή είναι μια πολύ άσχημη πλευρά των οπιοειδών, που δεν είχε γίνει αντιληπτή έως τώρα», προσθέσε η Δρ Γουάτκινς. Πηγή: NeaDiatrofis

Πολλοί είναι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα στη μέση τους έχοντας έντονους πόνους. Το πιθανότερο είναι αυτά τα άτομα να έχουν σπονδυλική στήλη που μοιάζει περισσότερο σε χιμπατζή. Αυτό είναι το συμπέρασμα που εξήγαγαν ερευνητές με επικεφαλής τον Καθηγητή Μαρκ Κόλαρντ και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό εξελικτικής βιολογίας «BMC Evolutionary Biology». Οι ερευνητές, που συνέκριναν σύγχρονους και αρχαίους σκελετούς ανθρώπων με αυτούς των χιμπατζήδων και ουρακοτάγκων, κατέληξαν πως ο παθολογικός σκελετός ορισμένων ατόμων θυμίζει πανάρχαιες δυσκολίες βάδισης. Αυτό μας πάει εκατομμύρια χρόνια πίσω όταν και οι άνθρωποι ως εξέλιξη των πιθήκων προσπαθούσαν να περπατήσουν στα δύο τους πόδια. Τα προβλήματα στη μέση προκαλούνται συνήθως από το δισκοπάθεια, δηλαδή τη φθορά και τη συμπίεση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, με αποτέλεσμα αυτοί να προβάλλονται προς τα έξω και να ακουμπούν σε κάποιο νεύρο. Η μελέτη αποκάλυψε πως αυτή η έρευνα μπορεί να βοηθήσει τους ιατρούς να προβλέψουν ποιος άνθρωπος μπορεί να κινδυνεύει να αντιμετωπίσει τέτοια πάθηση. «Οι σκελετοί των ανθρώπων με προβλήματα δισκοπάθειας είναι πιο όμοιοι σχηματικά με εκείνους των στενότερων συγγενών μας, των χιμπατζήδων, από ό,τι με τους σκελετούς άλλων ανθρώπων χωρίς τέτοια προβλήματα», ανέφερε ο Καθηγητής. Οι επιστήμονες τονίζουν πως αν και έχουν περάσει εκατομμύρια χρόνια πολλοί σκελετοί ανθρώπων δεν έχουν προσαρμοστεί στο όρθιο βάδισμα, με αποτέλεσμα να καταπονείτε η μέση τους. Πηγή: NeaDiatrofis

Αν θέλεις να απολαύσεις ένα αφρόλουτρο στην μπανιέρα σου με υπέροχο άρωμα που θα σε κάνει να χαλαρώσεις και να αποκτήσεις βελούδινη επιδερμίδα, τότε σήκωσε τα μανίκια και έλα να φτιάξουμε παρέα ένα σπιτικό αφρόλουτρο με γάλα και τριαντάφυλλο! Θα χρειαστείς: 1,5 φλ. γάλα σε σκόνη ½ φλ. θαλασσινό αλάτι ¼ φλ. (και λίγο παραπάνω) αποξηραμένα ροδοπέταλα Κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής Αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο Διαδικασία Ανακάτεψε το γάλα σε σκόνη με το θαλασσινό αλάτι και πρόσθεσε 2-3 σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής. Ανακάτεψε το μείγμα καλά μέχρι να δημιουργηθεί ένα ροζ χρώμα. Στο τέλος, πρόσθεσε 5-7 σταγόνες από το αιθέριο έλαιο. Αν δεν έχεις αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο, μπορείς να το παραλείψεις ή να το αντικαταστήσεις με αιθέριο έλαιο χαμομηλιού ή λεβάντας. Άδειασε το μείγμα σε όμορφα σακουλάκια ή ένα μπουκάλι. Όταν έρθει η ώρα να το χρησιμοποιήσεις, απλά πρόσθεσε λίγο στο αφρόλουτρό σου. Πηγή: NeaDiatrofis

Αν ξεκινήσατε την ηλιοθεραπεία σίγουρα πρέπει να βάλετε αντηλιακό με μεγάλο δείκτη προστασίας όσο μελαχρινή κι αν είστε. Ο ήλιος καίει κυρίως τους ανοιχτόχρωμους αλλά δε σημαίνει ότι η ακτινοβολία του κάνει καλό στους υπόλοιπους. Βάλτε "προστασία" και αφεθείτε στον ήλιο σε ώρες που δεν καίει τόσο. Αφήστε τις μεσημεριανές ώρες την ηλιοθεραπεία και προτιμήστε τη σκιά και ένα καπέλο για να σας προστατεύσει. Έτσι κι αλλιώς το καλοκαίρι είναι μπροστά και ας μη βιαστούμε να γίνουμε σοκολατί από τώρα. Πηγή: NeaDiatrofis

Μπορεί η γκρίνια να «σκοτώνει» τον έγγαμο βίο, ωστόσο αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορεί να αποδειχθεί ο καλύτερος προστάτης των ανδρών στην πρόληψη ή τον έλεγχο του διαβήτη. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journals of Gerontology: Social Sciences, ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, υποστηρίζουν ότι οι άνδρες που έχουν γκρινιάρες συζύγους έχουν λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διαβήτη ή στην περίπτωση που πάσχουν να έχουν καλύτερο έλεγχο της κατάστασης τους. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στοιχεία από την μελέτη National Social Life, Health and Ageing Project, εστιάζοντας σε στοιχεία για 1.228 έγγαμα άτομα. Οι συμμετέχοντες ήταν 57-87 ετών στην αρχή της μελέτης και 389 έπασχαν από διαβήτη κατά την ολοκλήρωσή της. Και ο λόγος που η γκρίνια της συζύγου λειτουργεί προστατευτικά είναι ότι, οι γυναίκες που «παιδεύουν» τους συζύγους τους είναι πιθανότερο να ρυθμίζουν τις συμπεριφορές υγείας τους. «Ο διαβήτης χρειάζεται τακτική παρακολούθηση και οι γυναίκες μπορεί να ωθούν τους συζύγους τους να είναι συνεπείς στον έλεγχο της νόσου, γινόμενες γκρινιάρες μεν αλλά ωφελώντας την υγείας τους» εξηγούν οι ειδικοί. Βέβαια οι ερευνητές σημειώνουν ότι η γκρίνια έχει και την κακή πτυχή της καθώς μπορεί να προκαλέσει αψιμαχίες και συναισθηματικό στρες. Πάντως, σε ότι αφορά τις πιθανότητες των γυναικών να εκδηλώσουν διαβήτη, ο κίνδυνος μειωνόταν όταν εκείνες ζούσαν σε έναν ευτυχισμένο Πηγή: NeaDiatrofis

Νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό British Medical Journal, δείχνει ότι τα άτομα που διατηρούν μακροχρόνια χαμηλό σωματικό βάρος έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, ενώ αντίθετα, όσοι έχουν αυξημένο βάρος από την παιδική μέχρι τη μέση ηλικία έχουν τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας. Για τους σκοπούς της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 80.266 γυναίκες και 36.622 άνδρες, τους οποίους παρακολούθησαν από την ηλικία των 60 ετών και για 15-16 χρόνια κατά μέσο όρο. Κατά το διάστημα αυτό, οι εθελοντές συμπλήρωναν ερωτηματολόγια σχετικά με το ιατρικό ιστορικό, τον τρόπο ζωής και τις διατροφικές τους συνήθειες κάθε δύο ή τέσσερα χρόνια. Επιπλέον, τους ζητήθηκε να ανακαλέσουν κατά πόσο το σωματικό τους βάρος ήταν φυσιολογικό ή αυξημένο στην ηλικία των 5, 10, 20, 30 και 40 ετών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, φάνηκε πως όσοι είχαν διατηρήσει φυσιολογικό σωματικό βάρος σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, εμφάνιζαν τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας στο διάστημα των 15 ετών παρακολούθησης και συγκεκριμένα 11,8% για τις γυναίκες και 20,3% για τους άνδρες. Από την άλλη, όσοι είχαν αυξημένο βάρος κατά την παιδική ηλικία και παρέμειναν υπέρβαροι μέχρι τη μέση ηλικία είχαν τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, τα οποία διαμορφώθηκαν στο 19,7% και 24,1% για γυναίκες και άνδρες, αντίστοιχα. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν περαιτέρω τις συστάσεις για διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους και ειδικότερα αποφυγή της αύξησής του στη μέση ηλικία, με στόχο την εξασφάλιση μακροχρόνιων οφελών για την υγεία. Πηγή: NeaDiatrofis

Γεγονότα στις 5 Φεβρουαρίου 0062 Ισχυρός σεισμός συγκλονίζει την Πομπηία στην Ιταλία. 756 Ο Αν Λουσάν, ηγέτης εξέγερσης εναντίον της Δυναστείας των Τανγκ, αυτοανακηρύσσεται αυτοκράτορας. 1576 Γαλλικοί Θρησκευτικοί Πόλεμοι: ο Ερρίκος της Ναβάρρας αποκηρύσσει τον Καθολικισμό στο Τουρ και επανασυνδέεται με τις Προτεσταντικές δυνάμεις. 1597 Γιαπωνέζοι χριστιανοί σκοτώνονται με διαταγή της Ιαπωνικής κυβέρνησης ως απειλή για την κοινωνία. 1970 Ίδρυση των Καμπούτερς με την διακήρυξη της «Πορτοκαλί Ελεύθερης Πολιτείας», ενός φανταστικού κράτους τα σύνορα του οποίου συμπίπτουν με αυτά της Ολλανδίας. 1978 Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος ενθρονίζεται στον καθεδρικό ιερό ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς. 1991 Υιοθετείται επίσημα η νέα σημαία του Αζερμπαϊτζάν που χρησιμοποιούνταν επίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1910 μέχρι την προσάρτηση της χώρας από τη Σοβιετική Ένωση. 1991 Αεροσκάφος C 2001 Οι Active Member ανοίγουν στο Πέραμα το πρώτο hip hop δισκάδικο στην Ελλάδα. Γεννήσεις στις 5 Φεβρουαρίου 1626 Μαντάμ ντε Σεβινιέ, Γαλλίδα συγγραφέας 1809 Σαράντης Αρχιγένης, Έλληνας ιατρός και εθνικός ευεργέτης 1848 Ζορίς 1914 Γουίλιαμ Μπάροουζ, Αμερικανός συγγραφέας 1915 Ρόμπερτ Χόφσταντερ, Αμερικανός φυσικός 1919 Ρεντ Μπάτονς, Αμερικανός ηθοποιός 1919 Ανδρέας Παπανδρέου, Έλληνας πολιτικός 1940 Γιάννης Φλωρινιώτης, Έλληνας τραγουδιστής 1949 Κουρτ Μπεκ, Γερμανός πολιτικός 1960 Άρης Χριστοφέλλης, Έλληνας κοντρα 1961 Σάββας Κωφίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής 1964 Λόρα Λίνεϊ, Αμερικανίδα ηθοποιός 1964 Αλέξια, Κύπρια τραγουδίστρια 1966 Σονέρ Αριτσά, Τούρκος τραγουδιστής 1976 Τζον Αλοΐζι, Αυστραλός ποδοσφαιριστής 1981 Λουκάς Βύντρα, Έλληνας ποδοσφαιριστής 1982 Διονύσης Μακρής, Έλληνας τραγουδιστής 1982 Ροδρίγο Παλάσιο, Αργεντινός ποδοσφαιριστής 1984 Κάρλος Τέβες, Αργεντινός ποδοσφαιριστής 1985 Κριστιάνο Ρονάλντο, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής 1986 Μάντισον Ρέιν, Αμερικανίδα παλαιστής 1992 Νεϊμάρ, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής Θάνατοι στις 5 Φεβρουαρίου 1204 Νικόλαος Καναβός, Βυζαντινός αξιωματούχος 1863 Ιωάννης 1931 Αθανάσιος Ευταξίας, Έλληνας πολιτικός 1946 Τζορτζ Άρλις, Άγγλος ηθοποιός 1948 Γιοχάνες Μπλάσκοβιτς, Γερμανός στρατηγός 1993 Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός 1999 Βασίλι Λεοντίεφ, Ρώσος οικονομολόγος 2005 Γκνασινγκμπέ Εγιαντεμά, πρόεδρος του Τόγκο 2011 Μπράιαν Ζακ, Άγγλος συγγραφέας 2012 Φερεϊντούν Φαριάντ, Ιρανός ποιητής 2014 Τζένη Βάνου, Ερμηνεύτρια Πηγή: Ηellenism

Σύμφωνα με το άρθρο του JAMA που δημοσιεύτηκε μόλις στις 12 Ιανουαρίου 2024, παρουσιάζονται τα μέχρι σήμερα δεδομένα για τη νέα υποπαραλλαγή, τα οποία και συνοψίζουν η Παθολόγος Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και η Βιολόγος Παναγιώτα Ζαχαράκη, της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Ο γόνος του BA.2.86, JN.1, έχει γίνει η κυρίαρχη παραλλαγή SARS-CoV-2 στις ΗΠΑ, κάτι που η μητρική του παραλλαγή δεν κατάφερε. Ευτυχώς, αν και τα κρούσματα COVID-19 έχουν αυξηθεί, οι νοσηλείες και οι θάνατοι από τη νόσο εξακολουθούν να κυμαίνονται σε σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά από ότι ήταν την ίδια περίοδο ένα χρόνο πριν. Όταν η BA.2.86 εντάχθηκε στην οικογένεια SARS-CoV-2 Omicron το περασμένο καλοκαίρι, φάνηκε ότι ήταν διαφορετική από την πρόγονό του, τη BA.2. Σε σύγκριση με τη BA.2, η πρωτεΐνη ακίδας της BA.2.86 φέρει περισσότερες από 30 μεταλλάξεις, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να εξαπλωθεί πιο εύκολα. Αλλά ακόμη και οπλισμένη με αυτές τις νέες μεταλλάξεις, η BA.2.86 απέτυχε να κυριαρχήσει. Μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, η BA.2.86 δεν ξεπέρασε το 3% μεταξύ των υπόλοιπων υποπαραλλαγών SARS-CoV-2 στις ΗΠΑ, σύμφωνα με εκτιμήσεις από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC). Σε παγκόσμιο επίπεδο, η BA.2.86 αντιπροσώπευε το 8,9% των διαθέσιμων αλληλουχιών SARS-CoV-2 έως την πρώτη εβδομάδα Νοεμβρίου του 2023, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο οποίος ταξινόμησε την BA.2.86, συμπεριλαμβανομένων των υποπαραλλαγών της, ως υποπαραλλαγή ενδιαφέροντος. Σε άρθρο γνώμης (4 Ιανουαρίου 2024), υποστηρίχθηκε ότι η BA.2.86 ήταν μια υποπαραλλαγή τόσο διαφορετική από τις προηγούμενες του Omicron που ο ΠΟΥ θα έπρεπε να την είχε χαρακτηρίσει ως παραλλαγή ανησυχίας και να την ονομάσει με ένα διαφορετικό ελληνικό γράμμα. Τέσσερις εβδομάδες μετά, ο ΠΟΥ ταξινόμησε και την JN.1 ξεχωριστά, λόγω της ταχέως αυξανόμενης εξάπλωσής της. Στις αρχές Ιανουαρίου, το ποσοστό κυκλοφορίας της JN.1 μεταξύ των υποπαραλλαγών στις ΗΠΑ είχε εκτιναχθεί στο 61,6%, από μόλις 38,8% 2 εβδομάδες πριν, σύμφωνα με την εκτίμηση του CDC. Η πρωτεϊνική ακίδα της JN.1 φέρει μόλις 1 επιπλέον μετάλλαξη από την ακίδα της BA.2.86. Αυτή η μετάλλαξη, που ονομάζεται L455S, ενισχύει την ικανότητα του ιού να δεσμεύεται στον υποδοχέα του μετατρεπτικού ενζύμου-2 της αγγειοτενσίνης (ACE2), την είσοδο του SARS-CoV-2 στα κύτταρα. Η JN.1 φαίνεται να είναι άκρως μεταδοτική, γι’ αυτό οι δείκτες ιικού φορτίου από τον SARS-CoV-2 αυξήθηκαν. Σε μια έκθεση της 5ης Ιανουαρίου, το CDC εκτίμησε ότι σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, τα επίπεδα ιικής δραστηριότητας στα λύματα ήταν 27% υψηλότερα και το ποσοστό των θετικών τεστ COVID-19 ήταν 17% υψηλότερο. Παρά τα φαινομενικά υψηλότερα επίπεδα μόλυνσης, οι δείκτες της ασθένειας COVID που απαιτούν ιατρική και νοσοκομειακή φροντίδα ήταν χαμηλότεροι από ότι ένα χρόνο νωρίτερα, ανέφερε το CDC. Για παράδειγμα, οι επισκέψεις στα τμήματα επειγόντων περιστατικών για τον COVID-19 μειώθηκαν κατά 21%. Και το ποσοστό όλων των θανάτων στις ΗΠΑ που αποδόθηκαν στον COVID-19 ήταν 3,6% (839 θάνατοι) για την εβδομάδα που έληξε στις 30 Δεκεμβρίου 2023, σε σύγκριση με 5,2% (3658 θάνατοι) για την εβδομάδα που έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2022, σύμφωνα με τα προσωρινά δεδομένα του CDC. Δεδομένων των υψηλών ποσοστών μόλυνσης από την JN.1, τα άτομα με συμπτώματα στο αναπνευστικό θα πρέπει να υποθέσουν ότι έχουν COVID, ακόμα και αν τα τεστ βγαίνουν αρνητικά τις πρώτες ημέρες. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι προκαλείται σοβαρότερη ασθένεια. Τα υψηλότερα ποσοστά COVID και άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού έχουν ωθήσει τα νοσοκομεία σε μερικές πολιτείες των ΗΠΑ να επαναφέρουν την υποχρεωτικότητα της μάσκας, τουλάχιστον για το προσωπικό που αλληλεπιδρά άμεσα με ασθενείς στα δωμάτιά τους ή σε άλλους χώρους κλινικής φροντίδας, όπως για παράδειγμα το Mass General Brigham (Βoston). Τι γνωρίζουμε για το εμβόλιο; Τα συστατικά του εμβολίου για τον COVID πρέπει να καθοριστούν τουλάχιστον μερικούς μήνες νωρίτερα, ώστε να δοθεί χρόνος για την κατασκευή και τη διανομή, επομένως δεν προκαλεί έκπληξη ότι δεν ταιριάζουν ακριβώς με τις τρέχουσες παραλλαγές που κυκλοφορούν. Το πιο πρόσφατο εμβόλιο για τον COVID-19 στοχεύει την XBB.1.5, μια υποπαραλλαγή της Omicron της οποίας ο επιπολασμός στις ΗΠΑ είναι λιγότερο από 3%, με την έλευση των επικαιροποιημένων εμβολίων τον Σεπτέμβριο 2023. Στην περίοδο των 2 εβδομάδων που έληξαν στις 6 Ιανουαρίου, η XBB.1.5 — η οποία προέκυψε από διαφορετικό παρακλάδι του οικογενειακού δέντρου Omicron από τις BA.2.86 και JN.1 — φαινόταν να μην κυκλοφορεί στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το CDC. Ευτυχώς, η εργαστηριακή έρευνα και τα ποσοστά νοσηλειών και θανάτων από COVID-19 υποδηλώνουν ότι το εμβόλιο XBB.1.5 εξακολουθεί να προστατεύει από σοβαρές ασθένειες στην εποχή της JN.1. Η JN.1 φαίνεται να είναι μία από τις υποπαραλλαγές SARS-CoV-2 που διαφεύγουν του ανοσολογικού μέχρι σήμερα (ανοσοδιαφυγή). Δεδομένης της τρέχουσας εξέλιξης του SARS-CoV-2 και του εύρους των ανοσολογικών αποκρίσεων έναντι των κυκλοφορούντων παραλλαγών από τα μονοσθενή εμβόλια XBB.1.5, η τεχνική συμβουλευτική ομάδα του ΠΟΥ για τη σύνθεση εμβολίων COVID-19 συνέστησε τη διατήρηση της τρέχουσας σύνθεσης εμβολίου τον Δεκέμβριο. Αν και το επικαιροποιημένο εμβόλιο που τώρα κυκλοφορεί παγκοσμίως για τον COVID-19 μπορεί να μην αποτρέπει σταθερά λοιμώξεις που προκαλούνται από την JN.1 ή από άλλες κυκλοφορούσσες υποπαραλλαγές του Omicron, εξακολουθεί να μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα της νόσου σε όσους αρρωσταίνουν. Ωστόσο, τα εμβόλια είναι αποτελεσματικά μόνο εάν οι άνθρωποι τα χρησιμοποιήσουν. Όπως φάνηκε με το δισθενές εμβόλιο που προηγήθηκε, η πρόσληψη της τελευταίας δόσης για τον COVID-19 ήταν χαμηλή. Αν και όλοι όσοι ήταν 6 μηνών και άνω ήταν κατάλληλοι για το δισθενές εμβόλιο, το οποίο ήταν διαθέσιμο από τον Σεπτέμβριο του 2022, μόνο το 17% του πληθυσμού των ΗΠΑ το είχε λάβει από τις 10 Μαΐου 2023, σύμφωνα με το CDC. Τώρα, περίπου το 29% των ενηλίκων των ΗΠΑ δήλωσαν ότι έχουν λάβει το επικαιροποιημένο εμβόλιο για τον COVID-19, συγκριτικά με το 47% που δήλωσαν ότι είχαν λάβει το εμβόλιο της γρίπης αυτής της σεζόν, σύμφωνα με έρευνα στις ΗΠΑ που διεξήχθη την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου. Και στις ΗΠΑ, ασθενείς που νοσηλεύονται σήμερα είναι γενικά άτομα στις κατηγορίες υψηλού κινδύνου που δεν έχουν επωφεληθεί από το επικαιροποιημένο εμβόλιο. Αναπόφευκτα, η JN.1 θα κορυφωθεί άμεσα —αν δεν το έχει ήδη κάνει— καθώς την αντικαθιστούν νεότερες, «πιο έξυπνες» παραλλαγές SARS-CoV-2. Καθώς τους επόμενους μήνες, πολλοί άνθρωποι θα μολυνθούν από την JN.1, το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη θα έχει εμβολιαστεί ή θα έχει μολυνθεί ή και τα δύο. Καθώς αποκτούν ανοσία κατά της JN.1, ο SARS-CoV-2 θα εξελιχθεί για να την αποφεύγει, διότι ο ιός βρίσκεται υπό πίεση στο να συνεχίσει να μεταλλάσσεται, για να μπορεί να αποφύγει την ανοσία και να μολύνει καλύτερα τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα πιθανά από το φθινόπωρο του 2024 να χρειάζεται ένα άλλο νέο επικαιροποιημένο εμβόλιο για τον COVID-19. Πηγή: NeaDiatrofis

Το νέο σκεύασμα Tantum Verde Στοματικό Εκνέφωμα (Spray) 30 ml, με δραστική ουσία την βενζυδαμίνη παρουσιάζει εξαιρετικά ειδική και στοχευμένη αποτελεσματικότητα και είναι το μόνο φαρμακευτικό σκεύασμα της θεραπευτικής κατηγορία του που κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ενδείκνυται για χρήση σε παιδιά όλων των ηλικιών. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του πονόλαιμου αλλά και των παθήσεων της στοματικής κοιλότητας είναι η οξεία φλεγμονή του βλεννογόνου της στοματοφαρυγγικής κοιλότητας και συνοδεύεται συνήθως από συμπτώματα όπως το οίδημα, ο πόνος, η θερμότητα, η ερυθρότητα έως και η απώλεια κατάποσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, 4 στις 5 περιπτώσεις πονόλαιμου είναι ιογενούς προέλευσης 1-2, ενώ οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού που μπορεί να οδηγήσουν σε πονόλαιμο είναι συχνότερες στα παιδιά. Ο πόνος στο λαιμό μπορεί να έχει αρνητική επίπτωση στην καθημερινότητα5 και η θεραπευτική προσέγγιση επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Ο Νίκος Κόντος,, Consumer Healthcare BU Head BG – GR της Angelini Pharma ανέφερε σχετικά «Καθώς η αυτοθεραπεία ενσωματώνεται ολοένα και περισσότερο στην υγειονομική περίθαλψη, η Angelini Pharma συνεχίζει να επενδύει σε έρευνα για την ανάπτυξη νέων τύπων για τη θεραπεία μικρών παθήσεων και την έγκριση ασφαλών και αποτελεσματικών δραστικών ουσιών που μπορεί να αποτελέσουν επιλογές αυτοθεραπείας. Η Angelini εμπλουτίζει το χαρτοφυλάκιο στην φροντίδα καταναλωτή με ένα νέο στοματικό εκνέφωμα με βενζυδαμίνη που παρέχει μια αποτελεσματική και ασφαλή ανακούφιση και επίλυση των συμπτωμάτων των φλεγμονωδών καταστάσεων στης στοματοφαρυγγικής κοιλότητας, με ευχάριστη γεύση φρεσκάδας μέντας, που καλύπτει τις ανάγκες όλων των παιδιών αλλά και ενηλίκων που πάσχουν από πονόλαιμο». Σύμφωνα με έρευνες η δραστική ουσία βενζυδαμίνη συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση και ανακούφιση του πονόλαιμου, καθώς παρουσιάζει εξαιρετικά ειδική και στοχευμένη αποτελεσματικότητα, μειώνοντας τα συμπτώματα που σχετίζονται με μια τοπική φλεγμονώδη κατάσταση στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα5-8. Η δε δράση της είναι συνδυαστική, με αναλγητική, αναισθητική και, παράλληλα, αντισηπτική και αντιφλεγμονώδη επίδραση9. Αξίζει να αναφερθεί ότι, σε πρόσφατη έρευνα σε 320 παιδιάτρους, γιατρούς και φαρμακοποιούς, η συντριπτική πλειονότητα (98%) συμφώνησε ότι ο συνδυασμένος μηχανισμός δράσης της βενζυδαμίνης ήταν πλεονεκτικότερος έναντι άλλων τοπικά χορηγούμενων φαρμάκων10. Επιπλέον, η χορήγηση της δραστικής ουσίας μέσω ψεκασμού καθίσταται ιδανική, ιδιαίτερα για μικρότερα παιδιά, καθώς είναι ασφαλής και ευκολότερη, χωρίς να τα ταλαιπωρεί, κάνοντάς τα πιο δεκτικά απέναντι στην εφαρμογή της, αποτελώντας προτιμητέο τρόπο χορήγησης. Μηχανισμός δράσης της Βενζυδαμίνης Η βενζυδαμίνη είναι ένας ασθενής αναστολέας της σύνθεσης των προσταγλανδινών, ενώ είναι ένας ισχυρός αναστολέας των προφλεγμονωδών κυτοκινών που έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη διαπερατότητα των αγγείων και την αναστολή της μετανάστευσης των λευκοκυττάρων και την αποκοκκίωση στο σημείο της φλεγμονής. Παρέχει αναλγητικό αποτέλεσμα δρώντας έναντι της φλεγμονώδους αλληλουχίας μέσω αναστολής της σύνθεσης προφλεγμονωδών κυτοκινών, συμπεριλαμβανομένου του TNF-α και της IL-1β, χωρίς να επηρεάζει σημαντικά άλλα προφλεγμονώδη (IL-6 και 8) ή αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες (IL-10, IL-1). Παρέχει τοπικό αναισθητικό αποτέλεσμα μέσω της άμεσης δράσης στους ευαίσθητους νευρώνες μειώνοντας την μετάδοση του σήματος πόνου12. Η ικανότητα της βενζυδαμίνης να συγκεντρώνεται στους φλεγμονώδεις ιστούς, με χαμηλή συστηματική έκθεση, είναι ένα σαφές πλεονέκτημα που περιορίζει τις πιθανές συστηματικές παρενέργειες10. Πηγή: NeaDiatrofis

Το ΜΗΤΕΡΑ διακρίθηκε ανάμεσα από 250 υποψήφιες δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, στον πυλώνα «Διακυβέρνηση» του θεσμού BRAVO 2023, για την πρωτοβουλία «Πολιτική Προμηθειών» που εφαρμόζει. Η βράβευση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 14ης ετήσιας εκδήλωσης του Bravo Sustainability Dialogue & Awards 2023, που διοργανώνεται από το QualityNet Foundation. Το ΜΗΤΕΡΑ, σύμφωνα με τις αρχές της Εταιρικής Διακυβέρνησης, τηρεί τις αρχές της διαφάνειας, της μεταχείρισης και της αποφυγής των διακρίσεων στις διαδικασίες προμηθειών. Για την αποτελεσματικότερη και διαφανή διαχείριση των προμηθειών του, το ΜΗΤΕΡΑ έχει συγκροτήσει τριμελής Κεντρική Επιτροπή Προμηθειών, το έργο της οποίας ασκείται εντός συγκεκριμένου πλαισίου αρμοδιοτήτων σύμφωνα με τον κανονισμό που εφαρμόζεται. Η διαδικασία επιλογής προμηθευτών βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, όπως είναι η ποιότητα και η ασφάλεια των παρεχόμενων υλικών και υπηρεσιών, η συμμόρφωση με τα νομοθετικά πλαίσια, καθώς και η αξιοπιστία και ακεραιότητά τους. Εκτός από τα αυστηρά κριτήρια ποιότητας και της έκβασης της συνεργασίας με τους προμηθευτές, το ΜΗΤΕΡΑ επιλέγει να συνεργάζεται με προμηθευτές που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, καθώς και τη διαφάνεια στις συναλλαγές. Προτεραιότητα του ΜΗΤΕΡΑ αποτελεί η αποτελεσματική εφαρμογή, τόσο των τεχνολογιών αιχμής, όσο και των ιατρικών πρακτικών που εφαρμόζονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο, το μεγαλύτερο ποσοστό των προμηθειών στο ΜΗΤΕΡΑ συνδέεται με την εφαρμογή των εξελίξεων της τεχνολογίας, την απόκτηση καινοτόμων μηχανημάτων και σύγχρονου εξοπλισμού. Το Bravo Sustainability Dialogue & Awards 2023 αποτελεί έναν πολυσυμμετοχικό θεσμό διαλόγου και ανάδειξης των πρωτοβουλιών που υποστηρίζουν ένα βιώσιμο μέλλον. Δίνει έμφαση στην προώθηση ενός συστηματοποιημένου κοινωνικού διαλόγου, με στόχο τη δημιουργία μιας ευρύτερης κουλτούρας για τα θέματα της Βιώσιμης Ανάπτυξης, με βάση τις πρωτοπόρες πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται στη χώρα μας. Πηγή: NeaDiatrofis

Περίπου το 65% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες καταναλώνει καθημερινά ροφήματα με ζάχαρη. Η χρόνια ηπατική νόσος είναι μια κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως και μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του ήπατος και θνησιμότητα που σχετίζεται με ηπατική νόσο. Ερευνητές από το Brigham and Women’s Hospital οδήγησαν μια από τις πρώτες μελέτες που εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης ποτών με ζάχαρη, των τεχνητά ζαχαρούχων ποτών και της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου του ήπατος και χρόνιου ήπατος θνησιμότητα από ασθένεια. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο JAMA. «Από όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που αναφέρει συσχέτιση μεταξύ πρόσληψης ζαχαρούχων ροφημάτων και θνησιμότητας από χρόνια ηπατική νόσο», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας Longgang Zhao, μεταδιδακτορικός ερευνητής. «Τα ευρήματά μας, εάν επιβεβαιωθούν, μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για μια στρατηγική δημόσιας υγείας για τη μείωση του κινδύνου ηπατικής νόσου με βάση δεδομένα από μια μεγάλη και γεωγραφικά διαφορετική δεξαμενή ανθρώπων». Αυτή η μελέτη παρατήρησης συμπεριέλαβε σχεδόν 100.000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από τη μεγάλη, προοπτική μελέτη Women’s Health Initiative. Οι συμμετέχουσες ανέφεραν τη συνήθη κατανάλωση αναψυκτικού, ποτών φρούτων (όχι όμως χυμών φρούτων) και στη συνέχεια ανέφεραν την κατανάλωση τεχνητά ζαχαρούχων ποτών μετά από τρία χρόνια. Οι συμμετέχουσες παρακολουθήθηκαν για περισσότερο από 20 χρόνια. Οι ερευνητές εξέτασαν την αυτοαναφερόμενη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του ήπατος και τον θάνατο λόγω χρόνιας ηπατικής νόσου, όπως η ίνωση, η κίρρωση ή η χρόνια ηπατίτιδα, τα οποία επαληθεύτηκαν περαιτέρω από ιατρικά αρχεία ή τον Εθνικό Δείκτη Θανάτου. Συνολικά 98.786 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες συμπεριλήφθηκαν στις τελικές αναλύσεις. Το 6,8% των γυναικών που κατανάλωναν ένα ή περισσότερα ροφήματα με ζάχαρη καθημερινά είχαν 85% υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του ήπατος και 68% υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από χρόνια ηπατική νόσο σε σύγκριση με εκείνες που κατανάλωναν λιγότερα από τρία ζαχαρούχα ποτά το μήνα. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η μελέτη ήταν παρατηρητική και δεν μπορεί να συναχθεί η αιτιότητα. Βασίστηκε σε απαντήσεις που αναφέρθηκαν σχετικά με την πρόσληψη, την περιεκτικότητα σε ζάχαρη και τα αποτελέσματα. Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να επικυρωθεί αυτή η συσχέτιση κινδύνου και να προσδιοριστεί γιατί τα ζαχαρούχα ποτά φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος και ασθενειών. Πηγή: NeaDiatrofis

Η υψηλή μάζα λίπους στην εφηβεία προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο επιδείνωσης της αντίστασης στην ινσουλίνη και της παχυσαρκίας μέχρι τη νεαρή ενήλικη ζωή. Ωστόσο, η υψηλή μυϊκή μάζα προστατεύει εν μέρει από την αντίσταση στην ινσουλίνη. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. Η παιδική και η εφηβική παχυσαρκία παραμένει μια παγκόσμια επιδημία. Υπολογιζόμενη βάσει του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), η παχυσαρκία έχει συσχετιστεί με αρκετές καρδιαγγειακές, νευρολογικές και μυοσκελετικές παθήσεις καθώς και με διαβήτη τύπου 2 στην ενήλικη ζωή. Ωστόσο, ο ΔΜΣ είναι ένας φτωχός δείκτης μέτρησης της παχυσαρκίας στην παιδική και εφηβική ηλικία, καθώς δεν κάνει διάκριση μεταξύ μυϊκής μάζας και λιπώδους μάζας. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται όταν τα κύτταρα του σώματος αποτυγχάνουν να λάβουν γλυκόζη από το αίμα παρά τη φυσιολογική ποσότητα παραγωγής ινσουλίνης, οδηγώντας σε υπερπαραγωγή ινσουλίνης, γνωστή ως υπερινσουλιναιμία. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι πρόδρομος του διαβήτη τύπου 2 ήδη στη νεολαία, αλλά λείπουν μακροχρόνιες μελέτες σχετικά με τη συσχέτιση της συνολικής μάζας σωματικού λίπους, του κοιλιακού λίπους και της μυϊκής μάζας με τον κίνδυνο αντίστασης στην ινσουλίνη σε μεγάλο πληθυσμό νέων ανθρώπων. Η τρέχουσα μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από τη μελέτη Παιδιών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ της δεκαετίας του ’90, γνωστή ως Avon Longitudinal Study of Parents and Children. Συνολικά 3.160 έφηβοι -1.546 αγόρια και 1.614 κορίτσια- συμπεριλήφθηκαν στις αναλύσεις. Οι έφηβοι ήταν 15 ετών κατά την έναρξη και παρακολουθήθηκαν για εννέα χρόνια μέχρι τη νεαρή ενηλικίωση στην ηλικία των 24 ετών. Η συνολική σωματική μάζα λίπους, το κοιλιακό λίπος και η μυϊκή μάζα μετρήθηκαν με απορρόφηση ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (dual-energy X-ray absorptiometry) στην ηλικία των 15 ετών και επαναλήφθηκαν σε ηλικία 17 και 24 ετών. Ομοίως, η γλυκόζη νηστείας και η ινσουλίνη μετρήθηκαν από δείγματα αίματος που ελήφθησαν σε ηλικίες 15, 17 και 24 ετών και υπολογίστηκε η αντίσταση στην ινσουλίνη. Με εκτεταμένο έλεγχο για φλεγμονές, λιπίδια, αρτηριακή πίεση, κατάσταση καπνίσματος, καθιστική ζωή, φυσική δραστηριότητα, κοινωνικοοικονομική κατάσταση και οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, παρατηρήθηκε ότι με κάθε 1 κιλό αθροιστική αύξηση στη συνολική σωματική μάζα λίπους από τα μέσα της εφηβείας σε νεαρή ηλικία αυξάνεται ο κίνδυνος υπερβολικής γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία) κατά 4%, η ινσουλίνη (υπερινσουλιναιμία) κατά 9% και η αντίσταση στην ινσουλίνη κατά 12%. Κάθε αύξηση κατά 1 κιλό στο κοιλιακό λίπος είχε ακόμη πιο έντονα αποτελέσματα, αυξάνοντας τον κίνδυνο υπεργλυκαιμίας κατά 7%, υπερινσουλιναιμίας κατά 13% και αντίστασης στην ινσουλίνη κατά 21%. Ωστόσο, κάθε 1 κιλό αύξηση της μυϊκής μάζας μείωσε τον κίνδυνο τόσο υπερινσουλιναιμίας όσο και αντίστασης στην ινσουλίνη κατά 2%. Πηγή: NeaDiatrofis

Τον Οκτώβριο του 2023, η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Εμβολιασμού (ACIP) παρουσίασε το Συνιστώμενο Πρόγραμμα Εμβολιασμού Ενηλίκων για ηλικίες 19 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για 2024. Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών συνοψίζουν τις συστάσεις που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα από τους Neil Murthy και συνεργάτες στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Annals of Internal Medicine. Οι συστάσεις εμβολιασμού καθορίζονται με βάση την ηλικία, αλλά και τις συννοσηρότητες, και βεβαίως πιθανές αντενδείξεις όπως το ιστορικό σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων σε προηγούμενο εμβολιασμό. Εμβολιασμός COVID-19 Ανεμβολίαστοι: 1 δόση του επικαιροποιημένου (2023-2024) εμβολίου Moderna ή Pfizer-BioNTech ή 2 δόσεις του επικαιροποιημένου (2023-2024) Novavax στις 0, 3-8 εβδομάδες Προηγουμένως εμβολιασμένοι με 1 ή περισσότερες δόσεις οποιουδήποτε εμβολίου COVID-19: 1 δόση οποιουδήποτε επικαιροποιημένου (2023-2024) εμβολίου COVID-19 τουλάχιστον 8 εβδομάδες μετά την πιο πρόσφατη δόση του εμβολίου COVID-19. Άτομα με μέτρια ή σοβαρή ανοσοκαταστολή που έχουν εμβολιαστεί προηγουμένως με 3 ή περισσότερες δόσεις οποιουδήποτε εμβολίου Moderna ή Pfizer-BioNTech: 1 δόση οποιουδήποτε επικαιροποιημένου (2023-2024) εμβολίου COVID-19 τουλάχιστον 8 εβδομάδες μετά την πιο πρόσφατη δόση. Για τους ανεμβολίαστους ή μερικώς εμβολιασθέντες συνιστώνται επιπλέον αναμνηστικές δόσεις Εμβολιασμός κατά του Αιμόφιλου της γρίπης τύπου β Ανατομική ή λειτουργική ασπληνία (συμπεριλαμβανομένης της δρεπανοκυτταρικής νόσου): Εάν πρόκειται για εκλεκτική σπληνεκτομή, 1 δόση κατά προτίμηση τουλάχιστον 14 ημέρες πριν από τη σπληνεκτομή. Μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων: σειρά 3 δόσεων με διαφορά 4 εβδομάδων, ξεκινώντας 6-12 μήνες μετά τη μεταμόσχευση, ανεξάρτητα από το ιστορικό προηγούμενου εμβολιασμού. Εμβολιασμός κατά της ηπατίτιδας Α Κάθε άτομο που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένο και ιδιαίτερα για όσους έχουν παράγοντες κινδύνου: Σειρά 2 δόσεων HepA (Havrix με διαφορά 6-12 μηνών ή Vaqta με διαφορά 6-18 μηνών [ελάχιστο διάστημα: 6 μήνες]) ή σειρά 3 δόσεων HepA-HepB (Twinrix στους 0,1, 6 μήνες [ελάχιστα διαστήματα: δόση 1 σε δόση 2: 4 εβδομάδες / δόση 2 σε δόση 3: 5 μήνες]). Στους παράγοντες κινδύνου συμπεριλαμβάνονται τα ακόλουθα: χρόνια ηπατική νόσος, λοίμωξη HIV, άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες, χρήση ναρκωτικών, άτομα που βιώνουν την έλλειψη στέγης, εργασία με τον ιό της ηπατίτιδας Α σε ερευνητικό εργαστήριο ή με πρωτεύοντα θηλαστικά με λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Α, ταξίδια σε χώρες με υψηλή ή ενδιάμεση ενδημική ηπατίτιδα Α. Εμβολιασμός κατά της ηπατίτιδας Β Ηλικία 19 έως 59 ετών: σειρά εμβολιασμών 2 δόσεων με διαφορά τουλάχιστον 4 εβδομάδων (Heplisav-B) ή 3 δόσεων στους 0, 1, 6 μήνες (Engerix-B, PreHevbrio ή RecombivaxHB) ή 4 δόσεων 0, 7 και 21-30 ημέρες, ακολουθούμενο από αναμνηστική δόση στους 12 μήνες (HepA-HepB (Twinrix)). Ηλικία 60 ετών και άνω χωρίς γνωστούς παράγοντες κινδύνου για λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β μπορούν να εμβολιαστούν εφόσον το επιθυμούν. Ηλικία 60 ετών και άνω με γνωστούς παράγοντες κινδύνου για λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β πρέπει να εμβολιαστούν. Στους παράγοντες κινδύνου για λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β περιλαμβάνονται: Χρόνιες ηπατικές παθήσεις, λοίμωξη HIV, κίνδυνος σεξουαλικής έκθεσης, τρέχουσα ή πρόσφατη χρήση ενέσιμων ναρκωτικών, διαδερμικός ή βλεννογονικός κίνδυνος έκθεσης σε αίμα, άτομα που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, ασθενείς με διαβήτη, φυλάκιση, ταξίδια σε χώρες με υψηλή ή ενδιάμεση ενδημικότητα ηπατίτιδας Β. Εμβολιασμός κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων Όλα τα άτομα μέχρι την ηλικία των 26 ετών: σειρά 2 ή 3 δόσεων ανάλογα με την ηλικία κατά τον αρχικό εμβολιασμό Ενήλικες ηλικίας 27-45 ετών: Με βάση την από κοινού λήψη κλινικών αποφάσεων, 2 δόσεις (εάν η έναρξη έγινε σε ηλικία 9-14 ετών) ή 3 δόσεις (εάν η έναρξη έγινε ≥15 ετών) Εμβολιασμός κατά της γρίπης Ηλικία 19 ετών και άνω: 1 δόση οποιουδήποτε εμβολίου γρίπης κατάλληλο για την ηλικία και την κατάσταση υγείας ετησίως. Ηλικία 65 ετών και άνω: Προτιμάται οποιοδήποτε από τα τετραδύναμα αδρανοποιημένα εμβόλια γρίπης υψηλής δόσης (HD-IIV4), τετραδύναμο ανασυνδυασμένο εμβόλιο γρίπης (RIV4) ή τετραδύναμο αδρανοποιημένο εμβόλιο γρίπης με προσθετική ουσία (aIIV4). Εάν κανένα από αυτά τα τρία εμβόλια δεν είναι διαθέσιμο, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιείται οποιοδήποτε άλλο εμβόλιο γρίπης κατάλληλο για την ηλικία. Οι στενές επαφές σοβαρά ανοσοκατασταλμένων ατόμων που απαιτούν προστατευμένο περιβάλλον δεν πρέπει να λαμβάνουν LAIV4. Τα άτομα με αλλεργία στο αυγό μπορούν να λάβουν οποιοδήποτε εμβόλιο γρίπης (με ή χωρίς αυγό) κατάλληλο για την ηλικία και την κατάσταση της υγείας τους. Εμβολιασμός κατά της ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (ΜΜR) Αν δεν υπάρχει απόδειξη ανοσίας στην ιλαρά, παρωτίτιδα ή ερυθρά: 1 δόση Το MMR αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και σε σοβαρές ανοσοκατασταλτικές καταστάσεις Εμβολιασμός κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου Έφηβοι και νεαροί ενήλικες ηλικίας 16-23 ετών (προτιμάται η ηλικία 16-18 ετών) που δεν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο: Βάσει κοινής κλινικής απόφασης, σειρά 2 δόσεων MenB-4C (Bexsero) με διαφορά τουλάχιστον 1 μήνα ή σειρά 2 δόσεων MenB-FHbp (Trumenba) στους 0, 6 μήνες Ανατομική ή λειτουργική ασπληνία (συμπεριλαμβανομένης της δρεπανοκυτταρικής νόσου), λοίμωξη από HIV, επίμονη ανεπάρκεια συστατικών του συμπληρώματος, χρήση αναστολέων του συμπληρώματος: MenACWY (Menveo ή MenQuadfi) με διαφορά τουλάχιστον 8 εβδομάδων και επανεμβολιασμός κάθε 5 χρόνια εάν ο κίνδυνος παραμένει. Ταξίδια σε χώρες με υπερενδημική ή επιδημική μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο, ή μικροβιολόγοι που εκτίθενται τακτικά σε Neisseria meningitidis: 1 δόση MenACWY (Menveo ή MenQuadfi) και επανεμβολιασμός κάθε 5 χρόνια εάν ο κίνδυνος παραμένει Πρωτοετείς φοιτητές κολλεγίων που ζουν σε κατοικίες (εάν δεν έχουν εμβολιαστεί προηγουμένως σε ηλικία 16 ετών ή μεγαλύτερη) ή νεοσύλλεκτοι στρατιωτικοί: 1 δόση MenACWY (Menveo ή MenQuadfi) Χορήγηση MenB μετά την εγκυμοσύνη, εκτός εάν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος και τα οφέλη του εμβολιασμού υπερτερούν των πιθανών κινδύνων Εμβολιασμός κατά του πνευμονιόκοκκου Ηλικία 65 ετών και άνω που: Δεν έχουν λάβει προηγουμένως δόση PCV13, PCV15 ή PCV20 ή των οποίων το ιστορικό προηγούμενου εμβολιασμού είναι άγνωστο: 1 δόση PCV15 ή 1 δόση PCV20. Εάν προηγουμένως μόνο PCV7: ακολουθήστε την παραπάνω σύσταση. Εάν προηγουμένως μόνο PCV13: 1 δόση PCV20 Ή 1 δόση PPSV23. Εάν επιλεγεί το PCV20, χορήγηση τουλάχιστον 1 έτος μετά την τελευταία δόση PCV13. Εάν επιλεγεί το PPSV23, χορήγηση τουλάχιστον 1 έτος μετά την τελευταία δόση PCV13 Εάν προηγουμένως μόνο PPSV23: 1 δόση PCV15 Ή 1 δόση PCV20 τουλάχιστον 1 έτος μετά Εάν χρησιμοποιηθεί PCV15, δεν συνιστώνται πρόσθετες δόσεις PPSV23. Εάν προηγουμένως PCV13 και PPSV23, αλλά όχι PPSV23 σε ηλικία 65 ετών ή μεγαλύτερη: 1 δόση PCV20 Ή 1 δόση PPSV23. Εάν επιλεγεί το PCV20, να χορηγηθεί τουλάχιστον 5 έτη μετά την τελευταία δόση πνευμονιοκοκκικού εμβολίου. Εάν προηγουμένως PCV13 και PPSV23 και PPSV23 σε ηλικία 65 ετών ή μεγαλύτερη: Βάσει κοινής κλινικής απόφασης, 1 δόση PCV20 τουλάχιστον 5 έτη μετά την τελευταία δόση Ηλικία 19-64 ετών με ορισμένες υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις ή άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως αλκοολισμός, χρόνια καρδιακή/ηπατική/πνευμονική νόσος, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, κάπνισμα, κοχλιακό εμφύτευμα, συγγενής ή επίκτητη ασπληνία, διαρροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, σακχαρώδης διαβήτης, γενικευμένη κακοήθεια, λοίμωξη HIV, νόσος Hodgkin, ανοσοανεπάρκειες, ιατρογενής ανοσοκαταστολή, λευχαιμία, λέμφωμα, πολλαπλό μυέλωμα, νεφρωσικό σύνδρομο, μεταμόσχευση συμπαγών οργάνων ή δρεπανοκυτταρική νόσος ή άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες. Εμβολιασμός κατά του ιού της πολιομυελίτιδας (IPV) Ενήλικες για τους οποίους είναι γνωστό ή υπάρχει υποψία ότι είναι ανεμβολίαστοι ή ατελώς εμβολιασμένοι: ολοκλήρωση πρωτογενής σειράς 3 δόσεων. Εμβολιασμός κατά του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (RSV) Έγκυες στις 32-36 εβδομάδες κύησης από τον Σεπτέμβριο έως τον Ιανουάριο στο μεγαλύτερο μέρος των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών: 1 δόση εμβολίου RSV (Abrysvo™). Χορήγηση εμβολίου RSV ανεξάρτητα από προηγούμενη λοίμωξη από RSV. Συνιστάται είτε ο εμβολιασμός της μητέρας κατά του RSV είτε η ανοσοποίηση του βρέφους με νιρσεβιμάμπη (μονοκλωνικό αντίσωμα RSV) για την πρόληψη της λοίμωξης του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος από τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό στα βρέφη. Όλες οι άλλες έγκυες: Δε συνιστάται εμβόλιο RSV Ηλικία 60 ετών και άνω: Με βάση την από κοινού λήψη κλινικών αποφάσεων, 1 δόση εμβολίου RSV (Arexvy ή Abrysvo). Τα άτομα που είναι πιθανότερο να ωφεληθούν από τον εμβολιασμό είναι εκείνα που θεωρείται ότι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρή νόσο RSV. Εμβολιασμός κατά του τετάνου, της διφθερίτιδας και του κοκκύτη (Tdap) Αν προηγουμένως δεν έλαβε Tdap στην ηλικία των 11 ετών ή μετά από αυτήν: 1 δόση Tdap, στη συνέχεια Td ή Tdap κάθε 10 χρόνια Αν προηγουμένως δεν είχε λάβει σειρά πρωτοβάθμιων εμβολιασμών για τέτανο, διφθερίτιδα ή κοκκύτη: 1 δόση Tdap ακολουθούμενη από 1 δόση Td ή Tdap τουλάχιστον 4 εβδομάδες αργότερα, και μια τρίτη δόση Td ή Tdap 6-12 μήνες αργότερα (το Tdap προτιμάται ως πρώτη δόση και μπορεί να αντικαταστήσει οποιαδήποτε δόση Td), Td ή Tdap κάθε 10 χρόνια στη συνέχεια. Εγκυμοσύνη: 1 δόση Tdap κατά τη διάρκεια κάθε εγκυμοσύνης, κατά προτίμηση στην αρχή των εβδομάδων κύησης 27-36. Διαχείριση τραυμάτων: Άτομα με 3 ή περισσότερες δόσεις εμβολίου που περιέχει τοξοειδές τετάνου: Για καθαρά και ελαφρά τραύματα, Tdap ή Td εάν έχουν περάσει περισσότερα από 10 έτη από την τελευταία δόση εμβολίου που περιέχει τοξοειδές τετάνου – για όλα τα άλλα τραύματα, Tdap ή Td εάν έχουν περάσει περισσότερα από 5 έτη από την τελευταία δόση εμβολίου που περιέχει τοξοειδές τετάνου. Εμβολιασμός έναντι της ανεμευλογιάς Χωρίς ενδείξεις ανοσίας στην ανεμευλογιά: σειρά 2 δόσεων με διαφορά 4-8 εβδομάδων εάν προηγουμένως έχει εμβολιαστεί (VAR ή MMRV [εμβόλιο ιλαράς-παρωτίτιδας-ερυθράς- ανεμευλογιάς] για παιδιά)- εάν προηγουμένως 1 δόση εμβολίου που περιέχει ανεμευλογιά, 1 δόση τουλάχιστον 4 εβδομάδες μετά την πρώτη δόση. Αντενδείκνυται στην εγκυμοσύνη και σε ανοσοκατεσταλμένους Εμβολιασμός κατά του έρπητα ζωστήρα Ηλικία 50 ετών και άνω, ανοσοκατεσταλμένοι: 2 δόσεις ανασυνδυασμένου εμβολίου (RZV, Shingrix) με διαφορά 2-6 μηνών (ελάχιστο διάστημα: 4 εβδομάδες), ανεξάρτητα από προηγούμενη λοίμωξη έρπητα ζωστήρα ή ιστορικό εμβολιασμού με εμβόλιο ζωντανού ιού (ZVL, Zostavax). Πηγή: NeaDiatrofis

Μια διεθνής επιστημονική ομάδα ανακάλυψε ένα γονίδιο που αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικά επεισόδια. Βρέθηκαν, επίσης, και άλλα γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας. Οι ερευνητές από διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Καναδά, Γαλλία, Σουηδία κ.α.), με επικεφαλής την ινδικής καταγωγής καθηγήτρια νευρολογίας Σούντα Σεσάντρι της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευρολογίας Lancet Neurology. Οι επιστήμονες ανέλυσαν γονιδιώματα, καθώς και ήδη δημοσιευμένες μελέτες (μετα-ανάλυση) και εντόπισαν ένα νέο γονίδιο, το FOXF2, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο ισχαιμικού εγκεφαλικού, επειδή προκαλεί δυσλειτουργία στα μικρά αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου. Για πρώτη φορά εντοπίζεται ένα γονίδιο «ένοχο» για τη νόσο των μικρών εγκεφαλικών αγγείων, που οδηγεί σε σταδιακή απόφραξή τους και αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η νόσος των μικρών αγγείων του εγκεφάλου, σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν προκαλεί μόνο εγκεφαλικά, αλλά επίσης αυξάνει τον κίνδυνο για άνοια, αλλά και για ψυχολογικά προβλήματα όπως η κατάθλιψη. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η ανακάλυψη γονιδίων όπως το FOXF2 θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα, να θεραπεύσουν και να προλάβουν τα εγκεφαλικά και, πιθανώς, την άνοια και τη νόσο Αλτσχάιμερ. Τα εγκεφαλικά -ισχαιμικά και αιμορραγικά- είναι η κυριότερη νευρολογική αιτία θανάτου και αναπηρίας παγκοσμίως. Παλαιότερες έρευνες έχουν εντοπίσει γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο για αθηροσκλήρωση και θρόμβωση ή, αντίστροφα, για εγκεφαλική αιμορραγία. Πηγή: NeaDiatrofis

Μέσω της τέχνης του street art, ξεκινά ο Σύλλογος Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ», μια νέα εναλλακτική εκστρατεία ενημέρωσης για την ηπατίτιδα C, με την προβολή μιας διαφορετικής διάστασης της ασθένειας. Στους 167.000 υπολογίζονται οι άνθρωποι με χρόνια ηπατίτιδα C στην Ελλάδα, όπως δείχνουν πρόσφατες μελέτες, ενώ το 80%, δυστυχώς, δεν το γνωρίζει. Παγκοσμίως υπολογίζεται πώς υπάρχουν 130.000.000 άνθρωποι που ζουν με τον ιό. Η ηπατίτιδα C είναι μια ασυμπτωματική νόσος, δηλαδή η πλειονότητα των ασθενών με χρόνια λοίμωξη από τον ιό δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα μέχρι η κατάσταση της υγείας τους να επιδεινωθεί σοβαρά. Με αφορμή αυτά τα πολύ σημαντικά στοιχεία, ο Σύλλογος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» ξεκινά την υλοποίηση μίας νέας φιλόδοξης και εκστρατείας ενημέρωσης για την ηπατίτιδα C, μέσω της τέχνης του street art. Κεντρικό εικαστικό της εκστρατείας, αποτελεί η δημιουργία του ΙΝΟ, ενός από τους διασημότερους καλλιτέχνες και εκφραστές αυτής της μορφής τέχνης στην Ελλάδα, αλλά και παγκόσμια. Ο ΙΝΟ φιλοτέχνησε τον τοίχο του κτιρίου του ΕΟΠYΥ στην Αθήνα (Πειραιώς & Δεληγιώργη), αποτυπώνοντας μέσα από τη δημιουργία του την προτροπή, αλλά και την αλλαγή στάσης που θα πρέπει να υιοθετήσει ο σημερινός άνθρωπος, απέναντι στο καθημερινό «κυνήγι θησαυρού» για τα υλικά αγαθά. «Μέσω αυτής της προσέγγισης, προβάλλεται το μήνυμα του Συλλόγου, απέναντι στην κοινωνία. Ο σημερινός άνθρωπος θα πρέπει να εστιάσει στην πρόληψη, αλλά και στη διαφύλαξη της υγείας του, και όχι σε ένα ατέρμονο κυνήγι του χρήματος», αναφέρει ο Σύλλογος Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ», που συνεχίζει την προσπάθειά του να γεφυρώσει το χάσμα ενημέρωσης, με μια εκστρατεία που στόχο έχει την ευαισθητοποίηση, την πρόληψη και παράλληλα την προτροπή σε εξετάσεις, στο ευρύ κοινό. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γιώργος Καλαμίτσης εξήγησε ότι «πρωταρχικός μας στόχος για αυτήν την εκστρατεία ήταν το "διαφορετικό". Προσπαθήσαμε να "παντρέψουμε" μια μορφή τέχνης με ένα μήνυμα που να έχει απήχηση σε όλους τους συνανθρώπους μας. Αυτό που πραγματικά θέλουμε, είναι να δείξουμε σε όλους γύρω μας, την αξία της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης, αλλά κυρίως, να καταστήσουμε σαφές ότι η Ηπατίτιδα C, θεραπεύεται. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα. Να βρούμε έναν τρόπο πέραν του τηλεοπτικού κοινωνικού μηνύματος, που θα "αγγίζει" τον κόσμο 365 ημέρες το χρόνο». Η εκστρατεία θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2016. Στο πλαίσιο της ενημέρωσης και προσέγγισης περισσότερων ανθρώπων, έχει δημιουργηθεί ένα κοινωνικό μήνυμα (video spot), ένα video με πλάνα και λήψεις από τη διάρκεια της «δημιουργίας» του ΙΝΟ, αλλά και ένα microsite που βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.helpa-prometheus. gr/. Πηγή: NeaDiatrofis

Τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της χορτοφαγίας στην υγεία υπογραμμίζει μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Molecular Biology and Evolution. Αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ διαπίστωσαν ότι η αποχή από την κατανάλωση ζωικών προϊόντων για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγεί σε γενετικές μεταλλάξεις που αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρών ασθενειών. Τα στοιχεία υπέδειξαν ότι οι πληθυσμοί που ακολουθούν μια κατά βάση χορτοφαγική διατροφή επί πολλές γενιές είναι πολύ πιο πιθανό να διαθέτουν στο γενετικό τους κώδικα μεταλλάξεις που τους καθιστούν επιρρεπείς στις φλεγμονές. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι μεταλλάξεις (συγκεκριμένα η μετάλλαξη rs66698963 στο γονίδιο FADS2) συμβαίνουν ώστε ο οργανισμός να προσαρμοστεί στα διατροφικά δεδομένα και να μπορεί να απορροφά με μεγαλύτερη ευκολία απαραίτητα λιπαρά οξέα από τα προϊόντα φυτικής προέλευσης. Οι μεταβολές στο DNA συσχετίστηκαν με τον κίνδυνο σοβαρών νοσημάτων, μεταξύ των οποίων η καρδιοπάθεια και ο καρκίνος. Η διαδικασία εξοικείωσης του οργανισμού στη χορτοφαγία, σημειώνουν οι ερευνητές, έχει ως «παρενέργεια» την αυξημένη παραγωγή αραχιδονικού οξέος, το οποίο αποδεδειγμένα συμβάλλει στην εκδήλωση φλεγμονής και στην ανάπτυξη των καρκινικών όγκων. Σε συνδυασμό με τα φυτικά λίπη της χορτοφαγικής διατροφής (π.χ. ηλιέλαιο), το μεταλλαγμένο γονίδιο μετατρέπει με ταχύτατο ρυθμό τα λιπαρά οξέα στο επικίνδυνο αραχιδονικό οξύ. Τα νέα ευρήματα φαίνεται να εξηγούν τα συμπεράσματα παλαιότερων μελετών, οι οποίες είχαν υποδείξει ότι οι πληθυσμοί που ακολουθούν τη χορτοφαγική διατροφή διατρέχουν σχεδόν 40% μεγαλύτερο κίνδυνο ορθοκολικού καρκίνου σε σύγκριση με πληθυσμούς που επιλέγουν την κατανάλωση προϊόντων ζωικής προέλευσης. Το εύρημα αυτό είχε εκπλήξει τους ερευνητές, καθώς το κόκκινο κρέας συνδέεται αποδεδειγμένα με την εμφάνιση της εν λόγω μορφής καρκίνου, αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph. Πηγή: NeaDiatrofis

Έχετε πάρει θέση μάχης για να νικήσετε τις αλλεργίες της άνοιξης; Όπως αποφεύγετε ορισμένα τρόφιμα που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργίες μπορείτε επίσης να αρχίσετε να τρώτε περισσότερο από ορισμένες άλλες τροφές που διώχνουν τα συμπτώματα αλλεργίας. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο της αμερικάνικης ακαδημίας διατροφής Judy Caplan, οι παρακάτω τροφές βοηθούν πολύ και κρατούν μακριά το φτέρνισμα, τη φαγούρα και τον κνησμό την άνοιξη. Πικάντικες τροφές Πικάντικα όπως το πιπέρι καγιέν, το τζίντζερ, το φρέσκο σκόρδο και ο κουρκουμάς λειτουργούν ως αποσυμφορητικά και βοηθούν στο άνοιγμα των ρινικών οδών. Ζωμός Αν πίνετε άφθονο ζωμό θα βοηθήσετε τον οργανισμό σας να αποβάλλει την βλέννα. Η Caplan προτείνει τον ζωμό λαχανικών, κοτόπουλου και ψαριών. Εσπεριδοειδή Τα εσπεριδοειδή επειδή είναι πλούσια σε βιταμίνη C, βοηθούν στην εξουδετέρωση της ισταμίνης (αυτής της εκνευριστικής ουσίας που δημιουργεί το φτέρνισμα), σε όσους υποφέρουν από αλλεργίες. Πράσινα φυλλώδη λαχανικά Τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά είναι καλές πηγές βιταμίνης Ε η οποία μειώνει την παραγωγή των μαστοκυττάρων τα οποία είναι υπεύθυνα για την απελευθέρωση ισταμίνης. Μελέτες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη Ε μπορεί να είναι ευεργετική για άτομα που υποφέρουν από εποχική αλλεργική ρινίτιδα. Η αλλεργική ρινίτιδα είναι η φλεγμονή της μύτης, του λάρυγγα και των ματιών και οφείλεται σε περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα. Πηγές της βιταμίνης Ε είναι επίσης τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, το καλαμποκάλευρο, τα αυγά, το γάλα, το αλεύρι βρώμης και η σόγια. Γιαούρτι Το γιαούρτι έχει ζωντανούς μικροοργανισμούς που μπορούν να βοηθήσουν το σώμα σας να παράγει ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια και αντισώματα που κρατούν δυνατό τον οργανισμό στα αλλεργιογόνα. «Τα προβιοτικά γιαούρτια, το κεφίρ ή ακόμα κι εκείνα που έχουν υποστεί ζύμωση όπως το ξινολάχανο είναι σούπερ τροφές», λέει η Caplan. Κρατούν τον εντερικό σωλήνα σας υγιή και μειώνουν την απόκριση του οργανισμού σε πολλά αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα. Κρεμμύδια Τα κρεμμύδια περιέχουν ένα φλαβανοειδείς τύπου αντιοξειδωτικό που ονομάζεται κερκετίνη που δρα ως φυσικό αντισταμινικό. Μήλα Τα μήλα, όπως τα κρεμμύδια, μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως ένα αντιισταμινικό. Αυτό το φρούτο περιέχει την quercetin, ένα είδος φλαβονοειδών το οποίο είναι αποτελεσματικό ενάντια στις φλεγμονές. Η φλούδα από τα μήλα είναι επίσης πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ειδικά σε πολυφαινόλες, οι οποίες προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες. Σοκολάτα Η σοκολάτα είναι μια άλλη μεγάλη πηγή κερκετίνης. Οπότε αν δεν σας αρέσουν τα κρεμμύδια, μπορείτε να το ρίξετε στην σοκολάτα! Πηγή: NeaDiatrofis

Οι άνθρωποι που τρώνε φρέσκα φρούτα καθημερινά ή έστω τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο να πάθουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό και να πεθάνουν πρόωρα, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανο-κινεζική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Κινεζικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών, με επικεφαλής τον καθηγητή Ζενκμίνγκ Τσεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine", ανέλυσαν επί επτά χρόνια στοιχεία για περίπου 500.000 άτομα, που δεν είχαν ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου στην αρχή της μελέτης. Η έρευνα έδειξε ότι όσοι έτρωγαν τα περισσότερα φρούτα (κυρίως μήλα και πορτοκάλια), είχαν την μικρότερη πιθανότητα να πεθάνουν πρόωρα. Μια μερίδα 100 γραμμαρίων φρούτων τη μέρα συσχετιζόταν με περίπου κατά το ένα τρίτο μικρότερη καρδιαγγειακή θνησιμότητα, τόσο μεταξύ των ανδρών, όσο και των γυναικών. Τα φρούτα είναι πλούσια πηγή καλίου, ινών, αντιοξειδωτικών και άλλων βιοδραστικών συστατικών, ενώ περιέχουν λίγα λίπη και αλάτι, καθώς και σχετικά λίγες θερμίδες. Η μελέτη έδειξε ότι όσοι έτρωγαν περισσότερα φρούτα, είχαν υψηλότερο μέσο μορφωτικό επίπεδο, χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και λιγότερο σάκχαρο στο αίμα, ενώ ήσαν σε μικρότερο ποσοστό καπνιστές. Πηγή: NeaDiatrofis

Ρεκόρ θανάτων και εισαγωγών σε μονάδες εντατικής θεραπείας κατέγραψε φέτος η γρίπη στη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Από την αρχή της επιδημίας, τον περασμένο Ιανουάριο, μέχρι σήμερα, 185 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 403 άτομα χρειάστηκε να νοσηλευτούν σε ΜΕΘ. Κατά την προηγούμενη περίοδο (2014-2015), 111 ασθενείς κατέληξαν και 233 νοσηλεύθηκαν σε ΜΕΘ. Την περίοδο 2013-214, 145 άνθρωποι κατέληξαν ενώ 330 νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ. Πηγή: NeaDiatrofis

Ο καρκίνος αποτελεί ένα σοβαρό νόσημα που ευθύνεται για χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο. Αν και τα αίτια εμφάνισής του δεν έχουν ξεκαθαριστεί πλήρως, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια πολύ-παραγοντική νόσο, με τις διαιτητικές συνήθειες να κατέχουν σημαντική θέση στη λίστα των παραγόντων κινδύνου. Μάλιστα, ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως το ποσοστό των περιστατικών καρκίνου που θα μπορούσαν να προληφθούν μόνο μέσα από κατάλληλες αλλαγές στις συνήθειες διατροφής και άσκησης είναι υψηλό, τονίζοντας πόσο σημαντικό ρόλο φαίνεται ότι παίζει η διατροφή στην πρόληψη της νόσου. Η διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία έχει κατά καιρούς αποδώσει αντικαρκινικές ιδιότητες σε διάφορα θρεπτικά συστατικά, τρόφιμα, ομάδες τροφίμων και πρότυπα διατροφής. Βέβαια, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε ως τώρα, κανένα τρόφιμο ή συστατικό δε μπορεί από μόνο του να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου. Ωστόσο, έχει φανεί ότι η υιοθέτηση ενός διατροφικού προτύπου με αυξημένη περιεκτικότητα σε ορισμένα τρόφιμα και ομάδες τροφίμων μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο. Έτσι, η συστηνόμενη προληπτική διατροφική στρατηγική περιλαμβάνει την τήρηση ενός πλήρους και ισορροπημένου διαιτολογίου με υψηλή πρόσληψη ποικιλίας φρούτων, λαχανικών και προϊόντων δημητριακών ολικής άλεσης. Επιπλέον, προτείνεται η τακτική κατανάλωση οσπρίων, ξηρών καρπών και λιπαρών ψαριών με έμφαση στα μικρότερα σε μέγεθος είδη, που είναι λιγότερο πιθανό να περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων. Από την άλλη, η κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος και τροφίμων που είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, πρόσθετα σάκχαρα και αλάτι θα πρέπει να είναι περιορισμένη, ενώ όσον αφορά στο λίπος της δίαιτας, αυτό θα πρέπει να προέρχεται κυρίως από πηγές μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, έναντι των «κακών» κορεσμένων και trans λιπαρών. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου διατροφικού προτύπου μπορεί να αποτελέσει ένα καλό «σύμμαχο» στην προσπάθεια πρόληψης του καρκίνου, προσφέροντας πλήθος βιταμινών, μετάλλων, ιχνοστοιχείων, φυτικών ινών και αντιοξειδωτικών συστατικών, τα οποία συμβάλλουν στη εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού και τη μακροχρόνια διατήρηση της υγείας. Παράλληλα, οι παραπάνω διατροφικές επιλογές μπορούν να βοηθήσουν και στην καλύτερη διαχείριση του σωματικού βάρους, που φαίνεται να αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση διαφόρων μορφών καρκίνου. Πηγή: NeaDiatrofis

Έχετε πάρει θέση μάχης για να νικήσετε τις αλλεργίες της άνοιξης; Όπως αποφεύγετε ορισμένα τρόφιμα που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργίες μπορείτε επίσης να αρχίσετε να τρώτε περισσότερο από ορισμένες άλλες τροφές που διώχνουν τα συμπτώματα αλλεργίας. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο της αμερικάνικης ακαδημίας διατροφής Judy Caplan, οι παρακάτω τροφές βοηθούν πολύ και κρατούν μακριά το φτέρνισμα, τη φαγούρα και τον κνησμό την άνοιξη. Πικάντικες τροφές Πικάντικα όπως το πιπέρι καγιέν, το τζίντζερ, το φρέσκο σκόρδο και ο κουρκουμάς λειτουργούν ως αποσυμφορητικά και βοηθούν στο άνοιγμα των ρινικών οδών. Ζωμός Αν πίνετε άφθονο ζωμό θα βοηθήσετε τον οργανισμό σας να αποβάλλει την βλέννα. Η Caplan προτείνει τον ζωμό λαχανικών, κοτόπουλου και ψαριών. Εσπεριδοειδή Τα εσπεριδοειδή επειδή είναι πλούσια σε βιταμίνη C, βοηθούν στην εξουδετέρωση της ισταμίνης (αυτής της εκνευριστικής ουσίας που δημιουργεί το φτέρνισμα), σε όσους υποφέρουν από αλλεργίες. Πράσινα φυλλώδη λαχανικά Τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά είναι καλές πηγές βιταμίνης Ε η οποία μειώνει την παραγωγή των μαστοκυττάρων τα οποία είναι υπεύθυνα για την απελευθέρωση ισταμίνης. Μελέτες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη Ε μπορεί να είναι ευεργετική για άτομα που υποφέρουν από εποχική αλλεργική ρινίτιδα. Η αλλεργική ρινίτιδα είναι η φλεγμονή της μύτης, του λάρυγγα και των ματιών και οφείλεται σε περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα. Πηγές της βιταμίνης Ε είναι επίσης τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, το καλαμποκάλευρο, τα αυγά, το γάλα, το αλεύρι βρώμης και η σόγια. Γιαούρτι Το γιαούρτι έχει ζωντανούς μικροοργανισμούς που μπορούν να βοηθήσουν το σώμα σας να παράγει ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια και αντισώματα που κρατούν δυνατό τον οργανισμό στα αλλεργιογόνα. «Τα προβιοτικά γιαούρτια, το κεφίρ ή ακόμα κι εκείνα που έχουν υποστεί ζύμωση όπως το ξινολάχανο είναι σούπερ τροφές», λέει η Caplan. Κρατούν τον εντερικό σωλήνα σας υγιή και μειώνουν την απόκριση του οργανισμού σε πολλά αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα. Κρεμμύδια Τα κρεμμύδια περιέχουν ένα φλαβανοειδείς τύπου αντιοξειδωτικό που ονομάζεται κερκετίνη που δρα ως φυσικό αντισταμινικό. Μήλα Τα μήλα, όπως τα κρεμμύδια, μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως ένα αντιισταμινικό. Αυτό το φρούτο περιέχει την quercetin, ένα είδος φλαβονοειδών το οποίο είναι αποτελεσματικό ενάντια στις φλεγμονές. Η φλούδα από τα μήλα είναι επίσης πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ειδικά σε πολυφαινόλες, οι οποίες προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες. Σοκολάτα Η σοκολάτα είναι μια άλλη μεγάλη πηγή κερκετίνης. Οπότε αν δεν σας αρέσουν τα κρεμμύδια, μπορείτε να το ρίξετε στην σοκολάτα! Πηγή: NeaDiatrofis

Με τον όρο λειτουργική δυσπεψία περιγράφεται μια ποικιλομορφία συμπτωμάτων, όπως αίσθημα πόνου ή ακαθόριστης δυσφορίας στο επιγάστριο, φουσκώματος, ρέψιμο, ναυτία, αίσθημα πληρώσεως και κορεσμού. Τα συμπτώματα μπορεί να υπάρχουν σε περίοδο νηστείας, αλλά συνήθως προκαλούνται ή επιδεινώνονται με τη λήψη γεύματος. Για να μιλήσουμε για λειτουργική δυσπεψία, θα πρέπει να έχει αποκλειστεί νόσος εργαστηριακά και με γαστροσκόπηση. Είναι σχετικά συχνή νόσος, πάσχει το 30% των ενηλίκων. Αφορά συνήθως γυναίκες και νέους. Αποτελεί το 2% των επισκέψεων στην κλινική πράξη. Αιτιολογία Φαίνεται ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση, αφού παρατηρείται να πάσχουν άτομα της ιδίας οικογένειας.Η φλεγμονή φαίνεται να παίζει κάποιο ρόλο. Αυτή μπορεί να αφορά μικροβιακή ή ιογενή γαστρεντερίτιδα, μετά την παρέλευση της οποίας καταλείπεται ευαισθησία. Μπορεί όμως να αφορά και μόλυνση από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Αυτό είναι ένα μικρόβιο που αποικίζει το στομάχι και ευθύνεται για γαστρίτιδα και έλκη. Η εκρίζωσή του φαίνεται να βελτιώνει κατά 25% τη συμπτωματολογία. Όμως, από πολλούς αμφισβητείται το γεγονός, αν μπορούμε να μιλούμε για λειτουργικό ενόχλημα επί ύπαρξης του. Διαιτητικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην συμπτωματολογία. Ενοχοποιούνται τα λιπαρά, ο καφές, τα αεριούχα ποτά. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνούμε την τροφική αλλεργία. Σημαντικό ρόλο παίζει και η μάσηση των τροφών. Η τροφή πρέπει να πολτοποιείται στο στόμα και να πέφτει διασπασμένη μέσα στο στομάχι. Το στομάχι είναι κατασκευασμένο να ανακατεύει την τροφή. Όταν η τροφή είναι αμάσητη, δεν λειτουργεί ομαλά και εκδηλώνονται πόνος και ναυτία. Επίσης είναι σημαντικό να τρώμε με κλειστό το στόμα, ώστε να καταπίνουμε λίγο αέρα και να μην φουσκώνουμε. Διάφορα φάρμακα, όπως αυτά που χορηγούνται για την οστεοπόρωση, μπορούν να προκαλέσουν δυσπεψία. Κυρίαρχο ρόλο στη λειτουργική δυσπεψία παίζει το νευρικό σύστημα. Διαταραχές του νευρικού συστήματος οφειλόμενες σε νοσήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να προκαλέσουν διαταραχή στην κινητικότητα και την αισθητικότητα του στομάχου. Φαίνεται ότι υπάρχει μια διαταραχή στην αισθητικότητα και κινητικότητα του στομάχου καθώς αντιλαμβάνεται πρώιμα μικρότερους όγκους, οπότε υπάρχει αίσθημα φουσκώματος, και συσπάται εντονότερα προκαλώντας πόνο. Εδώ έρχονται να επιδράσουν ψυχοκοινωνικές παράμετροι και το στρες. Άνθρωποι που βιώνουν οικονομικές και εργασιακές δυσκολίες, προβλήματα στις σχέσεις τους, μπορεί να εκδηλώσουν δυσπεψία. Διάγνωση Η διάγνωση τίθεται αφού αποκλειστούν όλες οι πιθανές παθήσεις. Πρέπει να προηγηθεί πλήρης εργαστηριακός έλεγχος, με αιματολογικές-οργανολογικές εξετάσεις, ακτινολογικός έλεγχος αναζήτηση του ελικοβακτηριδίου και απαραιτήτως μια γαστροσκόπηση. Θεραπεία Αρχικά συνιστάται εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου, αν αυτό υπάρχει. Η θεραπεία της δυσπεψίας είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα ο ακριβής παθογενετικός μηχανισμός. Χρησιμοποιούνται διάφορα φάρμακα, όπως οι πραζόλες και η ρανιτιδίνη, με πτωχά αποτελέσματα. Επίσης μπορούν να χορηγηθούν φάρμακα που επιδρούν στην κινητικότητα (μετοκλοπραμίδη, δοπεριδόνη, τριμεβουτίνη). Τελευταία κερδίζουν έδαφος τα αντικαταθλιπτικά, λόγω της δράσης τους στο νευρικό πλέγμα του στομάχου και ίσως στην επίδραση που ασκούν στην ψυχική σφαίρα. Η ψυχοθεραπεία και η υπνοθεραπεία μελετώνται Τελευταία, στην Ιαπωνία, γίνονται μελέτες όσον αφορά διάφορες ουσίες που μπορούν να δράσουν ευεργετικά. Τέτοιες είναι το κύμινο, το πράσινο τσάι, το τσίλι, το χαμομήλι, η λουϊζα. Πολύ δυναμική παρουσία έχει και η «δική μας» μαστίχα Χίου. Χρήσιμη είναι και η τροποποίηση των διαιτητικών μας συνηθειών. Καλό είναι να αφιερώνουμε χρόνο στο φαγητό μας, να μην βιαζόμαστε, να τρώμε αργά με κλειστό το στόμα, να μασάμε καλά την τροφή μας, να μην μιλάμε κατά τη διάρκεια του γεύματος. Οι τροφές μας να είναι όσο το δυνατό λιγότερο επεξεργασμένες, με λίγα λιπαρά. Να βρίσκουμε τρόπους να χαλαρώνουμε και να μετριάζουμε το στρες. Γενικώς, να αποφεύγουμε τις καταχρήσεις και να βιώνουμε μια πιο υγιεινή καθημερινότητα για το σώμα και το πνεύμα μας. Πηγή: NeaDiatrofis

Νέους ορίζοντες στη θεραπεία των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης και του εγκεφάλου ανοίγουν οι καινοτόμες τεχνικές της «Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής». Το αισιόδοξο αυτό μήνυμα στέλνουν οι επιστήμονες, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Μέχρι πρόσφατα οι ασθενείς, έπρεπε να υποβληθούν σε βαριά χειρουργεία, με μεγάλες χειρουργικές τομές, μακρά ανάρρωση, σημαντικό μετεγχειρητικό πόνο και μεγάλο κόστος. Με τις νέες τεχνικές, όλα αυτά αποτελούν παρελθόν. Για τις σημαντικές αυτές επιστημονικές εξελίξεις, μιλά ο καθηγητής Νευροχειρουργικής, Βασίλειος Α. Ζέρρης, διευθυντής της Β’ Νευροχειρουργικής Κλινικής και του Κέντρου Πόνου και Σπονδυλικής Στήλης, Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center, τέως διευθυντής και ιδρυτής του Κέντρου Ελάχιστα Επεμβατικής Νευροχειρουργικής του νοσοκομείου Baylor Scott & White, Texas, ΗΠΑ… «Οι καινοτόμες τεχνικές της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα. Με την αξιοποίηση σύγχρονων τεχνολογικών μέσων (μικροσκόπιο, ενδοσκόπιο, ραδιοσυχνότητες, ηλεκτρονικές αντλίες έγχυσης, ηλεκτρονικοί διεγέρτες, αναστολείς νευρωνικής λειτουργίας, κ.α.) αντιμετωπίζονται ελάχιστα επεμβατικά, πλήθος παθήσεων του εγκεφάλου και των αγγείων του (ανευρύσματα), της σπονδυλικής στήλης και των περιφερικών νεύρων, καθώς επίσης και ασθένειες που έως πρόσφατα φαινόταν αδύνατη η θεραπεία τους, με χειρουργικά μέσα, όπως η επιληψία, η Νόσος Parkinson και σχεδόν κάθε είδους πόνου. Ειδικότερα μπορούν να αντιμετωπιστούν, παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, συμπεριλαμβανομένων της ισχιαλγίας (πόνος που αντανακλά στα πόδια), οσφυαλγίας (πόνος στη μέση), κήλες μεσοσπονδύλιων δίσκων, στένωση σπονδυλικού σωλήνα, όγκοι, αστάθεια, σπονδυλολίσθηση. Με τη χρήση ειδικών εργαλείων, ο χειρουργός μπορεί να προσεγγίσει το πρόβλημα, μέσα από μικρές τομές, χωρίς να καταστρέψει τη φυσιολογική ανατομία του ασθενούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς κινητοποιούνται την ίδια ημέρα και επιστρέφουν στη φυσιολογική τους ζωή, χωρίς πόνο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Πέραν από τα εξαιρετικά χειρουργικά αποτελέσματα η Ελάχιστα Επεμβατική Νευροχειρουργική, οδηγεί και σε μειωμένο κόστος, για τον ασθενή λόγω μειωμένου χρόνου νοσηλείας και συντομότερης ανάρρωσης. Ανάλογες Ελάχιστα Επεμβατικές Νευροχειρουργικές Τεχνικές, εφαρμόζονται σε παθήσεις του εγκεφάλου, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Ειδικότερα, με τη χρήση ενδοσκοπίου ή μικροσκοπίου αντιμετωπίζονται παθήσεις όπως όγκοι του εγκεφάλου και υδροκεφαλία. Χρησιμοποιώντας ειδικά μηχανήματα παρόμοια με το GPS, καθοδηγούμαστε με ακρίβεια στον όγκο προστατεύοντας, το φυσιολογικό εγκέφαλο. Ο όγκος αφαιρείται με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση για τον ασθενή. Στο Κέντρο Πόνου και Σπονδυλικής Στήλη, το οποίο ιδρύθηκε από τον καθηγητή Ζέρρη, εφαρμόζονται οι εξειδικευμένες τεχνικές της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής για την αντιμετώπιση χωρίς χειρουργική επέμβαση συχνότατων προβλημάτων υγείας, όπως ο πόνος στη μέση και τον αυχένα, ισχιαλγίες, πόνους από αρθριτικά ή οστεοπόρωση, πονοκέφαλους και νευραλγία τριδύμου. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν πόνο στη μέση, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Πρωταρχικός μας στόχος είναι η αποφυγή χειρουργικής επέμβασης. Χρησιμοποιούμε μια σταδιακή μέθοδο προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε ασθενούς. Αρχικά επιχειρούμε θεραπεία, με φάρμακα από το στόμα. Εάν αυτό δεν είναι επαρκές, χρησιμοποιούμε εξειδικευμένες επεμβατικές τεχνικές αντιμετώπισης του πόνου, όπως οι υπό ακτινολογική καθοδήγηση επισκληρίδιες εγχύσεις κορτικοστεροειδών και ο καυτηριασμός με ραδιοσυχνότητες των νεύρων που μεταδίδουν τον πόνο από τις αρθρώσεις του σπονδύλου προκαλώντας πόνο. Και στις δύο περιπτώσεις ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του την ίδια ημέρα. Οι περισσότεροι ασθενείς αποφεύγουν τη χειρουργική επέμβαση. Ο αυχενικός πόνος (αυχεναλγία) επηρεάζει ένα μεγάλο αριθμό ασθενών και συνήθως οφείλεται σε δισκοπάθεια ή εκφυλιστική αρθρίτιδα. Ορισμένες φορές ο πόνος στον αυχένα είναι ένδειξη πιο σοβαρών παθήσεων, όπως η πίεση στο νωτιαίο μυελό ή και η αστάθεια της σπονδυλικής στήλης. Η θεραπεία του πόνου στον αυχένα έχει αρκετές ομοιότητες, με τη θεραπεία του πόνου στη μέση και συμπεριλαμβάνει τη χορήγηση φαρμάκων από το στόμα, φυσιοθεραπεία, επισκληρίδιες εγχύσεις κορτικοστεροειδών και καυτηριασμό των μικρών νεύρων από τις άρρωστες αρθρώσεις. Στόχος μας είναι να παρέχουμε απόλυτη απαλλαγή από τον πόνο και να αποφύγουμε τις χειρουργικές επεμβάσεις. Μέχρι πρόσφατα η θεραπεία των πονοκεφάλων ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Νέες μέθοδοι που περιλαμβάνουν τη χορήγηση φαρμάκων από το στόμα και σε μη ανταπόκριση την έγχυση κατάλληλων μειγμάτων σε συγκεκριμένα αισθητήρια νεύρα, παρέχουν αποτελεσματική μακροπρόθεσμη ανακούφιση από τους πονοκεφάλους. Για πολύ συγκεκριμένους τύπους πονοκεφάλων όπως η ινιακή νευραλγία, μπορεί να εμφυτευθεί διεγέρτης του ινιακού νεύρου». Πηγή: NeaDiatrofis

Ρεκόρ θανάτων και εισαγωγών σε μονάδες εντατικής θεραπείας κατέγραψε φέτος η γρίπη στη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Από την αρχή της επιδημίας, τον περασμένο Ιανουάριο, μέχρι σήμερα, 185 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 403 άτομα χρειάστηκε να νοσηλευτούν σε ΜΕΘ. Κατά την προηγούμενη περίοδο (2014-2015), 111 ασθενείς κατέληξαν και 233 νοσηλεύθηκαν σε ΜΕΘ. Την περίοδο 2013-214, 145 άνθρωποι κατέληξαν ενώ 330 νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ. Πηγή: NeaDiatrofis

Οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης είναι γνωστές στον άνθρωπο από τότε που η όρθια στάση έγινε χαρακτηριστικό γνώρισμά του (Homo Erectus). Ο Ιπποκράτης γίνεται ο «νονός» αυτών των παθήσεων καθώς ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τους όρους «σκολίωσις», «κύφωσις», «λόρδωσις», για να περιγράψει τις παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης. «Η σκολίωση είναι η τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης που είτε παρουσιάζεται ιδιοπαθώς και εξελίσσεται κατά την ανάπτυξη του παιδιού, είτε είναι δευτεροπαθής, μετά από κάποια βλάβη σπονδύλου που οδηγεί σε παραμόρφωσή της. Οι περισσότερες σκολιώσεις, δεν έχουν καμία γνωστή αιτία και καλούνται ιδιοπαθείς. Κατά τη διάρκεια των εφηβικών ετών, η σκολίωση είναι πιο κοινή στα κορίτσια από τα αγόρια», αναφέρει ο κ. Μάριος Λυκίσσας Διευθυντής Ορθοπαιδικός Τμήματος Σπονδυλικής Στήλης του Metropolitan Hospital, Επ. Καθηγητής Ορθοπαιδικής και Senior Clinical Associate στο Πανεπιστήμιο Weill Cornell της Νέας Νόρκης και συνεχίζει καταρρίπτοντας τους μύθους σχετικά με την εμφάνιση της σκολίωση και τη θεραπευτική αντιμετώπισή της: Η σκολίωση δεν περιορίζει τις αθλητικές δραστηριότητες ΑΛΗΘΕΙΑ Κάθε άτομο που έχει σκολίωση μπορεί να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα χωρίς κανένα περιορισμό. Εξαιρέσεις αποτελούν οι σκολιώσεις μεγάλου βαθμού που δυσχεραίνουν την αναπνοή ή όταν υπάρχουν υποκείμενα προβλήματα. Τα άτομα με σκολίωση θα πρέπει να είναι δραστήρια και να διατηρούν σε φόρμα τους μύες της πλάτης τους. Μετά από ένα χειρουργείο σκολίωσης η επιστροφή σε κάθε αθλητική δραστηριότητα είναι εφικτή μετά από διάστημα 3 μηνών. Εξαίρεση αποτελούν τα αθλήματα που απαιτούν επαφή του σώματος του αθλητή με άλλους αθλητές (π.χ. μπάσκετ, ποδόσφαιρο), όπου η επιστροφή στα αθλήματα αυτά είναι εφικτή μετά από διάστημα 1 έτους από το χειρουργείο. Η σχολική τσάντα και η κακή στάση του σώματος προδιαθέτουν για εμφάνιση σκολίωσης ΜΥΘΟΣ Η σκολίωση δεν μπορεί να προκληθεί από την «κακή» στάση του σώματος όποια και εάν είναι αυτή. Δεν προκαλείται από τη μεταφορά μιας βαριάς σχολικής τσάντας ή οποιαδήποτε δραστηριότητα κάνει ή δεν κάνει ένα παιδί ή ενήλικας. Στις περισσότερες περιπτώσεις η σκολίωση είναι ιδιοπαθής, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποια γνωστή υποκείμενη αιτία. Στην ιδιοπαθή σκολίωση άλλος αριθμός γονιδίων ελέγχει την εμφάνιση της σκολίωσης και το μέγεθος αυτής. Η ηλικία εμφάνισης και η σοβαρότητα της σκολίωσης κατά τη διάγνωση είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες που θα καθορίσουν το βαθμό που θα επιδεινωθεί. Η χειρουργική θεραπεία δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της σκολίωσης ΜΥΘΟΣ Είναι ευρέως αποδεκτό από τη διεθνή ιατρική κοινότητα ότι η χειρουργική της σπονδυλικής στήλης αποτελεί τον μόνο αποδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης της σκολίωσης που ξεπερνά τις 45 μοίρες. Εξαίρεση αποτελούν τα πολύ μικρά παιδιά και οι μικρότερες σκολιώσεις, όπου ο νάρθηκας ή ο γύψος είναι θεραπευτικές εναλλακτικές. Θεραπείες, όπως η φυσικοθεραπεία από έμπειρο φυσικοθεραπευτή και η καθημερινή άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στον πόνο και να βελτιώσουν τη στάση του σώματος και την ευλυγισία, αλλά δυστυχώς δεν θα μειώσουν το μέγεθος μιας σκολίωσης ούτε θα επιβραδύνουν την επιδείνωσή της. Η σκολίωση συνήθως επιδεινώνεται γρήγορα και γίνεται αντιληπτή κατά την εφηβεία ΑΛΗΘΕΙΑ Η σκολίωση συνήθως επιδεινώνεται πολύ γρήγορα κατά την εφηβεία επειδή το παιδί σε αυτή την περίοδο αναπτύσσεται γρήγορα. Ως γονέας δεν πρέπει να κατηγορείτε τον εαυτό σας που δεν αντιληφθήκατε τη σκολίωση νωρίτερα. Η σκολίωση του παιδιού πιθανότατα επιδεινώθηκε πολύ γρήγορα μέσα σε διάστημα μόλις μερικών μηνών. Παρατηρήστε την πλάτη και τους ώμους του παιδιού ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Εάν κάτι σας ανησυχήσει, ζητήστε την γνώμη ενός ειδικού. Μετά από μια χειρουργική επέμβαση στην σπονδυλική στήλη υπάρχει μεγάλος κίνδυνος παράλυσης ΜΥΘΟΣ Σε όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις ελλοχεύουν κίνδυνοι, η πιθανότητα όμως παράλυσης στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης με τη χρήση των σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών είναι πλέον πολύ μικρή. Την τελευταία τριετία, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ, εξελίχθηκε και εφαρμόστηκε στην χειρουργική της σπονδυλικής στήλης η ρομποτική χειρουργική. Καθώς ο ανθρώπινος παράγοντας παραμερίζει και δίνει τη θέση του στη ρομποτική χειρουργική εκμηδενίζεται η πιθανότητα ιατρικού λάθους καθώς και η πρόκληση παράλυσης. Μετά το χειρουργείο στη σπονδυλική στήλη οι δραστηριότητες θα περιοριστούν σημαντικά ΜΥΘΟΣ Μετά την επέμβαση, πολλοί πιστεύουν ότι δεν θα μπορούν να συμμετέχουν σε δραστηριότητες όπως ιππασία, μπαλέτο, χορό, γυμναστική και καταδύσεις. Όλοι οι άνθρωποι με σκολίωση μπορούν πλέον μετά την επέμβαση, με τη βοήθεια της ρομποτικής πλοήγησης, να επιστρέψουν σε όλες αυτές τις δραστηριότητες συνήθως μετά από χρονικό διάστημα 3 μηνών. Εξαίρεση αποτελούν τα αθλήματα επαφής οπού το διάστημα αυτό παρατείνεται στο 1 έτος. Η σκολίωση δεν απαιτεί πάντοτε χειρουργική επέμβαση ΑΛΗΘΕΙΑ Όταν ένα παιδί ή ενήλικας διαγνωστεί με σκολίωση δεν σημαίνει ότι θα χρειαστεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Εάν η σκολίωση είναι εξαρχής πολύ μεγάλη ή αυξάνει πολύ γρήγορα, τότε πράγματι θα χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι πρέπει απλώς να ελέγχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να βεβαιωθούν ότι η σκολίωση δεν χειροτερεύει. Η σκολίωση μπορεί να επηρεάσει την εγκυμοσύνη ΜΥΘΟΣ Γυναίκες που πάσχουν από σκολίωση δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουν να τεκνοποιήσουν ή δεν θα μπορέσουν να έχουν έναν φυσιολογικό τοκετό. Η σκολίωση δεν έχει καμία επίδραση στη σύλληψη και στις περισσότερες περιπτώσεις οι γυναίκες δεν θα αντιμετωπίσουν προβλήματα με την εγκυμοσύνη τους και τον τοκετό. Η μαία και ο γυναικολόγος θα πρέπει να γνωρίζουν την ιδιαιτερότητα της σπονδυλικής σας στήλης. Εάν πρόκειται να κάνετε επισκληρίδιο έγχυση (είτε για ανακούφιση από τον πόνο, είτε για τη διενέργεια καισαρικής τομής), ο αναισθησιολόγος θα πρέπει να είναι ενήμερος για την παρουσία της σκολίωσης. Τα ρομπότ κάνουν υπολογισμούς, δεν παίρνουν αποφάσεις ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ρομποτικός βραχίονας που χρησιμοποιείται κατά τη χειρουργική επέμβαση ανταποκρίνεται στους ακριβείς υπολογισμούς που κάνει ο χειρουργός και δεν αντικαθιστά με κανέναν τρόπο τον ίδιο τον χειρουργό. Ο χειρουργός παίρνει όλες τις αποφάσεις και διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο καθ’ όλη την διάρκεια του χειρουργείου. Όπως κάθε άλλο εργαλείο που χρησιμοποιείται στη χειρουργική, το ρομπότ βοηθά τον χειρουργό να κάνει τη δουλειά του πιο αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Η ρομποτική πλοήγηση εξασφαλίζει μεγαλύτερη ακρίβεια στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης ΑΛΗΘΕΙΑ Η ρομποτική χειρουργική αποτελεί σαφώς μια πιο ασφαλή εναλλακτική της συμβατικής χειρουργικής, ειδικά σε χειρουργικές επεμβάσεις που απαιτούν εξαιρετική ακρίβεια όπως η χειρουργική της σπονδυλικής στήλης. Αυτό συμβαίνει επειδή τα ρομπότ τοποθετούν τα εμφυτεύματα με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από ότι μπορεί το χέρι ενός γιατρού. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, κατά την τοποθέτηση περισσότερων από 3.000 εμφυτευμάτων με τη βοήθεια του ρομπότ, το ποσοστό ακρίβειας στην ανέρχονταν στο 98,3%. Για τα εμφυτεύματα που τοποθετούνται με το ανθρώπινο χέρι, ακόμη και οι καλύτεροι χειρουργοί σπονδυλικής στήλης παγκοσμίως σπάνια ξεπερνούν σε ακρίβεια το 91%. Για τον ασθενή, αυτή η βελτιωμένη ακρίβεια μεταφράζεται σε ασφάλεια, μικρότερες τομές, μειωμένο κίνδυνο μόλυνσης, λιγότερες απώλειες αίματος, ταχύτερη ανάρρωση και μικρότερο χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο. Πηγή: NeaDiatrofis

Μια πρόσφατη μελέτη διαπιστώνει ότι η κατάχρηση αλκοόλ, η κατάθλιψη και η απομόνωση αποτελούν κορυφαίους κινδύνους για την εμφάνιση πρώιμης άνοιας. Υπάρχει αυξανόμενη επιστημονική συναίνεση ότι η μοναξιά μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία. Επιστήμονες και ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία παρουσίασαν πρόσφατα τα ευρήματα μιας νέας έρευνας η οποία εντοπίζει έναν αριθμό παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με την πρώιμη ή νεανική άνοια – σημειώνοντας ότι η κοινωνική απομόνωση, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η κατάθλιψη συγκαταλέγονται στους κορυφαίους κινδύνους. Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό JAMA, προσθέτει νέα στοιχεία στα ήδη υπάρχοντα που υποστηρίζουν ότι η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για άνοια και νόσο του Αλτσχάιμερ σε ηλικιωμένους. Σε ευρύτερο πλαίσιο, είναι μια ακόμη ένδειξη στην διαμορφούμενη άποψη ότι η απομόνωση, η μοναξιά και η έλλειψη σύνδεσης δεν είναι απλώς προσωπικές συναισθηματικές εμπειρίες. Στην πραγματικότητα, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι συνεισφέρουν σημαντικά σε μια επείγουσα ιατρική και δημόσια απειλή με βαθιές συνέπειες για την κοινωνία, από την κατάχρηση ουσιών και την αυτοκτονία έως τη μείωση του προσδόκιμου ζωής. Η πλήρης λίστα των κινδύνων που εντόπισαν οι ερευνητές – οι οποίοι χρησιμοποίησαν δεδομένα από 350.000 άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών στη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου για να αναζητήσουν πιθανούς περιβαλλοντικούς, γενετικούς και παράγοντες τρόπου ζωής – που μπορεί να προκαλέσουν πρώιμη άνοια – περιλαμβάνει τα πάντα, από τη φτώχεια μέχρι την έλλειψη βιταμίνης D. «Ο αυξημένος κίνδυνος (πρώιμης άνοιας) συσχετίστηκε με χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, τα επίπεδα της απολιποπρωτεΐνης Ε, υπερβολική χρήση αλκοόλ, κοινωνική απομόνωση, ανεπάρκεια βιταμίνης D, υψηλά επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, προβλήματα ακοής, ορθοστατική υπόταση, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη, καρδιακή νόσο και κατάθλιψη», ανέφεραν οι συγγραφείς. Αυτό που κάνει τη νέα έρευνα αξιοσημείωτη είναι πως είναι η πρώτη που προτείνει ότι οι τροποποιήσεις του τρόπου ζωής που γίνονται σε μικρότερη ηλικία μπορούν να προφυλάξουν από την εκδήλωση πρώιμης άνοιας, η οποία ταλαιπωρεί 4 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, με περίπου 370.000 νέες διαγνώσεις κάθε χρόνο. Πριν από τη μελέτη, αυτό ήταν ένα συμπέρασμα στο οποίο είχαν καταλήξει οι επιστήμονες μόνο για τους ηλικιωμένους που διατρέχουν κίνδυνο για άνοια και Αλτσχάιμερ. Ίσως η σπουδαιότερη πληροφορία είναι η αναδυόμενη συναίνεση ότι η μοναξιά, η απομόνωση και η έλλειψη ανθρώπινης σύνδεσης δεν είναι απλώς προϊόντα των προσωπικών δαιμόνων ή της κοινωνικής δυσπροσαρμοστίας κάποιου. Θα μπορούσαν να είναι η ρίζα της ασθένειας που απαιτεί το δικό της είδος φαρμάκου. Οι αριθμοί περιγράφουν την ιστορία με ξεκάθαρους όρους στις ΗΠΑ: Το 2021 ήταν η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά κατά την οποία το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε συντριπτικά λόγω της πανδημίας COVID-19 (η ίδια προγονός της απομόνωσης και της κατάθλιψης) και της υπερβολικής δόσης ναρκωτικών, σύμφωνα με στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Επανέκαμψε ελαφρά το 2022 κατά 1,1 έτος σε μέσο προσδόκιμο ζωής 77,5 ετών – αλλά ακόμη και αυτή η άνοδος είναι μικρότερη από το ήμισυ της μείωσης του προσδόκιμου ζωής 2,4 ετών στις ΗΠΑ που παρατηρήθηκε τα δύο προηγούμενα χρόνια και ανέρχεται σε χαμηλο 20ετίας, συνολικά. Περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ αυτοκτόνησαν το 2023, ένα ζοφερό ρεκόρ όλων των εποχών στη χώρα. Οι ομοσπονδιακοί υγειονομικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ έλαβαν υπόψη τα ευρήματα της νέας μελέτης. Υπό την καθοδήγηση του Επικεφαλής της Δημόσιας Υγείας Vivek Murthy, το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών (HHS) έχει θέσει ένα εθνικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της επιδημίας της μοναξιάς και της απομόνωσης, ταξινομώντας την επισήμως ως σημαντική απειλή για τη δημόσια υγεία. Η κατάθλιψη, ο εθισμός και η κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ και το άγχος είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα με την απομόνωση και τη μοναξιά και μπορεί να εμφανιστούν ως συννοσηρότητες – όπως σημειώνει το Υπουργείο Υγείας – καθιστώντας την μια επείγουσα ασθένεια σε ολόκληρη την κοινωνία, που χρειάζεται επειγοντως θεραπεία. Ο Murthy και το Υπουργείο Υγείας επισημαίνουν συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία για να υπογραμμίσουν το προβλημα. «Οι συνέπειες της κακής ή ανεπαρκούς κοινωνικής σύνδεσης στη σωματική υγεία περιλαμβάνουν αυξημένο κατα 29% κίνδυνο καρδιακής νόσου, κατα 32% κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και 50% αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας για τους ηλικιωμένους», αναφέρει η εθνική οδηγία που κυκλοφόρησε τον Μάιο 2023. «Επιπλέον, η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά περισσότερο από 60%» Η αντιμετώπιση; Ένα φάρμακο κοινής λογικής που κρύβεται σε κοινή θέα, αλλά που θα απαιτήσει σοβαρή δράση για τη χορήγηση του, σύμφωνα με ομοσπονδιακούς αξιωματούχους υγείας: ανθρώπινη σύνδεση. «Η κοινωνική σύνδεση είναι ευεργετική για την ατομική υγεία και επίσης βελτιώνει την ανθεκτικότητα των κοινοτήτων μας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αυξημένη σύνδεση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου σοβαρών παθήσεων υγείας όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικό επεισόδιο, άνοια και κατάθλιψη», έγραψαν. «Οι κοινότητες όπου οι κάτοικοι συνδέονται περισσότερο μεταξύ τους τα πηγαίνουν καλύτερα σε διάφορες κλίμακες υγείας του πληθυσμού, κοινοτικής ασφάλειας, ανθεκτικότητας της κοινότητας όταν χτυπούν φυσικές καταστροφές, ευημερίας και συμμετοχής των πολιτών στα κοινά». Πηγή: NeaDiatrofis

Το μουσείο της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΚΕ) είναι το αποτέλεσμα συνεχούς προσπάθειας των Διοικητικών Συμβουλίων, από το 2017 έως και σήμερα, με στόχο να συγκεντρωθούν σε έναν καλαίσθητο χώρο αντιπροσωπευτικά δείγματα συσκευών και υλικών που χρησιμοποιούνταν εδώ και πολλές δεκαετίες στο χώρο της καρδιολογίας, κυρίως, και δευτερευόντως της αγγειο/καρδιο-χειρουργικής. Η πρωτογενής μορφή του μουσείου της ΕΚΕ δημιουργήθηκε στη διάρκεια της Προεδρίας του Καθηγητή Κωνσταντίνου Τσιούφη το 2017, με προσφορές μελών της EKE που συνταξιοδοτήθηκαν. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου, ακολουθώντας αρχιτεκτονικά σχέδια άλλων μουσείων και παραδόθηκε στην ΕΚΕ το 2020 επί προεδρίας του Καθηγητή κ. Γουδέβενου, εγκαινιάστηκε επί προεδρίας κ. Κανακάκη, ενώ ο τωρινός Πρόεδρος της ΕΚΕ, Καθηγητής Καρδιολογίας κ. Γιώργος Κοχιαδάκης προωθεί την εξέλιξη του μουσείου σε ένα ολοκληρωμένο και σύγχρονο μουσειακό χώρο με πλήρη καταγραφή των εκθεμάτων και έλευση επιπλέον. Στην κατοχή της ΕΚΕ υπάρχουν και πολλές δερματόδετες εκδόσεις μεγάλων εκδοτικών οίκων που αφορούν την Καρδιολογία. Στα εκθέματα του μουσείου υπάρχουν παλαιές συσκευές ηλεκτροκαρδιογραφήματος και εκθέματα δίσκων ακρόασης των καρδιακών ήχων που χρησιμοποιούνταν για την εκπαίδευση των ιατρών. Επίσης εκτίθενται υλικά που χρησιμοποιούνται κυρίως στην αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αγγείων όπως είναι μπαλόνια και μεταλλικές προθέσεις (stents), την αγγειοπλαστική των καρωτίδων και των αρτηριών των κάτω άκρων, συσκευές για την αντιμετώπιση δομικών προβλημάτων της καρδιάς όπως εξειδικευμένες «ομπρέλες» για προβλήματα στα διαφράγματα των κοιλοτήτων της καρδιάς, γεννήτριες βηματοδοτών για αντιμετώπιση αρρυθμιών, και τέλος υλικά εξωσωματικής οξυγόνωσης και κυκλοφορίας του αίματος καθώς και συνθετικά μοσχεύματα που χρησιμοποιούνται σε χειρουργικές επεμβάσεις. Πηγή: NeaDiatrofis

Η ψωρίαση είναι μία συχνή χρόνια, αυτοάνοση, δερματολογική ασθένεια. Πολύ συχνά συνοδεύεται από ψωριασική αρθρίτιδα, ή άλλες χρόνιες ασθένειες, ενώ η κατάθλιψη αποτελεί την πιο συχνή ψυχιατρική συννοσηρότητα. Οι πάσχοντες από ψωρίαση ή και ψωριασική αρθρίτιδα, τείνουν να αποφεύγουν τις κοινωνικές σχέσεις, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τον κοινωνικό στιγματισμό. Αργά ή γρήγορα όλες οι σχέσεις των πασχόντων επηρεάζονται από την χρονιότητα και την εξέλιξη της νόσου και την ψυχολογική επιβάρυνση. Προσωπικές, σεξουαλικές, φιλικές, οικογενειακές, επαγγελματικές, κοινωνικές σχέσεις βάλλονται. Ο πάσχων ενδέχεται να αισθάνεται μόνος, ανήμπορος και απομονωμένος. Χάνει την ελπίδα και την πίστη στους ανθρώπους και τη ζωή. Η ψωρίαση επηρεάζεται από ψυχολογικούς παράγοντες, και στην εμφάνιση και στις εξάρσεις της νόσου. Είναι σημαντικό οι πάσχοντες από ψωρίαση να απολαμβάνουν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον και να αρχίσουν να διαχειρίζονται τις επιπτώσεις της νόσου, ώστε να συνεχίσουν να ατενίζουν με αισιοδοξία για το μέλλον και να ζουν δημιουργικά της ζωή τους. Η συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης και τα ατομικά ραντεβού με ειδικούς επιστήμονες μπορούν να βοηθήσει προς αυτή τη κατεύθυνση. Μία ομάδα Ψυχικής & Σωματικής έκφρασης μπορεί να διαπραγματεύεται τις δυσκολίες οι οποίες προκύπτουν από την ψωρίαση ή τη ψωριασική αρθρίτιδα, αλλά και όποιο άλλο θέμα σχετίζεται με τη διαχείριση της καθημερινότητας. Με τη χρήση ασκήσεων προσωπικής ανάπτυξης και παιχνίδια ρόλων και αυτοσχεδιασμού οι συμμετέχοντες μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους και τους άλλους. Μία διαδικτυακή ομάδα μπορεί επίσης να διαπραγματεύεται τις δυσκολίες οι οποίες προκύπτουν από την ψωρίαση ή τη ψωριασική αρθρίτιδα, αλλά και όποιο άλλο θέμα σχετίζεται με τη διαχείριση της καθημερινότητας. Η διαδικτυακή ομάδα αφορά σε ανθρώπους με ψωρίαση απ’ όλη την Ελλάδα, που θέλουν να βρουν διαδικτυακά μια ομάδα δημιουργικής έκφρασης των συναισθημάτων τους, δίνοντας μία διέξοδο στην καθημερινότητά τους και μια αίσθηση του ανήκειν. Οφέλη που αποκομίζουν οι συμμετέχοντες στις ομάδες είναι: Μαθαίνουν να αναγνωρίζουν και να μοιράζονται τα συναισθήματά τους Αναπτύσσουν την ομαδικότητά τους Ενισχύουν την κοινωνικότητά τους και την αίσθηση του ανήκειν σε μία ομάδα με κοινό σκοπό Γνωρίζουν καλύτερα τον εαυτό τους Θέτουν νέους υγιείς και δημιουργικούς στόχους Τονώνεται η αυτοπεποίθησή τους Διαχειρίζονται καλύτερα το άγχος της καθημερινότητας Η συμμετοχή επίσης σε μία Λέσχης Φιλίας, δηλαδή μία ομάδα ανθρώπων που τους ενώνει η ψωρίαση μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα για τους ανθρώπους με ψωρίαση αλλά και για τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους. Όχι μόνο γιατί «το πιο σπουδαίο σε σχέση με τους καινούργιους φίλους είναι ότι φέρνουν νέα ενέργεια στην ψυχή σου» σύμφωνα με τη Shaunna Rodriguez αλλά και γιατί βοηθά ανθρώπους με ψωρίαση και ψωριασική αρθρίτιδα να ξεπεράσουν τις όποιες αναστολές τους στις κοινωνικές τους επαφές. Γράφει χαρακτηριστικά η Μαρία. «Κοιτάζω τους αγκώνες μου που έχουν ανοίξει από την ψωρίαση και ντρέπομαι. Πώς θα πάω με την φίλη μου για ποτό; Πώς θα με αντιμετωπίσει η καινούργια παρέα που θα μου συστήσουν; Θα κοιτάζουν διακριτικά ή περίεργα τα χέρια μου; Μήπως θα αποφεύγουν ακόμα και την χειραψία από φόβο μην είναι κάτι κολλητικό; Άντε πάλι να εξηγείς ότι είναι αυτοάνοση δερματική πάθηση και δεν μεταδίδεται…». Κάπως έτσι αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με ψωρίαση τις σχέσεις τους· με φόβο, διστακτικότητα, ντροπή και κάπως έτσι, πολλές φορές, τους αντιμετωπίζει ο κοινωνικός τους περίγυρος με απορία, φόβο ίσως και με απέχθεια. Μία Λέσχη Φιλίας βοηθάει στη κοινωνικοποίηση των ασθενών δίνοντάς του; Την ευκαιρία να απολαμβάνουν ως μία μεγάλη παρέα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα και κάθε τι άλλο αυτοί επιλέγουν. Πηγή: NeaDiatrofis

Προβληματίζουν τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού έναντι της covid-19 και της γρίπης, την στιγμή μάλιστα που αυξάνονται οι νοσηλείες και οι θάνατοι. Ο ΠΟΥ κάνει λόγο για «απίστευτα χαμηλά» ποσοστά εμβολιασμού και οι κυβερνήσεις πραγματοποιούν καμπάνιες ενημέρωσης για τις επιπτώσεις της Covid και της γρίπης και τα οφέλη του εμβολιασμού. Ωστόσο οι άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούν τα εμβόλια, παρόλο που αυτά σώζουν ζωές. Καμπάνια θα πραγματοποιήσει και το Ελληνικό Υπουργείο Υγείας για να πείσει και τον πλέον δύσπιστο πολίτη για την αξία του εμβολιασμού. Θα χρησιμοποιήσει όλους τους δημιουργικούς τρόπους για να μπορέσει το εμβόλιο να φτάσει σε κάθε πολίτη και ιδιαίτερα στους ανθρώπους που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. «Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι πια ο εμβολιασμός για covid είναι ετήσιος, όπως είναι και για τη γρίπη. Το εμβόλιο προστατεύει από τη σοβαρή νόσηση και τον θάνατο. Ξέρουμε πως όσοι είναι άνω των 60 και ανεμβολίαστοι έχουν 20 φορές αυξημένη πιθανότητα να χάσουν τη ζωή τους αν κολλήσουν κορονοϊό. Γι’ αυτό και καλούμε τους συμπολίτες μας άνω των 60 αλλά και όσους έχουν υποκείμενα νοσήματα, να κάνουν τον ετήσιο εμβολιασμό τους κατά της covid”, δήλωσε η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Ειρήνη Αγαπηδάκη. Για την Πολιτεία, για το υπουργείο Υγείας δεν υπάρχει αποδεκτός αριθμός θανάτων, είπε, προσθέτοντας πως όταν έχουμε αντιικά, όταν έχουμε το εμβόλιο, θέλουμε να αποφύγουμε κάθε πιθανό θάνατο που οφείλεται στην Covid καθώς πραγματικά έχουμε στα χέρια μας πολύ αποτελεσματικά εργαλεία. Ο εμβολιασμός απασχολεί έντονα την διεθνή επιστημονική κοινότητα H Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, καθηγήτρια Προληπτικής Ιατρικής και Επιδημιολογίας ΕΚΠΑ αναφέρει τι έχουν διαπιστώσει σχετικές έρευνες, σχετικά με τον δισταγμό απέναντι στον εμβολιασμό και ποιές είναι οι ορθές στρατηγικές για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης ως προς τα εμβόλια. Η έρευνα για τον εμβολιασμό έναντι της covid-19, έχει αποτελέσει τα τελευταία χρόνια ένα από τα πιο σημαντικά θέματα στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Σύμφωνα με την βιβλιομετρική ανάλυση που δημοσιεύτηκε το 2023, όσον αφορά στα άρθρα με τις περισσότερες επιστημονικές αναφορές για το εμβόλιο covid-19, αυτά αφορούσαν κυρίως 3 θεματολογίες: την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, την αποτελεσματικότητα των πρόσφατων εμβολίων ως προς την υποπαραλλαγή «Όμικρον», και για την εμβολιαστική ανασφάλεια ή δισταγμό (vaccine hesitancy). Σε μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε ήδη από το 2022 στο επιστημονικό περιοδικό Vaccines, που περιελάμβανε 58 μελέτες, φάνηκε ότι η νεαρότερη ηλικία, η έλλειψη εργασίας ή η εργασία που δεν είναι σε υγειονομικό χώρο, ή τα λιγότερα έτη εκπαίδευσης μπορεί να επηρεάζουν τον δισταγμό ως προς τον εμβολιασμό για την covid-19. Η κ. Ψαλτοπούλου συνοψίζει τα διεθνή δεδομένα. Σε βραχεία δημοσίευση στο JAMA Network (21 Δεκεμβρίου 2023) με αντιπροσωπευτικό δείγμα κατοίκων στις ΗΠΑ, που σχεδιάστηκε από το Harvard School of Public Health, οι συμμετέχοντες απάντησαν με το ίδιο ποσοστό στην ερώτηση αν το εμβόλιο έναντι της covid-19 και έναντι της γρίπης είναι αποτελεσματικά, με 42% και 40% αντίστοιχα. Οι αντιλήψεις ήταν διαφορετικές, όταν ζητήθηκε η άποψή τους για την ασφάλεια: 55% των συμμετεχόντων που απάντησαν ανέφεραν ότι το αντιγριπικό εμβόλιο ήταν πολύ ασφαλές, συγκριτικά με το 41% που έδωσαν την ίδια απάντηση για το εμβόλιο έναντι της covid-19. Σε αντιστοιχία, 49% είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα έκαναν το εμβόλιο έναντι της γρίπης την περίοδο αυτή, σε αντιδιαστολή με το 36% για το επικαιροποιημένο εμβόλιο για τον κορονοϊό. Στην ερώτηση γιατί αυτή η διστακτικότητα, οι απαντήσεις που δόθηκαν αναφέρουν την επιθυμία για περισσότερη έρευνα στο θέμα αυτό, καθώς και την άποψη ότι, λόγω προηγουμένου εμβολιασμού ή νόσησης, έχουν ήδη επαρκή προστασία σε επόμενη λοίμωξη. Παράγοντες που επηρεάζουν τον εμβολιασμό έναντι της covid-19 Σε μελέτη που έχει διεξαχθεί στις ΗΠΑ και έχει δημοσιευθεί το 2023, οι συμμετέχοντες επανεκτιμήθηκαν μετά την πρώτη απάντησή τους σχετικά με την επιθυμία εμβολιασμού ως προς την covid-19. Περίπου οι μισοί από αυτούς, που ήταν αρχικά διστακτικοί ως προς τον εμβολιασμό, τελικά εμβολιάστηκαν, ενώ το 20% αυτών που είχαν προγραμματίσει να μην εμβολιαστούν, τελικά εμβολιάσθηκαν. Οι συμμετέχοντες διστακτικοί ως προς τον εμβολιασμό με χαρακτηριστικά, όπως τα πολλά έτη εκπαίδευσης, η μεγαλύτερη γνώση για την covid-19 και η σύσταση από τον γιατρό είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα τελικά να εμβολιαστούν. Από την ομάδα των συμμετεχόντων που δεν σκόπευαν να εμβολιαστούν, το αντρικό φύλο, οι πολιτικές πεποιθήσεις, η λήψη αντιγριπικού εμβολίου τα τελευταία 5 έτη, το άγχος σχετικά με τη νόσηση από κορονοϊό και οι περισσότερες γνώσεις για αυτόν, είχαν μεγαλύτερη συσχέτιση με την τελική τους απόφαση να εμβολιαστούν. Στους λόγους για τον εμβολιασμό, η μεγαλύτερη επιθυμία ήταν η προστασία του ίδιου και των άλλων, διάφοροι πρακτικοί λόγοι, οι κοινωνικές επιρροές και η αποδοχή για την ασφάλεια του εμβολίου αυτού. Σε επίπεδο χωρών, φαίνεται ότι οι χώρες με μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα έχουν κατά κανόνα μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιασμού. Επιπρόσθετα, οι θρησκευτικές και επιστημονικές πεποιθήσεις των κατοίκων διαφοροποιούν τα επίπεδα εμβολιαστικής κάλυψης μεταξύ των χωρών αυτών. Σύμφωνα με το ECDC (European Centre for Disease Ρrevention and Control) είναι σημαντική η ανάπτυξη στοχευμένης επικοινωνίας για την προσέγγιση αυτών που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη για να εμβολιαστούν, η παρουσίαση αξιόπιστων και πρόσφατων δεδομένων με συγκεκριμένο επικοινωνιακό υλικό που βοηθά να απαντούνται οι βασικές ερωτήσεις, οι ανησυχίες, και η παραπληροφόρηση, ή η υπερεκτίμηση της ανοσίας που ήδη διαθέτουν. Όπως αναφέρει η κ. Ψαλτοπούλου, στο πλαίσιο αυτό, ο εμβολιασμός, η ευαισθητοποίηση και οι συστάσεις υγιεινής μέσω των φαρμακείων ή ο κατ’οίκον εμβολιασμός διαδραματίζει θετικό ρόλο. Ποιες είναι οι ορθές στρατηγικές για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης ως προς τα εμβόλια Σύμφωνα με το NIHR (National Institute for Health and Care Research, Μεγάλη Βρετανία) σε ανασκόπηση δεκάδων μελετών, οι οποίες κυρίως διεξήχθησαν στις ΗΠΑ, αναλύθηκαν διεξοδικά οι απόψεις του κοινού για τον εμβολιασμό, οι γνώσεις και η στάση διαφορετικών κατηγοριών πολιτών ως προς νέα ή παλαιότερα εμβολιαστικά σχήματα. Οι ορθές στρατηγικές περιλάμβαναν: 1.Παρουσίαση επιστημονικών στοιχείων, ομόφωνα αποδεκτών ως αποτελέσματα τεκμηριωμένης ιατρικής. 2. Θετική διάθεση ή και χιούμορ για την αντίκρουση εμβολιαστικών μυθευμάτων. 3. Χρήση σημάτων προειδοποίησης σε περίπτωση που υπάρχει παραπληροφόρηση για συγκεκριμένα εμβόλια. Στις δυνητικά μη βοηθητικές επικοινωνιακές στρατηγικές περιλαμβάνονται: 1. Οι τακτικές εκφοβισμού. 2. Όταν δεν περιλαμβάνεται οποιαδήποτε πρόταση στο μήνυμα που να αναγνωρίζει ότι κάποια επιστημονικά δεδομένα μπορεί να είναι ακόμη άγνωστα. Σε ποιους/ ποιες συστήνεται ο εμβολιασμός Ο εμβολιασμός με το επικαιροποιημένο εμβόλιο κατά της covid-19, που είναι διαθέσιμο και στη χώρα μας από τον Οκτώβριο του 2023, είναι προαιρετικός. Μπορεί να το επιλέξει οποιοσδήποτε ενήλικας, με σύσταση τόσο από την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, τον ΕΟΔΥ και το Υπουργείο Υγείας, όσο και διεθνώς για τα άτομα που αν δεν εμβολιαστούν, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα για σοβαρή νόσηση, διασωλήνωση ή θάνατο από τη νόσο covid, λόγω ηλικίας (ανοσιακή γήρανση) ή υποκείμενο νοσήματα ή κατάστασης. Ειδικότερα: άτομα 60 ετών και άνω, άτομα με ανοσοκαταστολή, εγκυμονούσες, άτομα 6 μηνών έως 59 ετών με υποκείμενα νοσήματα και καταστάσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο βαριάς νόσου, καθώς και επαγγελματίες υγείας. Η κ. Ψαλτοπούλου επισημαίνει ότι ο εμβολιασμός με το μονοδύναμο επικαιροποιημένο εμβόλιο XBB 1.5 που υπάρχει στη διάθεσή μας, είναι αποτελεσματικός ως προς τη σοβαρή νόσηση και για τη νέα υποπαραλλαγή που έχει προσφάτως αυξήσει πολύ τα ποσοστά της παγκοσμίως, την JN.1. Πηγή: NeaDiatrofis

Το εκρηκτικό κοκτέιλ ιώσεων που κυκλοφορούν το φετινό χειμώνα, απασχολεί την επιστημονική κοινότητα, ανησυχεί τους γονείς και θέτει τις υγειονομικές αρχές σε αυξημένη ετοιμότητα. Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα και αναμένεται περαιτέρω έξαρση των λοιμώξεων, γρίπης, Covid και RSV, στην παιδιατρική κοινότητα, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η ‘Αννα Παρδάλη, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Αττικής. Προβληματίζει επίσης, ο στρεπτόκοκκος που σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις έχει δυσμενή εξέλιξη και το πάζλ συμπληρώνεται με λοιμώξεις από εντεροϊό και αδενοϊό. Η κ. Παρδάλη, συστήνει ψυχραιμία στους γονείς, εξηγεί τα συμπτώματα που πρέπει να τους ανησυχήσουν και δίνει χρήσιμες συμβουλές, θωράκισης του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών και προστασίας από τις λοιμώξεις. Βασικός κανόνας τονίζει είναι η επιστροφή του παιδιού στο σχολείο και σε δραστηριότητες, αφού έχει αναρρώσει πλήρως, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος διασπορά του ιού και το ίδιο να εκτεθεί σε μια νέα λοίμωξη από την οποία θα νοσήσει βαρύτερα. «Το άνοιγμα των σχολείων και των βρεφονηπιακών σταθμών μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και εν μέσω της ήδη αυξημένης νοσηρότητας που καταγράφεται στην κοινότητα, δημιουργεί προβληματισμό για την πιθανότητα της περαιτέρω κλιμάκωσης όλων των ιώσεων, κυρίως όμως αναπνευστικών, όπως η γρίπη , η Covid, η λοίμωξη με RSV που προκαλεί βρογχίτιδες, αναπνευστική δυσχέρεια και πνευμονίες, κυρίως στα μικρά παιδιά και βρέφη. Και βέβαια απασχολεί και προβληματίζει ο στρεπτόκοκκος με τη διεισδυτική μορφή της νόσου από την οποία έχουν χάσει τη ζωή τους μικρά παιδιά τον τελευταίο χρόνο», αναφέρει η κ. Παρδάλη. «Την πανσπερμία των λοιμώξεων του αναπνευστικού συμπληρώνουν οι λαρυγγίτιδες, οι αμυγδαλίτιδες, οι ωτίτιδες, αλλά και άλλες λοιμώξεις, όπως οι γαστρεντερίτιδες, λοιμώξεις από εντεροϊό και αδενοϊό που συχνά διακρίνονται από υψηλό πυρετό, κακουχία και ποικιλία συμπτωμάτων». Η κ. Παρδάλη αναφέρει ότι «οι γονείς στέκονται ανήσυχοι μπροστά σε θλιβερά πλην όμως εξαιρετικά σπάνια και ακραία επεισόδια που απειλείται ή και χάνεται η ζωή ενός παιδιού από λοιμώξεις, όπως ο στρεπτόκοκκος τον τελευταίο χρόνο ή από ηπατίτιδα από αδενοϊό, όπως θα θυμόμαστε τον περασμένο χρόνο. Η μελέτη από την ιατρική κοινότητα αυτών των φαινομένων με την τραγική κατάληξη δεν ερμηνεύτηκε ως εμφάνιση κάποιων νέων επιθετικών στελεχών, αλλά ως μια ακραία και εξαιρετικά σπάνια έκφραση των ίδιων γνωστών έως τώρα ιών και μικροβίων σαν αποτέλεσμα της προσαρμογής στην μετά Covid εποχή με το αδρανοποιημένο από την μη έκθεση σε λοιμώξεις ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών λόγω των μέτρων της πανδημίας». Από την άλλη, προσθέτει, η εκτίμηση του πόσο αυξημένη μπορεί να είναι η νοσηρότητα σε σχέση με παλιότερες εποχές, σε ότι αφορά ορισμένες λοιμώξεις όπως, ο στρεπτόκοκκος και η λοίμωξη από RSV, που φαίνεται να απασχολούν αρκετά, μαζί με την γρίπη την παιδική κοινότητα , είναι δύσκολο να γίνει με αντικειμενικά κριτήρια καθώς για αυτές τις λοιμώξεις (στρεπτόκοκκος ,RSV) δεν υπήρχε έως το 2023 στη χώρα μας σύστημα καταγραφής και αναφοράς των λοιμώξεων αυτών από τους υγειονομικούς, ώστε να έχουμε συγκρίσιμα μεγέθη. «Σε ό,τι έχει να κάνει όμως με τη βαρύτητα αυτών των λοιμώξεων που μπορεί να έχουν και την τραγική κατάληξη του θανάτου, η αίσθηση στην παιδιατρική κοινότητα είναι πως σε σπάνιες περιπτώσεις, εκφράζονται στον παιδικό οργανισμό μάλλον πιο ακραία και βίαια από ό,τι συνήθως συνέβαινε έως τώρα. Όσο όμως και αν τα θλιβερά αυτά περιστατικά είναι εξαιρετικά σπάνια μπροστά στον τεράστιο αριθμό των παιδιών που νοσούν από το ίδιο νόσημα π.χ. από τον στρεπτόκοκκο, ο οποίος κατά κανόνα διαδράμει με ομαλή εξέλιξη και πλήρη ίαση , δεν παύει να ανησυχούν τους γονείς και παιδίατρους καθώς η ζωή και η υγειά του κάθε παιδιού είναι πολύτιμη», τονίζει. Οι γονείς ιδιαίτερα των πιο μικρών παιδιών της προσχολικής ηλικίας θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για την κατάσταση στην οποία μπορεί να αυξηθεί η συχνότητα με την οποία μια ίωση θα διαδέχεται την άλλη. Με ψυχραιμία καθώς βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα και όπως άλλωστε όλα τα χρόνια, τέτοια εποχή αναμένεται να συμβαίνει έξαρση λοιμώξεων, οι γονείς πρέπει να συνεργάζονται με τον παιδίατρο τους ακολουθώντας τις οδηγίες του. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στα μωρά και βρέφη που τα συμπτώματα είναι πιο άτυπα όπως π.χ.: δεν τρώνε, κλαίνε με υψίσυχνο κλάμα ή ακόμη πιο ανησυχητικό σημάδι είναι όταν είναι νωθρά και υπναλέα, έχουν κακό χρώμα, είναι δηλαδή ωχρά ή κυανωτικά, αναπνέουν με δυσκολία , κάνουν εμέτους, εμφανίζουν εξανθήματα, σημεία και συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν μια σοβαρή απειλή από νόσο. Τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα είναι εξίσου ανησυχητικά για όλες τις ηλικίες των παιδιών και πρέπει οι γονείς να τα αξιολογούν μαζί με τον παιδίατρο τους. Τα παιδιά με την καθοδήγηση των γονιών τους πρέπει εκτός από το να τηρούν τους κλασικούς κανόνες υγιεινής που χρειάζονται σε κάθε εποχή του χρόνου, να μην ξεχνούν το κλασικό τρίπτυχο , σωστή διατροφή (πχ καλό πρωινό , με έμφαση στη διατήρηση του σωστού βάρους) τακτική άσκηση , ικανοποιητικό ύπνο που θωρακίζουν το ανοσοποιητικό τους απέναντι στις λοιμώξεις. Σε κάθε ηλικία, πολύ περισσότερο στα παιδιά προσχολικής ηλικίας που δεν υπάρχει η πίεση των απουσιών είναι σημαντικό, αναφέρει η κ. Παρδάλη, ένα παιδί να αναρρώνει πλήρως ή όσο το δυνατό περισσότερο για να επιστρέψει στο σχολείο γιατί έτσι δεν θα κολλήσει τα αλλά παιδιά, αλλά και δεν θα εκτεθεί το ίδιο σε μια νέα λοίμωξη από την οποία θα νοσήσει βαρύτερα αν δεν έχει αναρρώσει από την προηγουμένη. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα έως δύο 24ωρα απύρετο και να νιώθει καλά να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του σχολείου , πχ αν έχει έναν εξαντλητικό βήχα , αδυναμία , έντονη καταβολή, κακό χρώμα , δεν τρώει -αυτό σημαίνει ότι δεν έχει αναρρώσει πλήρως . Στα μεγαλύτερα παιδιά, εξηγεί η κ. Παρδάλη, ακόμη και με ήπια συμπτώματα που η πίεση των απουσιών δεν δίνει τη δυνατότητα παραμονής στο σπίτι όσο θα απαιτείτο για ανάρρωση, η χρήση μάσκας στο σχολείο, θα ήταν χρήσιμη για ένα διάστημα έως την πλήρη ανάρρωση. Και βέβαια, προσθέτει, σε κάθε περίπτωση με ήπια ή και χωρίς ακόμη συμπτώματα, πριν την επιστροφή στο σχολείο, η διενέργεια αυτοδιαγνωστικού ελέγχου με τεστ για Covid ή ακόμη καλύτερα του τριπλού τεστ που διατίθεται για Covid, γρίπη και RSV θα μπορούσε να περιορίσει κατά πολύ τη διασπορά. Πηγή: NeaDiatrofis

Η αύξηση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης συνδέεται με αύξηση του σωματικού βάρους όταν μετράται ένα μήνα αργότερα, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE, διαπίστωσε ότι η αύξηση παρατηρήθηκε μόνο σε άτομα υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Ερευνητές στη Μονάδα Επιδημιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών του Κέιμπριτζ (MRC) εξέτασαν δεδομένα από περισσότερους από 2.000 ενήλικες που ζούσαν στο Cambridgeshire του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίοι είχαν στρατολογηθεί στη μελέτη Fenland COVID-19. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ψηφιακά ερωτηματολόγια για την ψυχική ευεξία και το σωματικό βάρος κάθε μήνα για έως και εννέα μήνες κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 (Αύγουστος 2020 – Απρίλιος 2021) χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή για κινητά που αναπτύχθηκε από την Huma Therapeutics Limited. Οι ερωτήσεις αξιολόγησαν τα συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους και αντιληπτού στρες ενός ατόμου. Μια υψηλότερη βαθμολογία έδειξε μεγαλύτερη σοβαρότητα, με τις μέγιστες δυνατές βαθμολογίες να είναι 24 για την κατάθλιψη, 21 για το άγχος και 40 για το στρες. Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε στατιστική μοντελοποίηση για να διερευνήσει εάν μια χειρότερη ψυχική ευεξία από το συνηθισμένο σχετίζεται με αλλαγές στο σωματικό βάρος ένα μήνα αργότερα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε αύξηση της συνήθους βαθμολογίας ενός ατόμου για συμπτώματα κατάθλιψης, το βάρος του ένα μήνα μετά αυξήθηκε κατά 45 γραμμάρια. Αυτό μπορεί να φαίνεται μικρό, αλλά θα σήμαινε, για παράδειγμα, ότι σε ένα άτομο του οποίου η βαθμολογία των συμπτωμάτων κατάθλιψης αυξήθηκε από 5 σε 10 (αύξηση από «ήπια» σε «μέτρια» συμπτώματα κατάθλιψης) σχετίζεται με μια μέση αύξηση βάρους 225 γραμμάρια. Αυτή η επίδραση παρατηρήθηκε μόνο σε άτομα με υπέρβαρα (που ορίζεται ως ΔΜΣ 25-29,9 ή παχύσαρκα (ΔΜΣ άνω των 30). Τα υπέρβαρα άτομα είχαν κατά μέσο όρο αύξηση 52 γραμμάρια για κάθε αύξηση πόντων από τη συνήθη βαθμολογία των καταθλιπτικών συμπτωμάτων τους και τα παχύσαρκα 71 γραμμάρια. Το αποτέλεσμα δεν παρατηρήθηκε στα άτομα με υγιές βάρος. Η πρώτη συγγραφέας Julia Mueller από τη Μονάδα Επιδημιολογίας του MRC είπε: «Συνολικά, αυτό υποδηλώνει ότι τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα είναι πιο ευάλωτα στην αύξηση βάρους ως απόκριση στο να αισθάνονται περισσότερη κατάθλιψη. Αν και η αύξηση βάρους ήταν σχετικά μικρή, ακόμη και μικρές αλλαγές βάρους που συμβαίνουν σε σύντομες χρονικές περιόδους μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερες αλλαγές βάρους μακροπρόθεσμα. Τα άτομα με υψηλό ΔΜΣ διατρέχουν ήδη μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλες καταστάσεις υγείας, επομένως αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε περαιτέρω επιδείνωση της υγείας τους». Πηγή: NeaDiatrofis

Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει θιασώτες σημαντικών αλλαγών στη θεραπεία του καρκίνου προς την κατεύθυνση της εφαρμογής της Ιατρικής Ακριβείας. Ο όρος αυτός περιλαμβάνει τη χορήγηση θεραπειών με βάση τα ιδιαίτερα κλινικά και μοριακά χαρακτηριστικά της νόσου κάθε ασθενούς. Οι δύο πυλώνες αυτής της εξέλιξης είναι η καλύτερη κατανόηση των αλλαγών που συντελούνται στα κύτταρα μας και επιφέρουν την καρκινική εξαλλαγή και η αναγνώριση των μηχανισμών με τους οποίους το ανοσοποιητικό μας σύστημα μπορεί να επιτεθεί και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Σε αυτή τη βάση, έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια θεραπείες που στοχεύουν εκλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα. Τέτοιες είναι οι μικρομοριακοί αναστολείς ή μονοκλωνικά αντισώματα έναντι ενός διαρκώς αυξανόμενου αριθμού μονοπατιών που έχουν απορρυθμιστεί στο καρκινικό κύτταρο, αλλά και νέες κατηγορίες θεραπειών όπως είναι τα αντισώματα που είναι συζευγμένα με χημειοθεραπευτικά φάρμακα αλλά και τα αμφι-ειδικά αντισώματα. Επιπλέον, η ανοσοθεραπεία έχει αυξήσει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών με διάφορα νεοπλάσματα, επανακινητοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα έναντι του καρκίνου. Αυτό γίνεται κυρίως με τη μορφή ενδοφλεβίως χορηγούμενων αντισωμάτων αλλά και με κυτταρικές μορφές ανοσοθεραπείες όπως είναι τα CAR-T κύτταρα που είναι πλέον διαθέσιμα και στη χώρα μας για αιματολογικές κακοήθειες. Όπως τονίζουν οι ιατροί, ενώ η χημειοθεραπεία αποτελεί ακόμη θεραπευτική επιλογή για τις περισσότερες νεοπλασίες, διαπιστώνουμε καθημερινά στην κλινική μας πράξη ότι ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ασθενών λαμβάνουν μόνο στοχεύουσες θεραπείες ή συνδυασμούς ανοσοθεραπείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η επιβίωση των ασθενών μας και οι ανεπιθύμητες ενέργειες να είναι λιγότερες. Πραγματικά, η χρήση της ανοσοθεραπείας στη θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου αποτέλεσε μια επανάσταση καθώς για πρώτη φορά μπορέσαμε να προσφέρουμε μακροχρόνια ύφεση σε ασθενείς με μεταστατική νόσο. Βέβαια, το ποσοστό των ασθενών που ανταποκρίνεται στην ανοσοθεραπεία που χρησιμοποιούμε σήμερα, δηλαδή με τη μορφή των μονοκλωνικών αντισωμάτων που κινητοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα έναντι του καρκίνου, δεν είναι μεγάλο. Αυτό συμβαίνει λόγω της ετερογένειας του καρκίνου και των μηχανισμών αποφυγής του ανοσοποιητικού συστήματος που έχουν αναπτύξει τα καρκινικά κύτταρα. Το τελευταίο έχει ως συνέπεια αρκετά νεοπλάσματα να θεωρούνται «ψυχρά», να μην επάγουν δηλαδή την ανάπτυξη ανοσολογικής απάντησης. Για το λόγο αυτό, η έρευνα έχει εστιαστεί εδώ και αρκετά χρόνια στην ανάπτυξη εμβολίων κατά του καρκίνου που θα επάγουν εξειδικευμένη ανοσολογική απάντηση έναντι των καρκινικών κυττάρων κάθε ασθενούς. Η ιδέα των εμβολίων κατά του καρκίνου δεν είναι καινούρια και βασίζεται στην ικανότητα του ανοσοποιητικού μας συστήματος να αναγνωρίζει μεταλλαγμένες πρωτεΐνες του καρκινικού κυττάρου – είναι γνωστές ως νεοαντιγόνα –καταστρέφοντας τον καρκίνο. Στην πράξη βέβαια, η διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ατελής ή καταστέλλεται από τον ίδιο τον καρκίνο με συνέπεια την εκδήλωση της νόσου. Τα εμβόλια λοιπόν έχουν ρόλο στη θεραπευτική του καρκίνου προσπαθώντας να ενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Ήδη έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες τεχνολογίες εμβολίων (πρωτεϊνικά, DNA, δενδριτικά) χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Μάλιστα την προηγούμενη δεκαετία είχε λάβει έγκριση δενδριτικό εμβόλιο για τον καρκίνο του προστάτη, αλλά η κλινική χρήση του ήταν εξαιρετικά περιορισμένη λόγω του δύσκολου μηχανισμού παραγωγής του και της μικρής αποτελεσματικότητάς του. Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία mRNA έχει δώσει νέα ώθηση στις προσπάθειες δημιουργίας θεραπευτικών εμβολίων για τον καρκίνο. Το mRNA είναι το μόριο που διαβάζουν τα κύτταρα μας για να παράξουν πρωτεΐνες, και άρα μπορούμε να συνθέσουμε εύκολα και γρήγορα όποιο αντιγόνο επιθυμούμε και να στρέψουμε το ανοσοποιητικό σύστημα έναντι του καρκίνου. Προφανώς, υπήρχαν τεχνικά προβλήματα που απέτρεπαν την κλινική εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας με κυριότερο την ευαισθησία που έχει το mRNA ως μόριο, με αποτέλεσμα να απoικοδομείται ταχύτατα στο περιβάλλον. Η εφαρμογή των εμβολίων mRNA κατά τις COVID-19 απέδειξε όμως ότι πλέον η τεχνολογία αυτή είναι ώριμη για την κλινική πράξη και μπορεί να βρει εφαρμογή σε κάθε είδος καρκίνου. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες mRNA εμβολίων για τον καρκίνο που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή. Η πρώτη αφορά εξατομικευμένα εμβόλια που αναπτύσσονται ειδικά για τα καρκινικά νεοαντιγόνα που έχει ο κάθε ασθενής. Τα εμβόλια αυτά δημιουργούνται αφού γίνει πρώτα βιοψία του όγκου και ενδελεχής ανάλυση του γονιδιώματος του. Με τη χρήση αλγορίθμων, προβλέπεται ποιες αλληλουχίες του γονιδιώματος του όγκου μπορούν να δράσουν ως νεοαντιγόνα και να διεγείρουν ανοσολογική απάντηση. Αυτές οι αλληλουχίες εισάγονται στον οργανισμό με τη χρήση mRNA εμβολίων. Η δεύτερη κατηγορία αφορά ειδικά mRNA εμβόλια για συγκεκριμένες μεταλλάξεις που διαπιστώνονται συχνά σε νεοπλάσματα και είναι γνωστό ότι μπορούν να προκαλέσουν ανοσολογική απάντηση. Η κατηγορία αυτή των εμβολίων είναι προφανές ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα για όλους τους ασθενείς που από τον μοριακό έλεγχο της νόσου θα αναγνωρισθεί η παρουσία της συγκεκριμένης μετάλλαξης. Ήδη μια σειρά κλινικών μελετών έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα από τη χρήση mRNA εμβολίων στον καρκίνο. Η δράση των εμβολίων αυτών φαίνεται ότι είναι καλύτερη όταν χρησιμοποιούνται ως επικουρική αγωγή μετά από χειρουργική εξαίρεση της νόσου και μάλιστα τα αποτελέσματα είναι ευνοϊκότερα σε συνδυασμό με ανοσοθεραπεία. Η πρώτη μελέτη που έδειξε αποτελεσματικότητα αφορούσε εξατομικευμένο εμβόλιο mRNA για τον καρκίνο του παγκρέατος. Ήταν μια φάσης Ι μελέτη για ασθενείς με καρκίνο παγκρέατος και τοπική νόσο για την οποία υποβλήθηκαν σε χειρουργική εξαίρεση. Η μελέτη απέδειξε ότι ένα εξατομικευμένο για κάθε ασθενή mRNA εμβόλιο μπορεί να χορηγηθεί στους ασθενείς εντός 9 εβδομάδων από το χειρουργείο. Για την ανάπτυξη των εμβολίων, οι ερευνητές ανέλυσαν το DNA του όγκου από τα χειρουργικά παρασκευάσματα των ασθενών, προσδιόρισαν τα πιθανά νεοαντιγόνα τους με τη χρήση αλγορίθμων και παρασκεύασαν mRNA εμβόλια με έως 20 διαφορετικές αλληλουχίες. Δεν διαπιστώθηκαν ιδιαίτερες ανεπιθύμητες ενέργειες από τη χορήγηση του εμβολίου. Παρότι από μια τέτοια πρώιμη μελέτη δεν μπορούν αν εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα αποτελεσματικότητας, είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι οι μισοί ασθενείς ανέπτυξαν ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο και αυτή διατηρούνταν ως και 2 χρόνια. Κανείς από τους 8 ασθενείς που ανταποκρίθηκαν στο εμβόλιο δεν υποτροπίασε μετά από 18 μήνες παρακολούθησης σε αντίθεση με όσους δεν εμφάνισαν ανοσολογική απάντηση και οι οποία υποτροπίασαν σε διάστημα 13 μηνών. Σε πιο προχωρημένη φάση κλινικής ανάπτυξης βρίσκεται και ένα άλλο εξατομικευμένο εμβόλιο mRNA (mRNA-4157) που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ανοσοθεραπεία. Το εμβόλιο αυτό δοκιμάσθηκε μαζί με ανοσοθεραπεία σε μια φάσης ΙΙ μελέτης σε ασθενείς με μελάνωμα σταδίου ΙΙΙ/IV το οποίο είχε πλήρως εξαιρεθεί. Σε αυτή την ομάδα ασθενών, η καθιερωμένη επικουρική αγωγή είναι η χορήγηση του αντι-PD1 παράγοντα πεμπρολιζουμάμπη για 1 χρόνο. Στο πλαίσιο της μελέτης, ο συνδυασμός του εμβολίου mRNA-4157 με την πεμπρολιζουμάμπη μείωσε κατά 44% τον κίνδυνο θανάτου ή υποτροπής της νόσου έναντι της καθιερωμένης αγωγής. Με βάση τα αποτελέσματα αυτά, ο συνδυασμός αυτός δοκιμάζεται σε φάσης ΙΙΙ μελέτη και είναι πιθανό ότι η πρακτική αυτή θα αποτελέσει τη βάση θεραπευτικής αντιμετώπισης και σε άλλα νεοπλάσματα. Κλινικά δεδομένα έχουν αρχίσει επίσης να αθροίζονται από πρώιμες μελέτες για mRNA εμβόλια που φέρουν προκαθορισμένες για όλους τους ασθενείς αλληλουχίες. Τέτοια εμβόλια δοκιμάζονται στο μελάνωμα και περιέχουν αλληλουχίες για 4 διαφορετικές πρωτεΐνες. Η φάση 1 μελέτη αυτού του εμβολίου κατέδειξε την ασφάλειά του καθώς και αποτελεσματικότητα και πλέον δοκιμάζεται σε συνδυασμό με ανοσοθεραπεία σε ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα που έχουν υποτροπιάσει ενώ ελάμβαναν ανοσοθεραπεία. Αντίστοιχα εμβόλια με προκαθορισμένες αλληλουχίες mRNA μελετώνται στον καρκίνο του προστάτη, των ωοθηκών, τον καρκίνο κεφαλής τραχήλου και τον καρκίνο του πνεύμονα. Τέλος, έχει σημασία να τονιστεί ότι και άλλες τεχνολογίες δημιουργίας θεραπευτικών εμβολίων κατά του καρκίνου έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Πολύ πρόσφατα μάλιστα δημοσιεύθηκε μελέτης φάσης Ι πεπτιδικού εμβολίου έναντι συγκεκριμένων μεταλλάξεων του γονίδιου KRAS. Το εμβόλιο αυτό έχει την ιδιαιτερότητα ότι εμπεριέχει ανοσοενισχυτικό που επάγει τη συγκέντρωσή του στους λεμφαδένες και μεγιστοποιεί την ανοσολογική απάντηση. Το εμβόλιο αυτό δοκιμάσθηκε σε ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί για καρκίνο του παγκρέατος ή παχέος εντέρου που έφερε μεταλλάξεις στο γονίδιο KRAS και μετά το χειρουργείο είχαν υψηλό κίνδυνο υποτροπής όπως καταδεικνυόταν από την παρουσία κυκλοφορούντος καρκινικού DNA (ctDNA). To 84% των ασθενών εμφάνισε ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο αλλά και μείωση στα επίπεδα του ctDNA, με το 24% των ασθενών να έχουν μετά τον εμβολιασμό μη ανιχνεύσιμα επίπεδα ctDNA στο αίμα. Η ανοσολογική απάντηση συνδυάστηκε με ιδιαίτερα σημαντικά αύξηση στο χρόνο ως την επανεμφάνιση της νόσου. Όλα τα παραπάνω δεδομένα καταδεικνύουν ότι η χρήση των θεραπευτικών εμβολίων για τον καρκίνο πολύ σύντομα θα αποτελέσει ένα νέο όπλο στην αντιμετώπιση της νόσου. Τα αποτελέσματα φαίνονται ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για τα mRNA εμβόλια σε συνδυασμό με ανοσοθεραπεία και κυρίως για τους ασθενείς που έχουν εξαιρέσιμη χειρουργικά νόσο. Η εξέλιξη βέβαια της τεχνολογίας δημιουργεί την ελπίδα ότι και άλλες μορφές εμβολίων μπορούν να έχουν όφελος σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών. Πηγή: NeaDiatrofis

Μια πρόσφατη βρετανική μελέτη αποκάλυψε ότι τα εμβόλια κατά της COVID-19 μειώνουν τον κίνδυνο μακροχρόνιων συμπτωμάτων COVID-19. Ενώ τα εμβόλια έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην πρόληψη της σοβαρής COVID-19, ο αντίκτυπός τους στην πρόληψη των μακροχρόνιων συμπτωμάτων δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως. Μια ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης βρήκε ότι ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 μείωσε σταθερά τον κίνδυνο των μακροχρόνιων συμπτωμάτων. Ο Dani Prieto-Alhambra, καθηγητής φαρμακευτικής και επιδημιολογίας συσκευών, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης εξήγησε: «Τα εμβόλια κατά της COVID-19 αναπτύχθηκαν γρήγορα για την αντιμετώπιση της πανδημίας και μέχρι σήμερα οκτώ εμβόλια έχουν λάβει άδεια από διεθνείς ρυθμιστικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων, με δισεκατομμύρια δόσεις να έχουν γίνει μέχρι σήμερα. «Αυτά τα εμβόλια αποδείχθηκαν εξαιρετικά αποτελεσματικά στην πρόληψη της σοβαρής COVID-19, αλλά είναι γνωστό ότι περίπου 1 στους 10 ανθρώπους υποφέρουν από επίμονα συμπτώματα, αυτό που ονομάζουμε μακρά COVID. Θέλαμε να αξιολογήσουμε εάν τα εμβόλια κατά της COVID είχαν κάποια επίδραση στα μακροχρόνια συμπτώματα». Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Respiratory Medicine, διεξήγαγε εκτενείς αναλύσεις χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά αρχεία υγείας πρωτοβάθμιας φροντίδας από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και την Εσθονία. Η ερευνητική ομάδα εξέτασε δεδομένα από περισσότερα από 20 εκατομμύρια εμβολιασμένα και μη εμβολιασμένα άτομα και εντόπισε περιπτώσεις μακράς διάρκειας COVID με βάση τα κριτήρια που ορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η μελέτη επικεντρώθηκε σε ενήλικες που ήταν εγγεγραμμένοι για τουλάχιστον 180 ημέρες σε κάθε αντίστοιχη χώρα. Σε όλες τις διαφορετικές ομάδες πληθυσμού που αναλύθηκαν, οι ερευνητές παρατήρησαν σημαντική μείωση στην εμφάνιση μακράς COVID μεταξύ των εμβολιασμένων ατόμων σε σύγκριση με εκείνους που δεν ήταν εμβολιασμένοι. Η Annika Jodicke, φαρμακοεπιδημιολόγος και επικεφαλής της μελέτης, είπε: «Μπορέσαμε να δείξουμε ότι και τα δύο εμβόλια εμπόδισαν την ανάπτυξη επίμονων συμπτωμάτων COVID. Το εμβόλιο BNT162b2 (BioNTech/Pfizer) παρείχε καλύτερη προστασία έναντι του μακροχρόνιου COVID σε σύγκριση με το εμβόλιο ChAdOx1 (Oxford/AstraZeneca). H συνολική αποτελεσματικότητα των εμβολίων κυμαινόταν από 29% έως 52%. Ο Marti Catala, ανώτερος επιστήμονας δεδομένων και επίσης συγγραφέας της μελέτη πρόσθεσε: «Χάρη στις διεθνείς συνεργασίες μας, επαναλάβαμε τις αναλύσεις μας χρησιμοποιώντας δεδομένα από την Ισπανία και την Εσθονία. Τα ευρήματά μας ήταν συνεπή στις τρεις χώρες και σε πολλούς διαφορετικούς πληθυσμούς, δίνοντας έμφαση στον κρίσιμο ρόλο που παίζει ο εμβολιασμός στην προστασία των ατόμων από τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της COVID-19». Πηγή: NeaDiatrofis

Το κάπνισμα αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα πρόωρου θανάτου των ατόμων που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, διαπιστώνουν βρετανοί ερευνητές. Ωστόσο, όπως διευκρινίζουν, αν ο ασθενής διακόψει την ανθυγιεινή συνήθεια, ο κίνδυνος αυτός μειώνεται σημαντικά. Σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Arthritis Care and Research, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ρευματολογίας και Μυοσκελετικής Επιδημιολογίας Δρ Ντέμπορα Σίμονς, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 5.700 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και με μέση ηλικία 61 ετών. Όπως διαπίστωσαν ότι όσοι ήταν καπνιστές, είχαν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν πρόωρα σε σχέση με όσους δεν είχαν καπνίσει ποτέ. Για τους πρώην καπνιστές ο κίνδυνος μειωνόταν για κάθε χρόνο που το είχαν διακόψει και τελικά ήταν σχεδόν ίδιος με όσους δεν κάπνισαν ποτέ. «Η έρευνα παρέχει σημαντικά στοιχεία ότι ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου αρχίζει να μειώνεται για όσους κόβουν το κάπνισμα και η μείωση συνεχίζεται κάθε χρόνος που περνά», εξηγεί η Δρ Σίμονς και τονίζει ότι οι ρευματολόγοι πρέπει να δώσουν περισσότερη σημασία στο ζήτημα, ιδίως όταν πρόκειται για ασθενείς που πρόσφατα διαγνώστηκαν με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα παίζει ρόλο στην εκδήλωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, γι' αυτό αναλογικά περισσότεροι καπνιστές πάσχουν από αυτήν από ό,τι ο γενικός πληθυσμός. Οι πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα κινδυνεύουν επίσης με πρόωρο θάνατο και για άλλους λόγους, όπως αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιοπάθειας, καρκίνου, σοβαρής φλεγμονής, παθήσεων των πνευμόνων κ.α. Πηγή: NeaDiatrofis

Ο θάνατος του/της συντρόφου, ιδίως ο αιφνίδιος, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής, σύμφωνα με μελέτη δανών ειδικών που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο BMJ Open Heart. Η κολπική μαρμαρυγή είναι η συχνότερη μορφής καρδιακής αρρυθμίας και έχει διαπιστωθεί ότι αποτελεί παράγοντα κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια και άλλες επιπλοκές υγείας. Πηγή: NeaDiatrofis

Οι γυναίκες που κατά την εγκυμοσύνη τους καπνίζουν κάνναβη κινδυνεύουν να γεννήσουν λιποβαρές μωρό, το οποίο θα πρέπει να εισαχθεί σε μονάδα εντατικής νοσηλείας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη επισημαίνει ότι, καθώς η κάνναβη και τα προερχόμενα από αυτήν ναρκωτικά (μαριχουάνα, χασίς, χασισέλαιο κ.α.) γίνονται ολοένα πιο δημοφιλή διεθνώς, τόσο οι γιατροί, όσο και οι χρήστες, ιδίως οι γυναίκες, πρέπει να ενημερωθούν καλύτερα για τους πιθανούς κινδύνους. Τόσο στις ανεπτυγμένες χώρες, όσο και στις αναπτυσσόμενες, η κάνναβη παραμένει ιδιαίτερα διαδεδομένη: υπολογίζεται ότι το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού ηλικίας 15 έως 64 ετών τη χρησιμοποιούν. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Εχίρι του Κολεγίου Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα στις ΗΠΑ, που έκαναν τη δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό BMJ Οpen, αξιολόγησαν τις έως τώρα δημοσιευμένες μελέτες πάνω στις συνέπειες της κάνναβης στο μωρό, έως έξι εβδομάδες μετά τη γέννησή του. Η νέα έρευνα δείχνει ότι οι έγκυες που καπνίζουν κάνναβη έχουν 36% μεγαλύτερο κίνδυνο αναιμίας. Επίσης, τα έμβρυα στη μήτρα που εκτίθενται στην κάνναβη είναι 77% πιθανότερο να γεννηθούν με βάρος κατώτερο του φυσιολογικού, ενώ είναι διπλάσια η πιθανότητα να χρειαστεί η εισαγωγή τους σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετίσει την χρήση κάνναβης με αυξημένο κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων, ψύχωσης, μόλυνσης με ιό HIV (AIDS), ηπατίτιδας, ενδοκαρδίτιδας, φυματίωσης κ.α. Η νέα μελέτη δείχνει ότι υπάρχει επίσης κίνδυνος για ανεπαρκή ανάπτυξη του εμβρύου. Πηγή: NeaDiatrofis