20 λεπτά άσκησης μπορούν να τονώσουν τον εγκέφαλό σας μετά από κακό ύπνο

[AETOS™ 10.066]

Μια μελέτη, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ, διαπίστωσε ότι η γνωστική απόδοση βελτιώνεται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου άσκησης μέτριας έντασης, ανεξάρτητα από την κατάσταση ύπνου ή τα επίπεδα οξυγόνου ενός ατόμου.           

Ο Δρ. Joe Costello, από τη Σχολή Αθλητισμού, Υγείας & Επιστήμης Άσκησης του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, είπε: «Γνωρίζουμε από υπάρχουσες έρευνες ότι η άσκηση βελτιώνει ή διατηρεί τη γνωστική μας απόδοση, ακόμη και όταν τα επίπεδα οξυγόνου είναι μειωμένα. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που προτείνει επίσης ότι βελτιώνει την γνωστική απόδοση μετά από πλήρη και μερική στέρηση ύπνου και όταν συνδυάζεται με υποξία. Τα ευρήματα προσθέτουν σε όσα γνωρίζουμε για τη σχέση μεταξύ της άσκησης και αυτών των στρεσογόνων παραγόντων και συμβάλλουν στην ενίσχυση του μηνύματος ότι η κίνηση είναι φάρμακο για το σώμα και τον εγκέφαλο».

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Physiology and Behaviour, περιελάμβανε δύο πειράματα, το καθένα με 12 συμμετέχοντες (24 συνολικά). Το πρώτο εξέτασε τον αντίκτυπο της μερικής στέρησης ύπνου στη γνωστική απόδοση ενός ατόμου και το δεύτερο εξέτασε τον αντίκτυπο της ολικής στέρησης ύπνου και της υποξίας. Και στις δύο, όλοι οι συμμετέχοντες παρουσίασαν βελτίωση στη γνωστική απόδοση μετά από μια περίοδο 20 λεπτών ποδηλασίας.

«Επειδή θεωρούσαμε την άσκηση ως μια θετική παρέμβαση, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα πρόγραμμα μέτριας έντασης όπως συνιστάται στην υπάρχουσα βιβλιογραφία», πρόσθεσε ο Costello. «Αν η άσκηση ήταν μεγαλύτερη ή πιο δύσκολη, μπορεί να ενίσχυε τα αρνητικά αποτελέσματα και να είχε γίνει στρεσογόνος παράγοντας».

Στο πρώτο πείραμα, τα άτομα είχαν μόνο 5 ώρες ύπνου τη νύχτα, για τρεις ημέρες. Κάθε πρωί τους δίνονταν επτά εργασίες να εκτελέσουν σε ηρεμία και στη συνέχεια ενώ έκαναν ποδήλατο. Τους ζητήθηκε επίσης να αξιολογήσουν την υπνηλία και τη διάθεσή τους πριν ολοκληρώσουν τις εργασίες.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι επιπτώσεις τριών νυχτών μερικού ύπνου στις εκτελεστικές λειτουργίες ήταν ασυνεπείς. Μια εξήγηση για αυτό θα μπορούσε να είναι ότι μερικοί άνθρωποι είναι πιο ανθεκτικοί σε ένα ήπιο ή μέτριο έλλειμμα ύπνου. Ωστόσο, ανεξάρτητα από την κατάσταση ύπνου, η μέτριας έντασης άσκηση βελτίωσε την απόδοση σε όλες τις εργασίες.

Στο δεύτερο πείραμα, οι συμμετέχοντες έμειναν μια ολόκληρη νύχτα χωρίς ύπνο και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε ένα υποξικό περιβάλλον (χαμηλά επίπεδα οξυγόνου) στα εργαστήρια Extreme Environment του Πανεπιστημίου. Παρά τα μειωμένα επίπεδα οξυγόνου, η άσκηση συνέχισε να βελτιώνει τη γνωστική απόδοση.

Πηγή:  NeaDiatrofis