Πίνακας αρχηγών

Στην ανάκληση συγκεκριμένων παρτίδων οφθαλμικού τζελ προχωρά ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων. Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΕΟΦ, πρόκειται για την ανάκληση των παρτίδων 693 (Ημερομηνία Λήξης 2025-03-31) & 703 (Ημερομηνία Λήξης 2025-04-30) του προϊόντος “Recugel Eye Gel 10g”. Ο λόγος της ανάκλησης του οφθαλμικού τζελ είναι το τυπογραφικό λάθος που υπάρχει στο φύλλο οδηγιών, όπου λανθασμένα αναφέρεται πως ο χρόνος απόρριψης του προϊόντος είναι έξι μήνες μετά το άνοιγμα, αντί για έξι εβδομάδες μετά το άνοιγμα. Πηγή: NeaDiatrofis

Η νέα μελέτη δείχνει ότι σε ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη Look AHEAD, εκείνοι με οποιαδήποτε ένδειξη ύφεσης είχαν 40% χαμηλότερο ποσοστό καρδιαγγειακής νόσου και 33% χαμηλότερο ποσοστό χρόνιας νεφρικής νόσου. Η μελέτη είναι του καθηγητή Edward Gregg, από το University of Medicine and Health Sciences, στο Δουβλίνο. Η μελέτη Look AHEAD ήταν μια πολυκεντρική ελεγχόμενη κλινική μελέτη που συνέκρινε την επίδραση μιας 12χρονης εντατικής παρέμβασης στον τρόπο ζωής με αυτή της υποστήριξης και εκπαίδευσης για τον διαβήτη στην καρδιαγγειακή νόσο και άλλες μακροπρόθεσμες παθήσεις υγείας. Στη μελέτη, που διεξήχθη μεταξύ 2001 και 2016, προσλήφθηκαν και τυχαιοποιήθηκαν 5.145 ενήλικες με υπέρβαρους ή παχύσαρκους (ΔΜΣ >25 kg/m2 για μη χρήστες ινσουλίνης ή ΔΜΣ >27 kg/m2 για χρήστες ινσουλίνης) ηλικίας 45–76 ετών με διαβήτη τύπου 2. Οι συγγραφείς διεξήγαγαν μια ανάλυση παρατήρησης των συμμετεχόντων και στις δύο ομάδες, τους ταξινόμησαν με βάση την κατάσταση της ύφεσης του διαβήτη και στη συνέχεια συνέκριναν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα με βάση οποιαδήποτε ύφεση και τη διάρκεια της ύφεσης, σε μια περίοδο 12 ετών. Συνέκριναν τη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου και νεφρικής νόσου σε περισσότερους από 4.000 συμμετέχοντες, με βάση την επίτευξη και τη διάρκεια της ύφεσης του διαβήτη. Σε σύγκριση με συμμετέχοντες χωρίς ύφεση, αυτοί με ύφεση του διαβήτη κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης είχαν 33% χαμηλότερο ποσοστό χρόνιας νεφρικής νόσου και 40% χαμηλότερο ποσοστό καρδιαγγειακής νόσου. Το μέγεθος της μείωσης του κινδύνου ήταν μεγαλύτερο για αυτούς με ενδείξεις μακροπρόθεσμης ύφεσης. Οι συγγραφείς λένε ότι παρατήρησαν τρία κύρια ευρήματα που σχετίζονται με τις συνέπειες της επίτευξης ύφεσης του διαβήτη. Πρώτον, αν και το 18% των συμμετεχόντων πέτυχε ύφεση κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, το ποσοστό με ύφεση είχε μειωθεί στο 3% μέχρι το όγδοο έτος της μελέτης, υπογραμμίζοντας τις προκλήσεις της διατήρησης βάρους χρησιμοποιώντας παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής. Δεύτερον, παρά τις σχετικά βραχύβιες διάρκειες των περισσότερων επεισοδίων ύφεσης, βρήκαν ότι οποιαδήποτε επίτευξη ύφεσης συσχετίστηκε με 33% και 40% χαμηλότερα ποσοστά χρόνιας νεφρικής νόσου και καρδιαγγειακής νόσου, αντίστοιχα, σε σύγκριση με συμμετέχοντες που δεν πέτυχαν ύφεση. Η μείωση ήταν ακόμη μεγαλύτερη (55% και 49%, αντίστοιχα) μεταξύ εκείνων που είχαν ενδείξεις τουλάχιστον 4 ετών ύφεσης. Τρίτον, οι συμμετέχοντες με μικρή διάρκεια διαβήτη, χαμηλή αρχική HbA1c και μεγάλη απώλεια βάρους είχαν τις περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ύφεση. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι συσχετίσεις που βρήκαν «μπορεί να εξηγηθούν από βελτιώσεις μετά την έναρξη του βάρους, της φυσικής κατάστασης, της HbA1c και της LDL (κακής) χοληστερόλης. Πηγή: NeaDiatrofis

Μια νέα μελέτη από το Leibniz Institute for Prevention Research and Epidemiology (BIPS) διερεύνησε πώς οι συναισθηματικές καταστάσεις επηρεάζουν τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών και των εφήβων και ποιες παρεμβάσεις βοηθούν στην αλλαγή των ανθυγιεινών διατροφικών συνηθειών. Η έρευνα επικεντρώνεται στον ρόλο του στρες και της παρορμητικότητας στις επιλογές τροφίμων, ιδιαίτερα σε σχέση με γλυκά και λιπαρά τρόφιμα. Δημοσιεύθηκε στο International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity. «Η μελέτη μας δείχνει ότι οι συναισθηματικές καταστάσεις, ειδικά το αρνητικό στρες, έχουν σημαντική επίδραση στις διατροφικές επιλογές των εφήβων», εξηγεί η Stefanie Do, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης. «Αυτό το εύρημα μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη αποτελεσματικών παρεμβάσεων που στοχεύουν στην αλλαγή των ανθυγιεινών διατροφικών προτύπων». Για να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ των συναισθημάτων, της παρορμητικότητας και της προτίμησης για γλυκά και λιπαρά τρόφιμα, η ομάδα της Do ανέλυσε δεδομένα από την ευρωπαϊκή μελέτη IDEFICS/I.Family, μια μεγάλης κλίμακας πολυκεντρική μελέτη σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες (Βέλγιο, Κύπρος, Εσθονία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ισπανία, Σουηδία), που διερεύνησε τις επιπτώσεις των συμπεριφορών που σχετίζονται με την υγεία στην παχυσαρκία και τις μεταβολικές διαταραχές σε παιδιά και εφήβους. Η έρευνα ξεκίνησε το 2007 με 16.230 παιδιά ηλικίας δύο έως εννέα ετών και συνεχίστηκε περιοδικά μέχρι το 2021. Στην τρέχουσα μελέτη, η ομάδα της Do υποθετικά έβαλε όλους τους εφήβους σε υψηλή βαθμολογία ευημερίας ή χαμηλής παρορμητικότητας και τους συνέκρινε με τη χαμηλή και υψηλές βαθμολογίες για την εκτίμηση των επιπτώσεων στην τάση για κατανάλωση γλυκών και λιπαρών τροφών. «Η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών, όπως γλυκών ή λιπαρών τροφών, ως απάντηση σε αρνητικά συναισθήματα είναι μια συχνά ανεξέλεγκτη στρατηγική του σώματός μας για την αντιμετώπιση αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο φόβος, ο θυμός, η απογοήτευση, το άγχος ή η λύπη», εξήγησε η Antje Hebestreit, επικεφαλής της μονάδας διαταραχών στο BIPS. «Συγκρίνοντας τις επιπτώσεις της ευεξίας και της παρορμητικότητας στην τάση για κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών, οι αναλύσεις μας υποδηλώνουν ότι η παρορμητικότητα μπορεί να έχει ισχυρότερη επίδραση. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία των μέτρων που μειώνουν την παρορμητικότητα που προκαλείται από τα συναισθήματα. Ο αθλητισμός, για παράδειγμα, θα μπορούσε να βοηθήσει στην αυτός ο χαιρετισμός». Οι έφηβοι που υποφέρουν από χρόνιο στρες είναι επιρρεπείς σε παρορμητική συμπεριφορά και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην αυξανόμενη διαθεσιμότητα και διαφήμιση ανθυγιεινών τροφίμων όπως τα γλυκά ή τα πατατάκια. Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι ιδιαίτερα σημαντικά δεδομένης της έντονης παρουσίας και εμπορίας ανθυγιεινών τροφίμων στην Ευρώπη. Η εφηβεία είναι μια περίοδος που οι νέοι μαθαίνουν στρατηγικές για να αντιμετωπίζουν καλύτερα το άγχος. Αυτή η ηλικιακή ομάδα είναι επομένως ιδιαίτερα κατάλληλη για κατάλληλα προληπτικά μέτρα. Εάν ένα άτομο μάθει ανθυγιεινές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, συνήθως παραμένουν για μια ζωή. Η περαιτέρω έρευνα για αποτελεσματικές παρεμβάσεις είναι επομένως πολύ σημαντική, σύμφωνα με την ομάδα στο έγγραφό της. Πηγή: NeaDiatrofis

Όπως κάθε χρόνο, η Αμερικανική Εταιρεία για τον καρκίνο δημοσίευσε προσφάτως την ετήσια αναφορά με τα στατιστικά δεδομένα για τον καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η αναφορά αυτή εμπεριέχει πάντα σημαντικά δεδομένα για την εξέλιξη της επίπτωσης και της θνητότητας της νόσου σε διάφορες ηλικιακές ομάδες, ενώ εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα τόσο για την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών και προληπτικών παρεμβάσεων που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια αλλά και για τις σημαντικές ανάγκες που πρέπει να εστιαστεί η προσοχή των επιστημόνων στο άμεσο μέλλον. Tα φετινά δεδομένα επιβεβαιώνουν τη διαρκή μείωση της θνητότητας της νόσου που έχει διαπιστωθεί τα τελευταία 25 έτη. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι η αλλαγή αυτή που έχει προέλθει λόγω των θεραπευτικών εξελίξεων και των εξετάσεων προσυμπτωματικού ελέγχου, έχει αποτρέψει περίπου 4 εκατομμύρια θανάτους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο καρκίνος παραμένει η δεύτερη αιτία θανάτου στο γενικό πληθυσμό μετά από τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Αποτελεί δε την πρώτη αιτία θανάτου στους άνδρες ηλικίας 60-79 ετών και στις γυναίκες 40-79 ετών. Η επίπτωση βέβαια της νόσου συνεχίζει να αυξάνει και υπολογίζεται ότι για πρώτη φορά το 2024 περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα θα διαγνωσθούν με καρκίνο στις ΗΠΑ. Η συνεχής αύξηση της επίπτωσης σχετίζεται προφανώς με την γήρανση του πληθυσμού αλλά και με τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου όπως είναι η παχυσαρκία. Αρκετά ενδιαφέροντα είναι τα δεδομένα για την επίπτωση της νόσου ανά ηλικιακή ομάδα. Καθώς, η ανάπτυξη καρκίνου σχετίζεται με την αθροιστική επίδραση διαφόρων παραγόντων κινδύνου με την πρόοδο της ηλικίας, είναι αναμενόμενο οι περισσότερες διαγνώσεις της νόσου να καταγράφονται σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται μικρή μείωση στο ποσοστό των νέων διαγνώσεων καρκίνου σε άτομα άνω των 65 ετών παρότι η ομάδα αυτή των ανθρώπων μεγαλώνει αριθμητικά λόγω της γήρανσης του πληθυσμού. Αντίθετα, παρατηρείται αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου σε άτομα κάτω των 50 ετών. Η μεταβολή αυτή αποδίδεται στη σημαντική μείωση των διαγνώσεων καρκίνου του προστάτη και νεοπλασμάτων που σχετίζονται με το κάπνισμα σε πιο ηλικιωμένα άτομα και στην αντίστοιχη αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας σε άτομα που έχουν γεννηθεί μετά το 1950. Αξιοπρόσεκτη είναι η αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού σε νεότερα άτομα. Ο καρκίνος παχέος εντέρου και ορθού είναι πλέον η πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο μεταξύ ανδρών και γυναικών ηλικίας κάτω από 50 ετών. Η μεταβολή αυτή θεωρείται ότι σχετίζεται με την αλλαγή του τρόπου ζωής και των καθημερινών συνηθειών σε νεότερα άτομα και υπογραμμίζει την ανάγκη για την ευρεία εφαρμογή των προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου για τη νόσο. Επίσης, περίπου το ένα τρίτο των ασθενών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο παχέος εντέρου και ορθού πριν την ηλικία των 50 ετών έχουν κληρονομική προδιάθεση για τη νόσο ή οικογενειακό ιστορικό τέτοιων νεοπλασιών και με βάση τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες θα έπρεπε να ξεκινούν τον προσυμπτωματικό έλεγχο για τη νόσο πριν την ηλικία των 45 ετών. Αναφορικά με τα γυναικολογικά νεοπλάσματα, τα δεδομένα καταγράφουν μια σημαντική μείωση της επίπτωσης του καρκίνου τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες που βρίσκονται στην 3η δεκαετία της ζωής τους, την ηλικιακή δηλαδή ομάδα που πρώτη εκτέθηκε στο εμβόλιο έναντι του ιού HPV. Αντίθετα όμως παρατηρείται αύξηση της επίπτωσης της νόσου στην ηλικιακή ομάδα 30-44 ετών κατά τα έτη 2012-2019, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία εφαρμογής του προσυμπτωματικού ελέγχου για τη νόσο αυτή αλλά και τη συνεχιζόμενη ανάγκη προφυλακτικού εμβολιασμού του πληθυσμού των εφήβων. Επίσης, ο καρκίνος του ενδομητρίου συνεχίζει να αποτελεί την μοναδική κακοήθεια για την οποία αυξάνει η θνητότητα τα τελευταία χρόνια κατά ένα ποσοστό 2% ετησίως. Τα δεδομένα μάλιστα καταδεικνύουν μεγάλη διαφορά στην πενταετή επιβίωση της νόσου μεταξύ των διαφόρων φυλετικών ομάδων. Οι διαφορές αυτές μόνο κατά ένα μέρος μπορούν αν αποδοθούν στη μεγαλύτερη επίπτωση περισσότερο επιθετικών ιστολογικών υποτύπων σε γυναίκες μαύρης φυλής. Διάφορες μελέτες δείχνουν χαμηλότερη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, διάγνωση σε υψηλότερο στάδιο της νόσου και μικρότερη πιθανότητα θεραπείας με την καθιερωμένη αγωγή για τις γυναίκες μαύρης φυλής. Με δεδομένα ότι πολύ πρόσφατα, η ανοσοθεραπεία κατέδειξε σημαντικά οφέλη για την επιβίωση των γυναικών με προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο ενδομητρίου, υπάρχει ο κίνδυνος να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο το χάσμα στην επιβίωση των γυναικών λόγω των κοινωνικών ανισοτήτων. Σε κάθε περίπτωση, τα ετήσια στατιστικά δεδομένα για τον καρκίνο υπογραμμίζουν ότι η νόσος αυτή αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας και παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τη χάραξη πολιτικών πρόληψης και θεραπείας της νόσου. Παράλληλα, τα στοιχεία αποτυπώνουν την ευνοϊκή επίδραση των θεραπευτικών παρεμβάσεων στην αύξηση της επιβίωσης των ασθενών και ιδίως για νεοπλάσματα που στο παρελθόν είχαν ιδιαίτερα πτωχή πρόγνωση όπως ο καρκίνος του πνεύμονα και το μελάνωμα. Είναι σημαντικό βέβαια να υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας ώστε τα οφέλη από τις επιστημονικές εξελίξεις να διαχέονται σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Πηγή: NeaDiatrofis

Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία/ λέμφωμα από μικρά λεμφοκύτταρα (ΧΛΛ) είναι μια κακοήθεια από ώριμα Β λεμφοκύτταρα και αποτελεί μια από τις συχνότερες μορφές λευχαιμίας. Η σχετική 5ετής επιβίωση των ασθενών με ΧΛΛ έχει αυξηθεί από 65,1% το 1975 στο 87,2% το 2021 λόγω της μεγάλης προόδου που έχει επιτευχθεί στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου. Η απόφαση για την έναρξη θεραπείας εξαρτάται από την παρουσία ενεργού/συμπτωματικής νόσου και οι ασυμπτωματικοί ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται χωρίς θεραπεία. Όσον αφορά τη θεραπευτική αντιμετώπιση απομακρυνόμαστε πλέον από τη συμβατική χημειοθεραπεία ή χημειο/ανοσοθεραπεία και χορηγούνται συνδυασμοί στοχευμένων παραγόντων για βραχύ χρονικό διάστημα και ακολούθως παρακολούθηση. Οι τρεις βασικές κατηγορίες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα όπως η ομπινουτουζουμάμπη (obinotuzumab), οι αναστολείς της τυροσινικής κινάσης του Bruton (ΒΤΚ), ιμπρουτινίβη (ibrutinib), ακαλαμπρουτινίβη (acalabrutinib) και ζανουμπρουτινίβη (zanubrutinib) και οι αναστολείς της B-cell lymphoma (BCL)2 πρωτεΐνης που εμποδίζει τον θάνατο των Β-λεμφοκυττάρων όπως η βενετοκλάξη (venetoclax). Στην εποχή των νέων παραγόντων, η επιλογή της θεραπείας πρώτης γραμμής αποτελεί συχνά δύσκολο έργο που απαιτεί χρόνο, προσοχή στις συνοδές νόσους, στη συνοδό φαρμακευτική αγωγή και συν-αξιολόγηση των προτιμήσεων των ασθενών. Απαραίτητο είναι επίσης να αξιολογούνται οι μεταλλάξεις του γονιδίου p53, οι σωματικές υπερμεταλλάξεις της IgVH περιοχής και ο καρυότυπος που καθορίζουν την πρόγνωση της νόσου και επηρεάζουν το θεραπευτικό πλάνο. Βασικές επιλογές αποτελούν λοιπόν ο συνδυασμός venetoclax-obitnotuzumab συνολικής διάρκειας 12 μηνών και οι συνδυασμοί venetoclax-ibrutinib ή venetoclax-acalabrutinib (φαρμακευτική αγωγή με χορήγηση μόνο από του στόματος) για 15 συνολικά μήνες. Άλλη επιλογή αποτελεί η μονοθεραπεία με έναν από τους BTK αναστολείς. Οι BTK αναστολείς δεύτερης γενιάς, zanubrutinib και acalabrutinib υπερέχουν έναντι του ibrutinib, καθώς έχουν παρόμοια αποτελεσματικότητα αλλά βελτιωμένο προφίλ τοξικότητας. Υπό αξιολόγηση στο πλαίσιο κλινικών μελετών βρίσκεται και ο τριπλός συνδυασμός Obinutuzumab- venetoclax και BTK αναστολέα. Στην υποτροπή της νόσου έλαβε πρόσφατα έγκριση ένας BTK αναστολέας τρίτης γενιάς, η πιρτομπρουτινίβη (pirtobrutinib), με σημαντικά ποσοστά ανταπόκρισης ακόμα και σε ασθενείς με ανθεκτικότητα σε ΒΤΚ αναστολείς προηγούμενης γενιάς. Στα πλαίσια κλινικών μελετών, σε βαριά προθεραπευμένους ασθενείς αξιολογούνται πλέον και οι κυτταρικές θεραπείες όπως τα CAR-T λεμφοκύτταρα με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Σε ασθενείς με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ), έχει αποδειχθεί ότι ο συνδυασμός ibrutinib και venetoclax βελτιώνει τα αποτελέσματα σε σύγκριση με τη χημειοανοσοθεραπεία. Δεν είναι όμως σαφές με τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα εάν η χορήγηση του συνδυασμού ibrutinib-venetoclax και η εξατομίκευση της διάρκειας της θεραπείας ανάλογα με τη μετρήσιμη υπολειπόμενη νόσο (MRD) είναι πιο αποτελεσματική από τη φλουδαραβίνη-κυκλοφωσφαμίδη-ριτουξιμάμπη (FCR) για τους ασθενείς αυτούς. Με βασικό στόχο να απαντηθεί αυτό το ερώτημα σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε μια τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική μελέτη ανοικτής επισήμανσης φάσης 3 , τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν το Δεκέμβριο 2023 στο New England Journal of Medicine. Στη μελέτη εντάχθηκαν ασθενείς με νέα διάγνωση ΧΛΛ οι οποίοι είχαν ένδειξη θεραπείας και οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν ibrutinib-venetoclax έναντι μονοθεραπείας ibrutinib με FCR. Στο σκέλος του ibrutinib-venetoclax χορηγήθηκε αρχικά ibrutinib, με την προσθήκη του venetoclax από τον 3ο κύκλο θεραπείας, με μέγιστη διάρκεια θεραπείας έως και 6 έτη. Η διάρκεια της θεραπείας ibrutinib-venetoclax καθορίστηκε από την MRD που αξιολογήθηκε στο περιφερικό αίμα και στο μυελό των οστών και ήταν διπλάσια από το χρόνο που απαιτήθηκε για την επίτευξη μη ανιχνεύσιμης MRD. Το πρωταρχικό καταληκτικό σημείο ήταν η επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου στην ομάδα ibrutinib-venetoclax σε σύγκριση με την ομάδα FCR. Τα βασικά δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η συνολική επιβίωση, η ανταπόκριση, η MRD και η ασφάλεια. Συνολικά εντάχθηκαν στη μελέτη και τυχαιοποιήθηκαν 523 ασθενείς. Σε μια διάμεση διάρκεια παρακολούθησης 43.7 μηνών, παρατηρήθηκε υποτροπή της νόσου ή θάνατος σε 12 ασθενείς στο σκέλος του ibrutinib-venetoclax και σε 75 ασθενείς στην ομάδα του FCR (HR 0.13, 95% CI 0.07 – 0.24- p<0.001). Θάνατος παρατηρήθηκε σε 9 ασθενείς στο σκέλος του ibrutinib-venetoclax έναντι 25 ασθενών στο σκέλος του FCR ( HR 0.31, 95% CI, 0.15 -0.67). Στα 3 έτη, το 58.0% των ασθενών στην ομάδα ibrutinib-venetoclax είχε διακόψει τη θεραπεία λόγω μη ανιχνεύσιμης MRD. Μετά από 5 έτη θεραπείας με ibrutinib-venetoclax, το 65.9% των ασθενών είχε μη ανιχνεύσιμη MRD στο μυελό των οστών και το 92.7% είχε μη ανιχνεύσιμη MRD στο περιφερικό αίμα. Ο κίνδυνος λοιμώξεων ήταν παρόμοιος στις δύο ομάδες ενώ το ποσοστό των ασθενών με καρδιακές σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν υψηλότερο στην ομάδα ibrutinib-venetoclax από ότι στους ασθενείς που έλαβαν FCR (10.7 % έναντι 0.4 %). Συμπερασματικά, η θεραπεία με ibrutinib-venetoclax η οποία κατευθύνεται από την επίτευξη της MRD, υπερέχει έναντι του FCR όσον αφορά την επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου σε σύγκριση με το FCR, ενώ φαίνεται να υπάρχει όφελος όσον αφορά και στη συνολική επιβίωση. Πηγή: NeaDiatrofis

Ορισμένα στοιχεία του χειμώνα μπορεί να είναι βάναυσα για το σώμα. Είναι όμως αλήθεια ότι μπορείτε να «κρυώσετε» αν δεν είσαι σωστά ντυμένοι έξω; Ο Jesse Bracamonte, οικογενειακός γιατρός της Mayo Clinic, εξηγεί γιατί τα κρυολογήματα και άλλοι ιοί είναι πιο συνηθισμένοι τους χειμερινούς μήνες. Όταν οι γονείς σας, σας έλεγαν να φορέσετε ένα παλτό πριν βγείτε έξω, αλλιώς θα κρυώσετε, υπάρχει ένας μικρός πυρήνας αλήθειας σε αυτό. «Αν είστε λίγο πιο κρύοι έξω, το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματός σας μπορεί να πέσει λίγο επειδή καταβάλλει επιπλέον προσπάθεια για να σας κρατήσει ζεστό. Αυτό δεν ισχύει για όλους, αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να σας προδιαθέσει για κρυολόγημα». λέει ο Bracamonte. Αλλά, ο ίδιος ο κρύος καιρός δεν προκαλεί το κοινό κρυολόγημα. Καθώς οι χειμερινές θερμοκρασίες πέφτουν, οι πιθανότητες εξάπλωσης ενός αναπνευστικού ιού αυξάνονται, επειδή αφιερώνετε περισσότερος χρόνος σε εσωτερικούς χώρους με άλλους. «Όταν κάνει κρύο έξω, συνήθως οι άνθρωποι μαζεύονται στα σπίτια. Επομένως, εάν οι άνθρωποι είναι άρρωστοι, είναι πιο πιθανό να βρίσκεστε κοντά σε κάποιον που είναι άρρωστος, και επομένως κρυώνετε», λέει ο Bracamonte. Επίσης λέει ότι εάν κολλήσετε έναν από τους κοινούς ιούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι πρόκειται για ιό στις περισσότερες περιπτώσεις και όχι για βακτηριακή λοίμωξη, επομένως τα αντιβιοτικά συνήθως δεν βοηθούν. Η ενυδάτωση, η άφθονη ξεκούραση και η υγιεινή διατροφή είναι όλα σημαντικά. «Στις περισσότερες περιπτώσεις, για τους περισσότερους υγιείς ανθρώπους, το ονομάζουμε αυτό υποστηρικτική διαχείριση: ο χρόνος, η ξεκούραση, η κοτόσουπα και το να μείνουμε μακριά από τους άλλους είναι από τα καλύτερα φάρμακα». Πηγή: NeaDiatrofis

Μπορεί τα περισσότερα παιδιά να... το βάζουν στα πόδια όταν το βλέπουν στο πιάτο τους, όμως το μπρόκολο είναι «πρωταθλητής» στην κατηγορία των λαχανικών, καθώς είναι εξαιρετικά υγιεινό και θρεπτικό. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι εξέτασαν σε βάθος τα οφέλη του λαχανικού και εντόπισαν μια σημαντική συσχέτιση με μια σοβαρή μορφή καρκίνου. Επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νότιας Ντακότα ανακάλυψαν προσφάτως ότι το μπρόκολο συμβάλλει στην προστασία από την επανεμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς καταστρέφει τα καρκινικά βλαστοκύτταρα. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα υψηλά επίπεδα σουλφοραφάνης που υπάρχουν στο μπρόκολο είναι ο «χειρότερος εφιάλτης» του καρκίνου. [bigstock Green Vegetable Smoothie With 88931021] Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Nutrition, υποδεικνύει ότι το μπρόκολο παρέχει προστασία ενάντια στον καρκίνο του ήπατος. «Η θεωρία που έχει επικρατήσει σχετικά με το μπρόκολο και την υγεία είναι ότι προστατεύει από αρκετές μορφές καρκίνου. Κανείς όμως δεν είχε εξετάσει συγκεκριμένα τη σχέση του με τον καρκίνο του ήπατος», δηλώνει η Ελίζαμπεθ Τζέφρι, ομότιμη καθηγήτρια Διατροφολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. Όπως σημειώνει η καθηγήτρια, τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τον καρκίνο του ήπατος. Δεδομένου ότι οι δείκτες παχυσαρκίας ανά τον κόσμο, κυρίως στις ΗΠΑ, σημειώνουν ανοδικές τάσεις, οι ερευνητές θεώρησαν ενδιαφέρον να εξετάσουν το ρόλο του μπρόκολου συγκεκριμένα στην εκδήλωση του καρκίνου του ήπατος. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των πειραμάτων που διεξήγαγαν οι ερευνητές σε ποντίκια, μια διατροφή «δυτικού τύπου», δηλαδή πλούσια σε κορεσμένα λίπη και πρόσθετη ζάχαρη (συστατικά που αποθηκεύονται στο συκώτι και μετατρέπονται σε λίπος), είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε μη αλκοολική νόσο του ήπατος και εν συνεχεία σε καρκινογένεση στο συκώτι, συγκεκριμένα ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, τη συνηθέστερη και πλέον θανατηφόρα μορφή καρκίνου του ήπατος. Τα πειράματα περιελάμβαναν δύο ομάδες ποντικιών που τους χορηγήθηκαν διαφορετικά διατροφικά προγράμματα, είτε με μπρόκολο είτε χωρίς. Τα ποντίκια που έτρωγαν μπρόκολο είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν επικίνδυνες αλλοιώσεις στο συκώτι τους. Να σημειωθεί ότι το μπρόκολο διατηρεί την ισχυρή αντικαρκινική του δράση όταν καταναλώνεται ωμό ή ελαφρώς μαγειρεμένο στον ατμό. Πηγή: NeaDiatrofis

«Η ακρίβεια της δόσης αναλγητικού αντιπυρετικού είναι κρίσιμος δείκτης αποτελεσματικότητας και ασφάλειας» τόνισε ο κος Ανδρέας Φρετζάγιας, Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικής , σε σχετική ομιλία του στο 10o Πανελλήνιο Συνέδριο Ελληνικού Κολλεγίου Παιδιάτρων, καθώς η δόση θα πρέπει να προσαρμοστεί τόσο με την ηλικία όσο και το σωματικό βάρος του παιδιού για να εξασφαλιστεί η καλύτερη κλινική αποτελεσματικότητα αλλά και η ελαχιστοποίηση των όποιων παρενεργειών. Ένα πολύ συχνό λάθος που κάνουν οι γονείς όταν χορηγούν στα παιδιά τους υγρές φαρμακευτικές μορφές (σιρόπια- εναιωρήματα ) είναι να χρησιμοποιούν κοινά κουτάλια κουζίνας, τα οποία ποικίλουν σημαντικά σε όγκο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα είτε να υπερδοσολογούν αυξάνοντας τον κίνδυνο παρενεργειών είτε να υποδοσολογούν μειώνοντας την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Επιστημών «Άλφα» (Falagas et al., 2010) που έγινε στη χώρα μας και συγκεκριμένα στη Αττική είναι εντυπωσιακά. Εξετάζοντας 71 διαφορετικά μικρά κουτάλια που συλλέχθηκαν από 25 νοικοκυριά βρέθηκαν να έχουν όγκο από 2,5 έως 7,3 ml. Η σημαντική ετερογένεια στο τρόπο χορήγησης υγρών φαρμακευτικών μορφών οδήγησε τον Απρίλιο του 2015, την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων να εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες. Η Ακαδημία προτείνει ως αποκλειστικό τρόπο χορήγησης των υγρών φαρμακευτικών μορφών στα παιδιά τη δοσομετρική σύριγγα σε ml για την αποφυγή σύγχυσης και δοσομετρικών λαθών που συνδέονται με τα κουτάλια κουζίνας. Οι γονείς λοιπόν για να αποφύγουν δοσολογικά σφάλματα θα πρέπει να χορηγούν στα παιδιά σιρόπια και εναιωρήματα με την κατάλληλη και ειδικά σχεδιασμένη δοσομετρική σύριγγα σε ml που συμπεριλαμβάνεται στην συσκευασία των φαρμάκων. Οι κοινές σύριγγες δεν εξυπηρετούν καθώς δεν είναι σχεδιασμένες για τον σκοπό αυτό. Είναι πολύ σημαντικό, επεσήμανε ο καθηγητής, οι γονείς να επιλέγουν το σωστό αναλγητικό με βάση την αιτία του πόνου, να λαμβάνουν υπόψη τα τυχόν συγχορηχούμενα φάρμακα που δίνουν στα παιδιά, να έχουν διαβάσει εξονυχιστικά το ένθετο φυλλάδιο oδηγιών και να έχουν κατανοήσει τις οδηγίες χορήγησής του ενώ ταυτόχρονα, οι παιδίατροι θα πρέπει να δίνουν γραπτώς στους γονείς τις οδηγίες χορήγησης του φαρμάκου στα παιδιά. Τις περισσότερες φορές ο πυρετός οφείλεται σε λοιμώξεις που δεν είναι σοβαρές και δεν διαρκούν μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, εάν το παιδί εξακολουθεί κα έχει πυρετό που δεν υποχωρεί εύκολα ή εμφανίσει κάποιο ανησυχητικό σύμπτωμα θα πρέπει να υπάρχει συμβουλή από τον παιδίατρο. Πηγή: NeaDiatrofis

Αμερικανοί υγιεινομικοί επιβεβαίωσαν ότι η μόλυνση έγκυων με τον ιό Ζίκα είναι η αιτία της γενετικής ανωμαλίας μικροκεφαλίας και άλλων σοβαρών εγκεφαλικών ανωμαλιών σε βρέφη. "Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο ιός Ζίκα προκαλεί μικροκεφαλία", είπε ο Τομ Φρίντεν, διευθυντής στα κρατικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC), σε μια τηλεδιάσκεψη με δημοσιογράφους χθες. "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ιός Ζίκα προκαλεί μικροκεφαλία". Είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώνεται η σχέση του ιού, που μεταφέρουν κουνούπια, με τις περιπτώσεις βρεφών με μικροκεφαλία που έχουν γεννηθεί στις περιοχές της Βραζιλίας όπου ο ιός είναι πιό διαδεδομένος. Ο Φρίντεν είπε ότι ποτέ πριν στην ανθρωπότητα δεν ευθυνόταν το δάγκωμα ενός κουνουπιού για γενετική ανωμαλία. Η ανακοίνωση γίνεται σε ιδιαίτερα σημαντική εποχή για την κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, καθώς προσπαθεί να πείσει το κογρέσο να βρεί τρόπους χρηματοδότησης για την καταπολέμηση του ιού, ο οποίος ήδη επηρεάζει το Πουέρτο Ρίκο και αναμένεται να εμφανιστεί σε περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών με την έλευση ψηλότερων θερμοκρασιών που ευνοούν τα κουνούπια. Η κυβέρνηση έχει ζητήσει περίπου 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια (1,68 δις ευρώ) για την πρόληψη και αντιμετώπιση του ιού, αλλά το CDC έχει αναγκαστεί να μεταφέρει χρήματα που προορίζονταν για τον ιό Έμπολα μέχρι να δοθεί χρηματοδότηση από το κογκρέσο. Η Βραζιλία έχει επιβεβαιώσει 1.100 περιπτώσεις βρεφών με μικροκεφαλία, και πιστεύει ότι οι περισσότερες σχετίζονται με μόλυνση του ιού από τις μητέρες. Εξετάζει επισης και πάνω από άλλες 3.800 περιπτώσεις για μικροκεφαλία. Στο μεταξύ, ερευνητές στη Βραζιλία έχουν ανακαλύψει ότι τα βρέφη που πάσχουν από μικροκεφαλία παρουσιάζουν μια σειρά από ανωμαλίες στον εγκέφαλο. Σε έρευνα που εκδόθηκε στο British Medical Journal, ένα επιστημονικό περιοδικό της Βρετανίας, οι ερευνητές είπαν ότι ενώ δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι ο ιός Ζίκα ευθύνεται για μικροκεφαλία, υπήρχε άμεση σχέση. Είπαν ότι σε εξέταση 23 βρεφών με την πάθηση, ο εγκέφαλος των παιδιών έδειξε ασβέστωση, ή συσσώρευση άσβεστου στον εγκέφαλο, ανωμαλίες στην δημιουργία του φλοιού του εγκεφάλου, κοιλιομεγαλία (διάταση των κοιλιών του εγκεφάλου), υποανάπτυξη της παρεγκεφαλίδας, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της κίνησης, καθώς και ανωμαλίες στο στέλεχος του εγκεφάλου, το οποίο βοηθά στην μεταβίβαση των σημάτων από τον εγκέφαλο στο υπόλοιπο σώμα. Τα βρέφη που εξετάστηκαν γεννήθηκαν στην περιφέρεια Περναμπούκο της Βραζιλίας μεταξύ του Ιουλίου και του Δεκεμβρίου του 2015. Τον περασμένο μήνα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είπε ότι ο ιός μπορεί επίσης να προκαλέσει και το σύνδρομο Guillain-Barre, μια σπάνια νευρολογική πάθηση που μπορεί να καταλήξει σε παράλυση. Πηγή: NeaDiatrofis

Το Cretan IAMA Olvos Science αποτελεί καρπό της πολυετούς έρευνας διακεκριμένων ερευνητών του Πανεπιστημίου της Κρήτης που μετουσίωσαν την αυτόχθονη γνώση σε ουσιαστική γνώση, σε συνεργασία με την εταιρία Olvos Science, θυγατρική της ελληνικής φαρμακευτικής εταιρίας Galenica. Περιέχει αιθέρια έλαια τριών αρωματικών βοτάνων. Θυμάρι (Coridothymus Capitatus), φασκόμηλο (Salvia Fruticosa) και δίκταμο (Origanum Dictamnus), σε συγκεκριμένες αναλογίες, μαζί με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και συμβάλλει με φυσικό τρόπο στην ενδυνάμωση της άμυνας του οργανισμού. Το Cretan IAMA που έχει κατοχυρωθεί ως παγκόσμια πατέντα και διατίθεται, πλέον, στα φαρμακεία. Πηγή: NeaDiatrofis

Την επανεμφάνισή της σε περιοχές του νομού Σερρών έκανε, με την έλευση των πρώτων κουνουπιών στη χώρα μας, η λοιμώδης οζώδης δερματίτιδα των βοειδών και «ήδη σήμερα το πρωί έγινε η θανάτωση και των 117 ζώων ελευθέρας βοσκής σε μονάδα στο Χαρωπό του δήμου Σιντικής», όπως τόνισε, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο διευθυντής του τμήματος Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών Γιώργος Δάγκος. Στο μεταξύ, όπως αποκάλυψε ο κ. Δάγκος, σε μονάδα, με 400 εμβολιασμένα προ τριών μηνών, βοειδή γαλακτοπαραγωγής, στην περιοχή Νιγρήτας του δήμου Βισαλτίας στις Σέρρες, επιβεβαιώθηκε κρούσμα οζώδους δερματίτιδας και «αυτή τη στιγμή μαζί με στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της ΕΕ εξετάζουμε τα δεδομένα». Όπως επισήμανε ο κ. Δάγκος «με δεδομένο ότι τα ζώα είναι εμβολιασμένα, εμείς λέμε ότι θα πρέπει το κοπάδι να μην θανατωθεί εξολοκλήρου, αλλά να τεθεί σε περιορισμό και να παρακολουθείται. Όμως, κοινοτική οδηγία προβλέπει ότι εφόσον προσβλήθηκε έστω και ένα ζώο, το κοπάδι πρέπει να θανατωθεί όλο». Επιπλέον, σύμφωνα με τον ίδιο, αύριο αναμένονται τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων, προκειμένου να οριστικοποιηθεί εάν τελικά η λοιμώδης οζώδης δερματίτιδα των βοειδών «χτύπησε» και το κοπάδι 70 ζώων ελευθέρας βοσκής στον Λιθότοπο, περιοχή πάνω από τη Λίμνη Κερκίνη. Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη ασθένεια πλήττει εδώ και πολύ καιρό περιοχές της χώρας, προκαλώντας τη μία θανάτωση κοπαδιού μετά την άλλη. Η λοιμώδης οζώδης δερματίτιδα των βοειδών, εξαπλώνεται με το τσίμπημα κουνουπιού και ενώ δεν αποτελεί κίνδυνο για τον άνθρωπο, αν προσβάλλει έστω κι ένα ζώο, τότε θα πρέπει να θανατωθεί όλο το κοπάδι. Πηγή: NeaDiatrofis

Γεννήσεις στις 20 Ιανουαρίου 0225 Γορδιανός Γ', Ρωμαίος αυτοκράτορας 1029 Αλπ Αρσλάν, Τούρκος σουλτάνος της Περσίας 1716 Κάρολος Γ', βασιλιάς της Ισπανίας 1775 Αντρέ Μαρί Αμπέρ, Γάλλος φυσικός 1883 Μπέρτραμ Ράμσεϋ, Άγγλος ναύαρχος 1888 Χάντυ Ουΐλιαμ Λεντμπέτερ, Αμερικανός τραγουδιστής 1915 Γκουλάμ Ισχάκ Χαν, πρόεδρος του Πακιστάν 1920 Φεντερίκο Φελίνι, Ιταλός σκηνοθέτης 1921 Τέλμο Θάρρα, Ισπανός ποδοσφαιριστής 1921 Ζακ Φερρόν, Καναδός συγγραφέας 1923 Σλιμ Γουίτμαν, Αμερικανός τραγουδιστής 1926 Πατρίσια Νιλ, Αμερικανίδα ηθοποιός 1943 Αρμάντο Γκεμπούζα, πρόεδρος της Μοζαμβίκης 1955 Μακίβα Μπους, πρωθυπουργός των νήσων Καϋμάν 1960 Γουίλ Ράιτ, Αμερικανός σχεδιαστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών Θάνατοι στις 20 Ιανουαρίου 250 Πάπας Φαβιανός 842 Θεόφιλος, Βυζαντινός αυτοκράτορας 1458 Λαζάρ Μπράνκοβιτς, δεσπότης της Σερβίας 1612 Ροδόλφος Β', αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας 1666 Άννα της Αυστρίας, βασίλισσα της Γαλλίας 1819 Κάρολος Δ', βασιλιάς της Ισπανίας 1875 Ζαν Φρανσουά Μιγέ, Γάλλος ζωγράφος 1900 Τζον Ράσκιν, Άγγλος κριτικός τέχνης 1916 Κυριακούλης Π. Μαυρομιχάλης, Έλληνας πολιτικός 1936 Γεώργιος Ε', βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου 1973 Αμίλκαρ Καμπράλ, πολιτικός από τη Γουινέα 1979 Γκούσταφ Βίνκλερ, Δανός τραγουδιστής 1980 Δημήτρης Ζευγάς, Έλληνας τραγουδιστής 1983 Γκαρίντσα, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής 1984 Τζόνι Βαϊσμίλερ, Αμερικανός κολυμβητής και ηθοποιός 1988 Δώρα Στράτου, Ελληνίδα χορογράφος 1990 Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Αμερικανίδα ηθοποιός 1993 Όντρεϊ Χέπμπορν, Βρετανίδα ηθοποιός 1994 Ματ Μπάσμπι, Σκωτσέζος ποδοσφαιριστής και προπονητής 1998 Μπόμπο Μπραζίλ, Αμερικανός παλαιστής 2008 Γιάννα Περσάκη, Ελληνίδα ζωγράφος 2012 Έτα Τζέιμς, Αμερικανίδα τραγουδίστρια 2013 Παύλος Μάτεσις, Έλληνας θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος Πηγή: Ηellenism